Cumhuriyet'in ilk yıllarında Türkiye ekonomisi büyük ölçüde savaşlarla yıpranmış bir ülkenin yeniden inşası süreciyle şekillenmiştir. Öne çıkan ekonomik hamleler şunlardır: 1. İzmir İktisat Kongresi (1923): Ekonomik stratejiyi belirlemek için toplanmış, yerli üretimin teşvik edilmesi ve sanayileşme hedefleri kararlaştırılmıştır. 2. Tarım Reformları: Toprak dağıtımı ve modern tarım tekniklerinin öğretilmesi gibi reformlarla tarım sektörü desteklenmiştir. 3. Sanayileşme: Devletçilik ilkesi doğrultusunda sanayi yatırımları devlet tarafından yapılmış, Birinci Beş Yıllık Sanayi Planı (1934-1938) ile tekstil, demir-çelik, madencilik ve kimya sektörlerinde fabrikalar kurulmuştur. 4. Ulaşım ve Altyapı Yatırımları: Demiryolu inşası ve karayollarının genişletilmesi gibi yatırımlarla ticaretin ve sanayileşmenin önündeki engeller kaldırılmaya çalışılmıştır. 5. Dış Ticaret Politikaları: Koruyucu gümrük tarifeleri uygulanarak yerli sanayi korunmuş ve dışa bağımlılık azaltılmıştır. Bu politikalar, Türkiye'nin ekonomik bağımsızlığını kazanmasına ve kendi kendine yeterli bir ekonomik yapıya sahip olmasına katkı sağlamıştır.