Kanıt düzeyleri, elde edilen kanıtların geçerlilik ve güvenilirliğini göstermek amacıyla farklı şekillerde sınıflandırılabilir. Bazı kanıt düzeyi sınıflandırmaları: Scottish Intercollegiate Guidelines Network (SIGN) tarafından yapılan sınıflandırma: A seviyesi: Randomize klinik çalışmalar veya önemli tedavi etkileri olan çoklu klinik çalışmaların meta-analizleri. B seviyesi: Düşük veya az anlamlı tedavi etkileri olan randomize klinik çalışmalar. C seviyesi: Prospektif, kontrollü, randomize olmayan kohort çalışmalar. D seviyesi: Önemli, randomize olmayan kohort çalışma veya vaka-kontrol çalışmalar. E seviyesi: Vaka serileri, kontrol grubu olmayan hastaların derlenmiş vakalar serileri. F seviyesi: Hayvan veya mekanik modellerle yapılan çalışmalar. G seviyesi: Başka nedenlerle toplanan, varsayıma dayanan analizler sonucu elde edilen veriler veya tahminler. H seviyesi: Mantıklı tahminler (ortak yaklaşımlar), kanıta dayalı protokoller kabul edilmeden önce sık uygulanan günlük pratikler. Amerikan Aile Hekimleri Birliği tarafından ortaya konan sınıflandırma: A kategorisi (Class I): Prospektif, randomize karşılaştırmalı klinik çalışma ve meta analizler. B kategorisi (Class II): Planlı, randomize edilmemiş prospektif, retrospektif veya kohort çalışmalar. C kategorisi (Class III): Kontrollü olmayan, deneyim, olgu sunumu ya da uzman görüşleri. Kanıt düzeyleri ayrıca "mükemmel", "iyi", "orta" ve "yetersiz" olarak da sınıflandırılabilir.