Kefalet, bir kişinin, başka bir kişinin borç veya yükümlülüklerini yerine getireceğine dair garanti vermesidir. Kefalet kelimesinin diğer anlamları: Bir şeyi başka bir şeye eklemek; Taahhüt etmek, garanti etmek; Bakmak, beslemek. Kefalet türleri: Adi kefalet. Birlikte kefalet. Birden fazla kişinin bir borca kefil olması, bu da "adi birlikte kefalet" ve "zincirleme (müteselsil) birlikte kefalet" olarak ikiye ayrılır. Kefile kefalet. Kefilin ödemediği borcu üstlenen kişi. Rücua kefalet. Alacaklıya ödeme yapıp borçludan geri alamayan kefile, başka bir kişinin kefil olması. Kefalet, genellikle finansal anlaşmalarda, kredi başvurularında ve ticari ilişkilerde kullanılır.