Eski Türklerde töreyi kağan, kurultay ve halk birlikte koyardı. Kağan, törenin başlıca kaynaklarından biriydi ve kendi iradesiyle kabul ettiği kurallara kendi emirlerini ve kurultay kararlarını da ekleyerek toplumun hukuk düzenini oluştururlardı. Kurultay, törenin bir parçası olarak kabul edilirdi ve burada alınan kararlar töre haline gelirdi. Halk, törenin kendiliğinden ve yavaş yavaş ortaya çıkan gelenek-görenek kurallarını (yosun) temsil ederdi ve bu kuralların töre olabilmesi için kurucunun kağan olması gerekirdi.