• Buradasın

    Vergi Usul Kanunu'na göre tebliğ hangi hallerde geçersiz sayılır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Vergi Usul Kanunu'na göre tebliğ, aşağıdaki hallerde geçersiz sayılır:
    • Mükellefin adı ve bilgilerinin eksikliği 2. Belgede mükellefin adının eksik veya hatalı yazılması, tebligatın geçersiz sayılmasına neden olabilir 2.
    • Verginin tür veya miktarının belirtilmemesi 2. Tebligatta verginin türü veya miktarının yer almaması, tebligatı hükümsüz kılar 2.
    • Dava açma süresinin belirtilmemesi 2. Vergi mahkemesinde dava açma süresinin belgede belirtilmemesi, tebliğin usulsüzlüğüne ve dolayısıyla geçersizliğine yol açar 2.
    • Yetkili makam eksikliği 2. Tebligat belgesinin görevli bir makam tarafından düzenlenmemiş olması, evrakı hükümsüz kılar 2.
    • Usulsüz tebliğ 5. Tebligatın, kanunun belirlediği usul ve şekle uyulmadan yapılması geçersizdir 5.
    Hangi eksikliklerin esasa etki ettiğine dair nihai karar verme yetkisi vergi mahkemelerine aittir 2. Mahkemeler, tebliğdeki eksikliklerin tebligatın esasını nasıl etkilediğini dikkate alarak karar verir 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. kulacoglu.av.tr
        1
      2. istanbulymmo.org.tr
        2
      3. av-saimincekas.com
        3
      4. versav.org.tr
        4
      5. 9lib.net
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Vergi Usul Kanunu 320 maddesi nedir?

    Vergi Usul Kanunu 320. madde, amortisman süresi ve amortisman hesaplarıyla ilgilidir. Maddeye göre: Amortisman süresi, kıymetlerin aktife girdiği yıldan başlar. Amortisman süresi, yıl olarak hesaplanmak için rakam, mükellefçe uygulanan nispete bölünür. Faaliyetleri kısmen veya tamamen binek otomobillerinin kiralanması veya çeşitli şekillerde işletilmesi olanların bu amaçla kullandıkları binek otomobilleri hariç olmak üzere, işletmelere ait binek otomobillerinin aktife girdiği hesap dönemi için ay kesri tam ay sayılmak suretiyle kalan ay süresi kadar amortisman ayrılır. Amortisman ayrılmayan süreye isabet eden bakiye değer, itfa süresinin son yılında tamamen yok edilir. Her yılın amortismanı ancak o yıla ait değerlemede nazara alınabilir. Amortismanın herhangi bir yıl yapılmamasından veya ilk uygulanan nispetten düşük bir hadle yapılmasından dolayı amortisman süresi uzatılamaz.
    5 kaynak

    Vergi Usul Kanunu nedir?

    Vergi Usul Kanunu (VUK), Türkiye'deki vergi sisteminin işleyişini düzenleyen temel bir yasadır. VUK'un kapsadığı bazı konular: verginin tarhı, tahakkuku, tahsili ve tebliği; defter tutma yükümlülükleri; belge düzeni; vergi cezaları; vergi inceleme ve denetimi. VUK, vergi işlemlerinin standart bir çerçevede yürütülmesini sağlayarak şeffaflık ve öngörülebilirlik sunar. VUK'un bazı temel ilkeleri: kanunilik; genellik ve eşitlik; mali güç; vergi yükünün adaletli ve dengeli dağılımı; hukuk devleti. VUK, sadece büyük ölçekli işletmeleri değil, bireysel girişimcileri, çiftçileri ve serbest çalışanları da kapsar.
    5 kaynak

    Vergi Usul Kanunu'na göre tebliğ süresi ne kadardır?

    213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na göre, kanunda açıkça yazılı olmayan hallerde tebliğ süresi 15 günden az olamaz. Tebliğ süresinin hesaplanması şu şekilde yapılır: Süre gün olarak belirlenmişse, başladığı gün hesaba katılmaz ve son günün tatil saatinde biter. Süre hafta veya ay olarak belirlenmişse, başladığı güne son hafta veya ayda tekabül eden günün tatil saatinde biter. Sürenin bittiği ayda, başladığı güne tekabül eden bir gün yoksa, süre o ayın son gününün tatil saatinde biter. Resmi tatil günleri süreye dahildir, ancak sürenin son günü resmi tatile rastlarsa, tatili takip eden ilk iş gününün tatil saatinde biter.
    5 kaynak

    Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesi nedir?

    Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesi, "İspat" başlığını taşır ve şu hükümleri içerir: 1. Vergiyi doğuran olay ve muamelelerin gerçek mahiyeti esastır. 2. Yemin hariç her türlü delille ispatlanabilir. 3. İktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya normal olmayan durumlar ispat külfetini iddia eden tarafa aittir.
    5 kaynak

    Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği 359 ve 397 nedir?

    Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği No: 359 ve 397 şu anlamlara gelebilir: VUK Genel Tebliği No: 359: Bu tebliğ, Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinde düzenlenen kaçakçılık suçları ve cezaları ile ilgilidir. VUK Genel Tebliği No: 397: Bu tebliğ, elektronik fatura (e-fatura) uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirler. Daha fazla bilgi için ilgili tebliğlerin tam metinlerine mevzuat.gov.tr veya lexpera.com.tr gibi sitelerden ulaşılabilir.
    5 kaynak

    Tebligat hangi hallerde tebliğ edilmiş sayılır?

    Tebligat, aşağıdaki hallerde tebliğ edilmiş sayılır: 1. Bilinen adreste tebligat: Tebligat, öncelikle tebliğ yapılacak şahsın bilinen en son adresinde yapılır ve bu adreste tebliğ memuru tarafından teslim alındığında tebliğ edilmiş kabul edilir. 2. Adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi: Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve buraya yapılan tebliğ tebliğ edilmiş sayılır. 3. Kabul halinde başka yerde tebligat: Tebliğ yapılacak şahıs, tebliği çıkaran mercie, PTT merkezine veya tebliğ memuruna müracaat ettiğinde de tebliğ yapılmış sayılır. 4. Vekile tebligat: Vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır ve tebliğ, tebliğ evrakının vekile verildiği tarihte yapılmış sayılır.
    5 kaynak

    Vergi Usul Kanunu 230 nedir?

    Vergi Usul Kanunu 230, faturada bulunması gereken bilgileri düzenler. Bu maddeye göre faturada şu bilgiler yer almalıdır: düzenlenme tarihi, seri ve sıra numarası; faturayı düzenleyenin adı, ticaret unvanı, iş adresi, vergi dairesi ve hesap numarası; müşterinin adı, ticaret unvanı, adresi, vergi dairesi ve hesap numarası; malın veya işin türü, miktarı, fiyatı ve tutarı; satılan malların teslim tarihi ve irsaliye numarası. Ayrıca, nihai tüketicilere kesilecek faturalarda "nihai tüketici" ibaresinin eklenmesi veya tüketicinin T.C. Kimlik numarasının yazılması zorunlu değildir.
    5 kaynak