Empedokles'in aşk ve nefret teorisi, evrenin dört temel unsurunun (hava, su, toprak, ateş) sevgi (philia) ve nefret (neikos) güçleriyle birleşip ayrıldığını öne sürer. Sevgi (philia), unsurları bir araya getirerek uyum ve bütünlük yaratır. Nefret (neikos), ayrışmayı ve çatışmayı tetikler. Empedokles'e göre: Başlangıçta sevgi etkisiyle unsurlar tamamen karışmıştır. Nefret, bu unsurları ayırarak hareketi başlatır. Nefret tamamen hakim olduğunda, unsurlar parçalanır. Sevgi, unsurları yeniden birleştirmeye başlar ve kozmos ile hayvanlar alemi oluşur. Bu teori, doğadaki döngüsel süreçleri ve insan toplumlarındaki dinamikleri açıklamak için de kullanılır.