• Buradasın

    Eski Anadolu Türkçesinde -lu eki ne anlama gelir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eski Anadolu Türkçesinde +lu eki, isimden isim yapan bir ek olarak, eklendiği kelimenin anlamını değiştirmeden yalnızca sahip olma veya bulundurma bildirir 12. Bu işlevi, fiillerde olumsuzluk görevi üstlenen –mA ekini andırır 1.
    Ayrıca, ekin kelimeye kattığı anlamlar, ünlüsü ve üzerine aldığı ekler, kelime gruplarında kullanımı ve +sUz ekiyle mukayesesi de değerlendirilmiştir 234.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. academia.edu
        1
      2. frmtr.com
        2
      3. trkdlvdbyt.blogspot.com
        3
      4. makuyapimekleri.wordpress.com
        4
      5. cerezforum.com.tr
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Eski Türkçe kelimeler neden kullanılır?

    Eski Türkçe kelimeler, dilin tarihini ve kültürel mirasını yansıtmak amacıyla kullanılır. Ayrıca, eski Türkçe kelimelerin kullanımı, iletişim becerilerini zenginleştirmek ve hitabet sanatında etkili olmak için de önemlidir.
    5 kaynak

    Eski Türkçe kelimeler nelerdir?

    İşte bazı eski Türkçe kelimeler: Çul çürüten: Kaygısı olmayan, rahat kişi. Hissikablelvuku: Olacakları önceden hissetmek, tahmin etmek. Mahşer midillisi: Ortalık karıştıran kimse. Tahayyül: İmgeleme. Vaveyla: Çığlık, yaygara, feryat. Mamafih: Bununla birlikte, durum böyleyken, buna rağmen. Vâkıf: Bilgisi olan. Münferit: Tek, ayrı veya kendi başına olan. Beyhude: Yararı olmayan, anlamdan yoksun. Dilhun: İçi kan ağlayan, kederli, üzüntülü.
    5 kaynak

    Eski Oğuz Türkçesi ve Eski Anadolu Türkçesi aynı mıdır?

    Eski Oğuz Türkçesi ve Eski Anadolu Türkçesi aynı kavramı ifade eder. Bu tabir, 11. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar Azerbaycan, Kafkaslar, Kırım ve Mısır’a kadar uzanan sahalarda konuşulan ve yazılan Oğuz Türkçesini tanımlar.
    5 kaynak

    Eski Anadolu Türkçesi iki ek ne zaman kullanılır?

    Eski Anadolu Türkçesinde iki ek kullanımı, genellikle şahıs zamiri kökenli ekler ve iyelik menşeli ekler gibi farklı gruplara ait eklerin bir arada kullanılmasıyla gerçekleşir. Örneğin, geniş zaman çekiminde 1. tekil şahıs için "-ArAm" ve "-Xr/-Ar" ekleri kullanılır. Bazı örnekler: Geniş zaman: "dilerem, ḳorḳaram, baḳaram, görürem". Gelecek zaman: "bil-iser-vem (ben bileceğim), bil-iser-sin (sen bileceksin)". İyelik menşeli ekler ise genellikle görülen geçmiş zaman ve şart kiplerinde kullanılır. Örnek: Görülen geçmiş zaman: "tap-du-m (ben taptım), tap-du-ñ (sen taptın)". Bu eklerin kullanımı, dönemin dil kurallarına ve cümlenin yapısına göre değişiklik gösterebilir.
    5 kaynak

    Eski Anadolu Türkçesi ve Osmanlı Türkçesi Batı Türkçesinin hangi dönemidir?

    Eski Anadolu Türkçesi ve Osmanlı Türkçesi, Batı Türkçesinin iki farklı dönemidir. Eski Anadolu Türkçesi, Batı Türkçesinin ilk dönemini oluşturur. Osmanlı Türkçesi, 15. yüzyılın sonlarından 20. yüzyılın başlarına kadar devam eden ikinci dönemdir. Batı Türkçesi, 12. yüzyılın sonları ile 13. yüzyılın başlarından günümüze kadar devam eden bir tarihî gelişim sürecine sahiptir.
    5 kaynak

    Eski Anadolu Türkçesini diğer Türk lehçelerinden ayıran özellikler nelerdir?

    Eski Anadolu Türkçesini diğer Türk lehçelerinden ayıran bazı özellikler şunlardır: 1. Ses Bilgisi: Eski Anadolu Türkçesinde, Orta Asya Türkçesinden farklı olarak "y" ve "ü" ünlüleri arasında fark önem kazanmıştır ve "g" ve "k" sessizleri arasındaki fark daha belirgin hale gelmiştir. 2. Yazım Özellikleri: Arap alfabesinin kullanımı nedeniyle yazardan yazara ve bölgeden bölgeye ses ve yapı değişiklikleri görülmektedir. 3. Gramer: Eski Anadolu Türkçesi, gramer şekilleri bakımından kısmen Eski Türkçeye bağlı olsa da, Kuzey ve Doğu Türkçelerine göre daha hızlı bir gelişme göstermiştir ve bu dönemde yeni gramer şekilleri ortaya çıkmaya başlamıştır. 4. Cümle Yapısı: Gerek nesir gerekse şiirde Türk cümlesi, normal, sade ve doğru bir yapı olarak kalmıştır. 5. Yabancı Unsurlar: Bu devir, Türkçenin Arapça ve Farsça unsurlarla tanıştığı ancak bu unsurların henüz kesif olmadığı bir dönemdir.
    5 kaynak

    Eski Türkçede kiplik ekleri nelerdir?

    Eski Türkçede kiplik ekleri, haber (bildirme) kipleri ve dilek (tasarlama) kipleri olmak üzere ikiye ayrılır. Haber kipleri: 1. Bilinen (görülen, di’li) geçmiş zaman: "-di" eki ile yapılır. 2. Öğrenilen (duyulan, anlatılan, miş’li) geçmiş zaman: "-mış/-miş" eki ile yapılır. 3. Şimdiki zaman: Eylemin o anlık zaman dilimi içerisinde yapıldığını bildirir. 4. Gelecek zaman: Eylemin gelecek zaman dilimi içerisinde gerçekleşeceğini bildirir. 5. Geniş zaman: Eylemin genel bir zaman dilimi içerisinde yapıldığını bildirir. Dilek kipleri: 1. Gereklilik kipi: Mecburiyet bildirir, "-meli" eki ile çekimlenir. 2. İstek kipi: Dilek ve istek anlamlarını taşır, "-e" veya "-a" eki ile çekimlenir. 3. Emir kipi: Ek almadan oluşur. 4. Şart kipi: Dilek ve şart cümlelerinde kullanılır, "-se" eki ile yapılır.
    5 kaynak