Osmanlı Türkçesinde 36 harf bulunmaktadır. Bazı harfler ve okunuşları: Elif (ا): Ses telleri kapatılıp hemen açılarak, gırtlak kökünden çıkartılan sert "e" sesidir. Be (ب): Dudaklardan çıkan bir sestir. Te (ت): Dil, alt ve üst dişlere hafifçe dokundurularak çıkartılır. Se (ث): Peltek bir sestir. Pe (پ): Fars alfabesinden alınmış bir sestir. Ra (ر): Üst diş etlerine yaklaştırılarak elde edilir. Za (ز): Dişlerin hafifçe sıkılmasıyla çıkan ze sesidir. Sin (س): Dişler arasında çıkan ıslıklı, keskin "s" sesidir. Sad (ص): Dişlerin sıkılıp dilin damağa yaklaştırılmasıyla çıkan dolgun, tok "s" sesidir. Kaf (ق): Dil kökünden çıkan çok kalın, tok "ka" sesidir. Osmanlıca, sağdan sola doğru yazılır ve harfler birkaç istisna dışında birbirine birleştirilir.