Zen felsefesi, Hint Mahayana Budizmi ile Taoizm'in bir karışımı olarak, 11. yüzyılda Çin'de ortaya çıkmış bir Budist okulunun felsefesidir. Temel prensipleri şunlardır: - Meditasyon: Aydınlanma amacıyla meditasyon uygulamalarına ağırlık verilir. - Bireysel özgürlük: İçsel huzur ve kendini keşif yoluyla bireysel özgürlüğe ulaşmak hedeflenir. - Sadeleşme: Hayatındaki fazlalıklardan kurtularak daha değerli olana odaklanmak önemlidir. - Akışa teslim olma: Kontrol edilemeyen durumlarda endişeli olmak yerine, doğanın döngüsüne güvenmek gerekir. - Anlamlı ilişkiler: Doğayla, kendiyle ve diğer insanlarla anlamlı ilişkiler kurmak yaşamı daha değerli kılar. Zen felsefesi, genellikle paradoksal görünse de düzgün bir şekilde uygulandığında, kendiliğindenlik ve nihai özgürlük ile sonuçlanır.