Zen felsefesi, Hint Mahayana Budizmi ile Taoizm'in bir karışımı olup, kökeni Hindistan'daki Dhyana okuluna dayanır. Zen felsefesinin temel özellikleri: Meditasyon: Zen, aydınlanma amacıyla yapılan meditasyona büyük önem verir. Buda Doğası: Tüm duyarlı varlıkların Buda doğasına sahip olduğu kabul edilir ve bu doğanın zihnin kendi doğası olduğu vurgulanır. İçsel Farkındalık: Bireylerin içindeki Buda doğasını farkındalık yoluyla keşfetmeleri hedeflenir. Kural ve Kitap Karşıtlığı: Yazılı metinlere ve metafizik konuşmalara bel bağlanmaması gerektiği savunulur. Doğallık ve Sadelik: Basitliği ve doğallığı öne çıkararak karmaşık düşüncelerden uzak durmayı teşvik eder. Zen felsefesi, kişisel gelişim, psikoloji ve içsel dinginliği ön planda tutar.