İkinci Yeniciler, şiirde şu ilkeleri savunmuşlardır: Biçim önceliği: Şiirde biçim, içerikten önce gelir. Anlamın soyutlanması: Anlam, soyut bir karaktere bürünmüştür. Dilin kuralları dışına çıkma: Türetilmiş suni kelimeler, şaşırtıcı tamlamalar, alışılmış deyimlerin farklı kullanımı ve noktalama işaretlerinin reddi gibi dil oyunları. Halktan uzaklaşma: Folklorun şiire düşman olduğu görüşü. Bireyin iç dünyasının işlenmesi: Şehirli insanın yalnızlığı, sıkıntıları ve çevreye uyumsuzlukları gibi temalar. Akıl dışılık ve bilinçaltı: Aklın, ahlaki kaygıların ve her türlü sınırlamanın dışında bir şiir anlayışı. Serbest ölçü ve uyak: Ölçü ve uyaktan uzak durma. İkinci Yeni, birçok edebiyat eleştirmeni tarafından "Çağdaş Türk Şiirinin en son ve en özgün atılımı" olarak kabul edilirken, bazıları için de edebiyatta bir skandal olarak değerlendirilmiştir.