Eski Türklerde dil, "Eski Türkçe" olarak adlandırılan dönemde (7-12. yüzyıllar) yazı dili olarak kullanılmaya başlanmıştır. Köktürkçe, "Türk" adının tarihî kaynaklarda ilk geçtiği dönemdir. Uygurca, Maniheizm ve Budizm'in etkisiyle farklı alfabelerin (Uygur, Mani, Brahmi, Estrangelo, Tibet) kullanıldığı bir yazı dili olmuştur. Eski Türkçe, ilk dönemlerinde yabancı etkilerden uzak ve yalın bir dil iken, Uygur döneminde yabancı dillerden etkilenerek zenginleşmiştir.