Eski dilde "avam" kelimesinin anlamı, "halkın aşağı tabakası"dır. Bu kelime, Osmanlı döneminde halk, "avam" ve "havas" olarak ayrıldığında ortaya çıkmıştır. "Avam" kelimesi ayrıca şu anlamlara da gelir: Fıkıh usulünde, müçtehit seviyesine ulaşamayan ve onları taklit eden kimseler; Tasavvufta, alim, mutasavvıf, filozof ve idarecilerin dışında kalan çoğunluk.