Karma ve atipik sözleşmeler, hukukta farklı şekillerde tanımlanan ve sınıflandırılan sözleşme türleridir. Karma sözleşmeler, kanunun çeşitli sözleşme tiplerinde öngördüğü unsurların, kanunun öngörmediği bir tarzda bir araya getirilmesiyle oluşur. Dört ana türü vardır: 1. Çift mahiyetli sözleşmeler: Tarafların edimleri farklı sözleşme türlerine özgüdür ve karşılıklı olarak değiştirilir. 2. Kombine sözleşmeler: Taraflardan biri birden fazla asli edim yükümlülüğü altına girerken, diğer taraf tek bir edim yükümlülüğü altına girer. 3. Çeşitli tiplere ait unsurların birbirine karıştığı sözleşmeler: Taraflardan biri veya her ikisi, farklı sözleşme tiplerine ait asli edimleri ayrılmaz bir bütün halinde taahhüt eder. 4. Kendisine yabancı yan edimleri ihtiva eden sözleşmeler: Kanunda düzenlenmiş bir sözleşme tipine ait asli edimler yanında, başka bir kanuni sözleşme tipine ait yan yükümler de üstlenilir. Atipik sözleşmeler ise, kanunda düzenlenmemiş veya kısmen düzenlenmiş olan sözleşmelerdir. Üç ana türü vardır: 1. Kendine özgü yapısı olan (sui generis) sözleşmeler: Kanunda hiç düzenlenmemiş öğelerden oluşur. 2. Bileşik sözleşmeler: Hukuki nitelik ve vasıfları birbirinden ayrı ve bağımsız olan sözleşmelerin, tarafların serbest iradeleriyle birbirine bağlı duruma sokulmasıyla oluşturulur. 3. Karma sözleşmeler: Uygulamada en sık görülen atipik sözleşme türüdür ve sulh sözleşmesi, garanti sözleşmesi, factoring gibi örnekleri içerir.