Karşıtların birliği ve çelişkisi ifadesi, diyalektik düşüncede evrensel bir yasa olarak kabul edilir. Bu yasaya göre: 1. Her şey sürekli bir değişim halindedir ve bu değişim, değişmeyen bir yasaya (logos) göre gerçekleşir. 2. Bu yasa, zıtların etkileşimini gerektirir ve bu etkileşim, bir bütün olarak bakıldığında uyum sağlar. 3. Zıtlıklar, tekliği doğurur ve birliğin devamı, karşıtların çatışmasıyla mümkün olur. Bu bağlamda, çelişki, karşıt eğilimlerin ve yanların bir arada bulunması ve bu karşıtlıkların hem birbirini olumsuzlaması hem de koşullandırması anlamına gelir.