• Buradasın

    Borçlar kanununa göre mevzuat çeşitleri nelerdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Borçlar kanununa göre mevzuat çeşitlerine dair bilgi bulunamadı. Ancak, Türk Borçlar Kanunu'nun bazı maddeleri şunlardır:
    • Sözleşmelerin şekli 134. Kanunda aksi öngörülmedikçe, sözleşmelerin geçerliliği için belirli bir şekil şartı aranmaz 134.
    • Borç tanıması 125. Borcun sebebini içermemiş olsa bile borç tanıması geçerlidir 125.
    • Sözleşmelerin yorumu ve muvazaalı işlemler 125. Bir sözleşmenin türü ve içeriği, tarafların gerçek iradelerine göre belirlenir 125.
    • Genel işlem koşulları 125. Düzenleyen tarafından, çok sayıdaki benzer sözleşmede kullanılmak üzere önceden hazırlanan sözleşme koşullarıdır 125.
    • Seçimlik borç 125. Seçimlik borçlarda, aksi anlaşılmadıkça edimlerin seçimi borçluya aittir 125.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Borçlar hukuku 541 madde nedir?

    Türk Borçlar Kanunu'nun 541. maddesi, alım veya satım komisyonculuğu yapan komisyoncunun, sattığı malın bedeli ve satın aldığı mal üzerinde hapis hakkı olduğunu belirtir. Bu madde, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 425. maddesini karşılamaktadır.

    Borçlar Kanunu 66 madde nedir?

    Borçlar Kanunu'nun 66. maddesi, adam çalıştıranın sorumluluğunu düzenler. Bu maddeye göre: Adam çalıştıran, çalışanın, kendisine verilen işin yapılması sırasında başkalarına verdiği zararı gidermekle yükümlüdür. Adam çalıştıran, çalışanını seçerken, işiyle ilgili talimat verirken, gözetim ve denetimde bulunurken, zararın doğmasını engellemek için gerekli özeni gösterdiğini ispat ederse, sorumlu olmaz.

    Borçlar Hukukunda genel işlem koşulları nedir?

    Borçlar Hukukunda genel işlem koşulları, bir sözleşme yapılırken, düzenleyenin ileride çok sayıda benzer sözleşmede kullanmak amacıyla, önceden tek başına hazırlayarak karşı tarafa sunduğu sözleşme hükümleridir. Genel işlem koşullarının temel özellikleri: 1. Tek taraflı olarak ve önceden hazırlanmış olması. 2. Çok sayıda benzer sözleşmede kullanılma amacı taşıması. 3. Karşı tarafa sözleşmenin bir parçası olarak sunulmuş olması. Geçerlilik şartları: Genel işlem koşullarının bağlayıcı olabilmesi için, karşı tarafça bilindiğinin veya bilinebilecek durumda olduğunun ispatlanması gerekir. Denetim ve sonuçlar: Genel işlem koşulları, hukuki denetime tabiidir ve dürüstlük kuralına aykırı olmaları veya tüketici aleyhine haksız şartlar içermeleri durumunda geçersiz sayılır.

    Borçlar hukuku genel hükümler nelerdir?

    Borçlar hukuku genel hükümleri, Türk Borçlar Kanunu'nun birinci kısmında yer alır ve genellikle bütün borç ilişkilerine uygulanabilecek nitelikteki hükümlerdir. Bu hükümler arasında şunlar bulunur: Sözleşmenin kurulması. Borç tanıması. Sözleşmelerin yorumu ve muvazaalı işlemler. Edim. Borç ilişkisinin nispi niteliği. Ayrıca, borçların ve borç ilişkilerinin sona ermesi, zamanaşımı, borç ilişkilerinde özel durumlar ve taraf değişiklikleri gibi konular da bu kısımda düzenlenir.

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu nedir?

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu, 11/1/2011 tarihinde kabul edilmiş ve 4/2/2011 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bir kanundur. Bu kanun, borç ilişkilerinin genel hükümlerini ve sözleşmeden doğan borç ilişkilerini düzenler. Bazı önemli maddeleri: Sözleşme kurulması. Şekil şartı. Sorumluluk. Kanunun tamamına mevzuat.gov.tr, lexpera.com.tr ve tsb.org.tr gibi sitelerden ulaşılabilir.

    Borçlar Kanunu'nun gerekçesi nedir?

    Borçlar Kanunu'nun gerekçesine dair doğrudan bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Türk Borçlar Kanunu'nun madde gerekçelerine aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: muglabarosu.org.tr; lexpera.com.tr.

    Borçlar hukukunun kaynakları nelerdir?

    Borçlar hukukunun kaynakları yazılı ve yazılı olmayan olarak ikiye ayrılır. Yazılı kaynaklar (asli kaynaklar): Türk Borçlar Kanunu (TBK). Anayasa. Türk Medeni Kanunu (MK). Türk Ticaret Kanunu (TTK). İş Kanunu. Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu. Noterlik Kanunu. Karayolları Trafik Kanunu. Çeşitli kanun hükmünde kararnameler, tüzükler ve yönetmelikler. Yazılı olmayan kaynaklar (yardımcı kaynaklar): Örf ve adet hukuku. Bilimsel görüşler ve yargı kararları (bağlayıcı değil). Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararları (bağlayıcı). Hâkimin hukuk yaratma yetkisi.