Şevk, farklı bağlamlarda çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: Tasavvufta şevk, kalbin Allah'a kavuşma özlemi ve bu sebeple heyecanlanmasıdır; muhabbetin sonucunda ortaya çıkar. Felsefede şevk, bir cismin formu, varlığı veya konumu açısından kendi yetkinliğini kazanma yönündeki doğal eğilimi ya da canlıların, bu arada insanın algıladığı, iyi ve yararlı bulup elde etmek istediği şeylere yönelik iradî isteği ifade eder. Genel kullanımda şevk, insanın herhangi bir konuya karşı içinde ciddi bir ilgi ve istek duyması ve bu amacına ulaşabilmek için samimi bir çaba harcamasıdır.