Sümerler, teokratik şehir devletleri şeklinde bir yönetim sistemine sahipti. Bu sistemde: Rahip-krallar hem dini ritüelleri yönetir hem de siyasi kararları alırdı. İhtiyarlar heyeti, rahip-krala danışmanlık yapardı. Tapınaklar, ekonomik faaliyetlerin merkeziydi ve din adamları, toplum üzerinde büyük bir ekonomik güce sahipti. Her şehir devleti, kendi yasalarını yapar, kendi tanrılarını önemser ve kendi ordusunu yönetirdi. Sümerler, merkezi bir imparatorluk yerine irili ufaklı 35 şehir devletinden oluşan bir yapı tercih etmişlerdir.