Wittgenstein'ın anti-felsefesi, geleneksel felsefenin özcülük, metafizik ve soyutlama gibi unsurlarına karşı bir tepkidir. Temel ilkeleri: Gündelik dil: Felsefe, ideal diller yaratmak yerine gündelik dili anlamalı ve betimlemelidir. Aile benzerliği: Genellemeler, maksimum benzerlik düzeyinde yapılmalıdır. Derinlik arayışı: Belirsiz ve kapalı ifadelerle ilgilenilmemeli, somut ve görünür olan esas alınmalıdır. Sistem karşıtlığı: Felsefe, sistem kurmaya değil, yaşam biçimlerini anlamaya odaklanmalıdır. Wittgenstein, metafiziği olgusal söylem alanı dışına çıkararak yüceltir, ancak metafizik düşünce geleneğinden eleştirel bir mesafede durur.