Talat Tekin tasnifi, Türk dillerinin sınıflandırılmasını ifade eder. Talat Tekin, Türk dillerini şu şekilde tasnif etmiştir: I. Çuvaşça: r- ve l- dili. II. Hadak grubu: Halaçça. III. Atah grubu: Yakutça ve Dolgan diyalekti. IV. Adak grubu: Tuvaca ve Tofalar diyalekti. V. Azak grubu: Hakasça, Orta Çulım, Mrass ve Yukarı Tom diyalektleri, Sarı Uygurca, Fü-yü Kırgızcası. VI. Ayak ve tağlığ grubu: Altaycanın kuzey diyalektleri, Aşağı Çulım, Kondom ve Aşağı Tom diyalektleri. VII. Ayak ve tulu grubu: Altay yazı dili. VIII. Ayak ve tolu grubu: Kırgızca. IX. Ayak ve tağlık grubu: Özbekçe, Yeni Uygurca. X. Ayak ve tawlı grubu: Tatarca, Başkurtça, Kazakça, Karakalpakça, Nogayca, Kumukça, Karaçayca-Balkarca, Karayca, Kırım Tatarcası, Baraba Tatarcası, Özbekçenin Harezm-Kıpçak diyalektleri. XI. Ayak ve tağlı grubu: Salar diyalekti ya da Salarca. XII. Ayak ve dağlı grubu: Türkmence, Truhmen diyalekti, Horasan diyalekti, Özbekçenin Harezm-Oğuz diyalektleri, Azeri, Kaşkay, Eynallu, Kerkük ve Erbil diyalektleri, Türkçe, Gagauz Türkçesi. Talat Tekin, sınıflandırmada "lehçe" veya "şive" terimlerini değil, "dil" terimini tercih etmiştir.