• Buradasın

    Eski Anadolu Türkçesinde nız niz ne eki?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eski Anadolu Türkçesinde "nız, niz" ekleri, ikinci çokluk şahıs iyelik ekleridir 12.
    Bu ekler, ünlü ile biten isimlere +ngız/ +ngiz/ +nguz/+ ngüz şeklinde gelirken, ünsüzle biten isimlerde araya yardımcı ses alır 124.
    Örnekler:
    • Ünlüyle biten isimler: Cümle-ngiz (cümle-i-niz) 12.
    • Ünsüzle biten isimler: Baş-ı-ngız (baş-ı-nız), Kol-u-nguz (kol-u-nuz) 24.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Eski Anadolu Türkcesi hangi dönemle başlar?

    Eski Anadolu Türkçesi, 13. yüzyılın başlarında Kuzey ve Güney Azerbaycan, Kuzey Irak ve Kuzey Suriye, Anadolu, Kıbrıs, Ege Adaları, Balkanlar, Kırım Hanlığı ve Kuzey Afrika'da oluşan yazı dilinin adıdır. Bu dönem, Anadolu Selçuklu Devleti'nin yıkılıp yerine Anadolu Beylikleri'nin kurulduğu çalkantılı bir zamana denk gelir. Eski Anadolu Türkçesi, Batı Türkçesinin ilk devrini teşkil eder.

    Eski Anadolu Türkçesi yapım ekleri nelerdir?

    Eski Anadolu Türkçesi'nde kullanılan yapım ekleri şunlardır: 1. +cı / +ci. 2. +luk. 3. -gıl. 4. -mış. 5. -sız. 6. +en. Ayrıca, fiilden isim ve fiil yapan ekler de bulunmaktadır.

    Eski Anadolu Türkcesi hangi lehçe ile karşılaştırılır?

    Eski Anadolu Türkçesi, tarihî Türk lehçeleri ile karşılaştırılır. Bu lehçeler arasında: Köktürk; Uygur; Karahanlı; Harezm; Kıpçak; Çağatay. Ayrıca, Eski Anadolu Türkçesi'nin gramer özellikleri, Anadolu ve Rumeli'de kullanılan Oğuz Türkçesi temelindeki lehçelerle de karşılaştırılır.

    Eski Anadolu Türkçesi ve Osmanlı Türkçesi Batı Türkçesinin hangi dönemidir?

    Eski Anadolu Türkçesi ve Osmanlı Türkçesi, Batı Türkçesinin iki farklı dönemidir. Eski Anadolu Türkçesi, Batı Türkçesinin ilk dönemini oluşturur. Osmanlı Türkçesi, 15. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın başlarına kadar devam eden ikinci dönemdir. Batı Türkçesi, 12. yüzyılın sonları ile 13. yüzyılın başlarından günümüze kadar devam eden bir tarihî gelişim sürecine sahiptir.

    Eski Anadolu Türkçesini diğer Türk lehçelerinden ayıran özellikler nelerdir?

    Eski Anadolu Türkçesini diğer Türk lehçelerinden ayıran bazı özellikler şunlardır: 1. Ses Bilgisi: Eski Anadolu Türkçesinde, Orta Asya Türkçesinden farklı olarak "y" ve "ü" ünlüleri arasında fark önem kazanmıştır ve "g" ve "k" sessizleri arasındaki fark daha belirgin hale gelmiştir. 2. Yazım Özellikleri: Arap alfabesinin kullanımı nedeniyle yazardan yazara ve bölgeden bölgeye ses ve yapı değişiklikleri görülmektedir. 3. Gramer: Eski Anadolu Türkçesi, gramer şekilleri bakımından kısmen Eski Türkçeye bağlı olsa da, Kuzey ve Doğu Türkçelerine göre daha hızlı bir gelişme göstermiştir ve bu dönemde yeni gramer şekilleri ortaya çıkmaya başlamıştır. 4. Cümle Yapısı: Gerek nesir gerekse şiirde Türk cümlesi, normal, sade ve doğru bir yapı olarak kalmıştır. 5. Yabancı Unsurlar: Bu devir, Türkçenin Arapça ve Farsça unsurlarla tanıştığı ancak bu unsurların henüz kesif olmadığı bir dönemdir.

    Eski Anadolu Türkçesi iki ek ne zaman kullanılır?

    Eski Anadolu Türkçesinde iki ek kullanımı, genellikle şahıs zamiri kökenli ekler ve iyelik menşeli ekler gibi farklı gruplara ait eklerin bir arada kullanılmasıyla gerçekleşir. Örneğin, geniş zaman çekiminde 1. tekil şahıs için "-ArAm" ve "-Xr/-Ar" ekleri kullanılır. Bazı örnekler: Geniş zaman: "dilerem, ḳorḳaram, baḳaram, görürem". Gelecek zaman: "bil-iser-vem (ben bileceğim), bil-iser-sin (sen bileceksin)". İyelik menşeli ekler ise genellikle görülen geçmiş zaman ve şart kiplerinde kullanılır. Örnek: Görülen geçmiş zaman: "tap-du-m (ben taptım), tap-du-ñ (sen taptın)". Bu eklerin kullanımı, dönemin dil kurallarına ve cümlenin yapısına göre değişiklik gösterebilir.

    Eski Anadolu Türkçesi nuz muz ne eki?

    Eski Anadolu Türkçesinde "nuz" ve "muz" ekleri, çokluk ekleridir. 1. şahıs çokluk eki: "-muz / -müz" şeklindedir. 2. şahıs çokluk eki: "-ňuz / -ňüz" şeklindedir. 3. şahıs çokluk eki: "-ları / -leri" şeklindedir. İyelik eklerinde ise 1. ve 2. şahıslarda aradaki vokal daima yuvarlak, 3. şahıs ekinde ise daima düz vokallidir.