Şemail, Arapça kökenli bir kelime olup, "görünüş", "yüz hatları", "ahlaki özellikler" veya "şahsiyet" anlamlarına gelir. İslam literatüründe şemail, bir kişinin dış görünüşünü, fiziksel özelliklerini ve ahlaki tavırlarını tanımlamak için kullanılır. Genel anlamda ise şemail, bir insanın dış görünüşüyle birlikte, iç dünyasını da yansıtan bir kavramdır. Ayrıca, fizyonomi alanında da şemail terimi kullanılır; bu bağlamda şemail, kişinin karakterini, duygularını ve yaşam tecrübelerini yorumlamayı amaçlayan bir analiz yöntemi olarak kabul edilir.