Adorno ve Horkheimer'ın savunduğu bazı görüşler şunlardır: Teori ve pratik ilişkisi: Teori, pratiğin salt bir aracı olmaktan daha fazlasıdır; kendi üzerine düşünür ve bu sayede kendi kesinliğiyle saf teori olmaktan çıkar. Modern insan ve tüketim ideolojisi: Tüketim kültürü, bireylerin kimlik kazanma ve toplumsal konumlarını şekillendirme aracı haline gelmiştir. Eleştirel teori: Teorinin amacı, mevcut toplumsal pratiği aşarak mevcut toplumsal düzeni değiştirmektir. İnsanlık fikri: İnsanlar, her konuda hayvanlardan daha dehşet verici olsa da, her şeyin başka türlü olabileceğini sadece insanlar düşünmektedir. Adorno ve Horkheimer, aynı zamanda "Aydınlanmanın Diyalektiği" adlı eserde, aydınlanmanın insana özgürlük yerine yeni zincirler getirdiğini ve kendi kendini yıkıma uğrattığını savunmuşlardır.