• Buradasın

    Ferheng i ıstılahât ı nücumî ve divan şiiri araştırmaları açısından önemi nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Ferheng-i Istılâhât-ı Nücûmî, Divan şiiri araştırmalarında önemli bir kaynaktır çünkü:
    • Teşbih, mecaz ve kinaye gibi edebi sanatlarla gizlenmiş kozmografik kavramları açıklar 123.
    • Divan şiirinde kullanılan kozmik terim, tabir, deyim ve istiareleri harf sırasına göre açıklar ve örneklerle destekler 12.
    • Türkçe kaynaklarda rastlanmayan kozmografik tabirlere yer verir 12.
    • Telmih esaslı kozmografik tabirlere açıklık getirir 2.
    • Bilinen kozmografik tabirler hakkında yeni bilgiler sunar 2.
    Bu nedenlerle, Divan şiiri çalışmalarında kozmografik unsurların daha iyi anlaşılmasını sağlar 123.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Divan şiirinde kaside nedir?

    Divan şiirinde kaside, genellikle din ve devlet büyüklerini övmek amacıyla yazılan bir şiir formudur. Kasidenin bazı türleri: Tevhid: Allah’ın birliğini konu alan kasidelerdir. Münacat: Allah’a yakarış ve dua içeren kasidelerdir. Naat: Hz. Muhammed, dört halife ve on iki imam için yazılan kasidelerdir. Methiye: Övgü temalı kasidelerdir. Mersiye: Ölüm konulu kasidelerdir. Hicviyye: Eleştiri ve yergi içeren kasidelerdir. Kasideler, ayrıca nesib bölümünde işlenen konuya veya rediflerine göre de adlandırılabilir. Kasidenin bazı bölümleri: Nesib (Teşbib): Kasidenin başlangıç bölümüdür. Girizgâh: Övgüye geçiş yapılan bölümdür. Medhiye: Övülmek istenen kişinin yüceltildiği ana bölümdür. Tegazzül: Kasidenin içinde yer alan gazel bölümüdür. Fahriye: Şairin kendini övdüğü bölümdür. Dua: Övülen kişiye ve Allah’a dua edilen bölümdür.

    Divan şiirinde mitoloji var mı?

    Evet, Divan şiirinde mitoloji vardır. Divan şiirinde kullanılan mitolojik öğelerden bazıları şunlardır: Mitolojik karakterler. Mitolojik anlatılar. Divan şiirinde mitolojinin kaynağı, İran edebiyatının en ünlü eseri olan Şehnâme'dir.

    Divan şiiri ve bikr-i mana nedir?

    Divan şiiri, klasik Türk edebiyatı, eski Türk edebiyatı veya yüksek zümre edebiyatı olarak da adlandırılır. Bikr-i mana, daha önce söylenmemiş yeni bir anlam, yeni bir söz bulma arayışıdır. Bikr-i mana, aynı zamanda "bikr-i fikr" ve "bikr-i mazmun" ile birlikte kullanılır.

    Divan şiiri nedir kısaca?

    Divan şiiri, İslamiyet’in kabulünden sonra başlayıp Tanzimat dönemine kadar devam eden, Arap ve Fars yazınlarının etkisinde kalarak yazılmış şiirlerdir. Divan şiirinin bazı özellikleri: Nazım birimi: Beyit ve bentler kullanılır. Ölçü: Aruz ölçüsü kullanılır. Konu: Aşk, kadın, şarap, dini ve tasavvufi konular işlenir. Dil: Süslü, ağır ve halkın anlayamayacağı bir dildir. Sanat anlayışı: "Sanat için sanat" görüşü benimsenir, eğitici veya öğretici amaç güdülmez.

    Divan şiirinde kullanılan mazmunları kim belirler?

    Divan şiirinde kullanılan mazmunları gelenek belirler. Şairler, kendilerine geleneğin getirdiği hazır unsur ve malzemeden hareket etmek durumundadır. Mazmunları oluşturan bağlı unsurlar, gelenek tarafından önceden belirlendiği için hiçbir şair bu anlamsal ilgileri bozamaz ve mazmunları başka şekillerde kullanamaz.

    Divan edebiyatı gazel nedir kısaca?

    Divan edebiyatı gazeli, genellikle aşk, şarap, güzellik ve aşkın ıstırabı gibi konuları işleyen, beyit sayısı 5 ile 15 arasında değişen nazım biçimidir. Gazel, Arapça kökenli bir kelime olup, kadınlarla sevgi üzerine konuşmayı ifade eder. Gazelin bazı bölümleri: Matla: İlk beyit, kendi içinde kafiyelidir. Hüsn-i matla: Matladan sonraki beyit. Makta: Son beyit. Hüsn-i makta: Maktadan önceki beyit. Beytü’l-gazel veya Şah beyit: Gazelin en güzel beyti. Gazeller, aruz ölçüsüyle yazılır ve bestelenerek okunur.

    Halk şiiri ve divan şiiri arasındaki farklar nelerdir?

    Halk şiiri ve divan şiiri arasındaki bazı farklar şunlardır: Nazım birimi: Halk şiirinde nazım birimi dörtlük, divan şiirinde ise beyittir. Ölçü: Halk şiirinde ölçü hece ölçüsü, divan şiirinde ise aruz ölçüsüdür. Dil: Halk şiirinde dil, halkın konuştuğu günlük konuşma dilidir; divan şiirinde ise Arapça, Farsça ve Türkçe karışımı olan Osmanlıcadır. Uyak: Halk şiirinde genellikle yarım uyak, divan şiirinde ise tam ve zengin uyak kullanılmıştır. Konu: Divan şiirinde soyut konular, halk şiirinde ise somut konular işlenmiştir. Şairlerin kimliği: Divan şairleri tahsilli, Arapça ve Farsçaya hakim kişilerdir; halk şairleri ise genellikle okuma yazma bilmeyen halktan kişilerdir. Etkileşim: Zamanla karşılıklı etkileşim sonucunda bazı ortak özellikler de ortaya çıkmıştır.