I. Meşrutiyet, Osmanlı İmparatorluğu'nda 23 Aralık 1876'da II. Abdülhamid tarafından ilan edilen anayasal monarşi rejiminin ilk dönemidir. Kanun-i Esasi, aslında padişahın egemenlik haklarına bir kısıtlama getirmez. I. Meşrutiyet'in ilanı, Balkanlar'da başlayan ayaklanmalar ve Rusya'nın Osmanlı'ya verdiği ültimatomun ardından, II. Abdülhamid'in siyasal bir manevrayla 23 Aralık 1876'da Kanun-i Esasi’yi ilan etmesiyle gerçekleşmiştir. I. Meşrutiyet, II. Abdülhamid'in 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı'ndaki yenilgiyi gerekçe göstererek Meclis-i Mebusan'ı kapatmasıyla 1878'de son bulmuştur.