Hukuki pozitivizm, hukukun, ilgili toplumun yetkilileri tarafından yapılmış toplumsal bir olgu olduğuna ilişkin teoridir. Pozitif hukuk ise, geçerli hukukun, “olan hukuk” ya da “pozitif hukuk” olduğunu kabul eder. Hukuki pozitivizmin başlıca iddiaları şunlardır: Kanunlar, insanlar tarafından yaratılan kurallardır. Hukuk ve etik (ahlaklılık) arasında doğal ve kaçınılmaz bir bağlantı yoktur. Hukuksal pozitivizmin temelinde, yalnızca meşru yasa koyucu tarafından usulüne uygun olarak çıkartılan normların hukuk olarak kabul edilmesi fikri yatmaktadır. Hukuki pozitivizm, 19. yüzyılda belirgin hale gelmiştir.