Zararlılar

En etkili ilaçlama yöntemi, haşere türüne ve kullanım ortamına göre değişiklik gösterebilir. İşte bazı etkili ilaçlama yöntemleri ve ürünleri: Sisleme (Ulv) İlaçlama: Böcek ilaçlarının su ile inceltilerek elektrikli ilaçlama makinesi ile sis şeklinde uygulanmasıyla yapılır. Bayer K-Othrine SC 50: Uzun süreli koruma sağlayan, su bazlı, koku bırakmayan bir haşere ilacıdır. Raid Böcek Savar Max: Hızlı etkili bir hamam böceği ilacıdır. Chrysamed İnsektisit Max: Karasinek, hamam böceği, karınca gibi haşerelere karşı etkili, su bazlı ve kokusuz bir böcek ilacıdır. İlaçlama yaparken, ürünün etiketinde yer alan kullanım talimatlarına dikkat edilmeli ve güvenlik önlemlerine uyulmalıdır.

Çam ağaçlarını öldürebilecek bazı faktörler şunlardır: Dothistroma iğne yanıklığı: Mycosphaerella pini mantarının neden olduğu bir hastalıktır. Çam solgunluğu: Ksilem dokusunu istila eden odun nematodu (Bursaphelebchus xylophilus) nedeniyle oluşur. Kabuk böcekleri: Özellikle Dağ Çamı Böceği gibi türler, yoğun ve arka arkaya birkaç yıl devam eden tahribatlarla ağaçları zayıflatabilir. Su stresi: Aşırı sulama veya kuraklık, çam ağaçlarının kurumasına neden olabilir. Hastalıklar: Sphaeropsis uç yanıklığı gibi mantar hastalıkları da çam ağaçlarını etkileyebilir. Ayrıca, çam ağaçlarının kök sistemine zarar verilmesi de ağaçların ölümüne yol açabilir.

Oberon, özellikle mitler ve beyaz sinekler gibi zararlılara karşı etkilidir. Etkili olduğu bazı zararlılar: kırmızı örümcek; sarı mite; iki noktalı kırmızı örümcek; beyaz sinek; psyllid. Oberon, sebzelerde ve çilek gibi meyvelerde yaygın olarak kullanılır. Önemli notlar: Oberon, balık ve su omurgasızları için toksiktir; bu nedenle su kaynaklarının yakınında kullanılmamalıdır. Aynı zararlıya karşı bir sezonda iki defadan fazla kullanılmamalıdır.

Kokarca böceği, fındığa şu dönemlerde zarar verir: Karanfil zararı: Nisan sonu ve mayıs ayında, erginler görülmeye başladığında ortaya çıkar. Meyve zararı: Mayıs sonları ve haziran ayında, meyveler normal iriliğine ulaşmadan önce beslenme başlar. İç çürüklüğü: Meyve iç gelişimi başlayıp, meyvelerin normal büyüklüğünü almaya başlamasından sonra erginlerin beslenmesi sonucu içi boş ve siyah meyveler oluşur. Kokarca ile mücadelede, zararlının aktif olmadığı sabah erken saatlerde, fındık bahçelerinde tespiti yapılarak mücadeleye başlanmalıdır.

Yapraklarda yapışkan madde oluşumunun birkaç nedeni vardır: Bitkisel salgılar. Zararlı böcekler. Mantar enfeksiyonları. Çevresel faktörler. Doğal özellikler. Yapraklardaki yapışkanlığın nedenini belirlemek ve uygun çözümü bulmak için bir uzmana danışılması önerilir.

Black sapote (çikolata meyvesi) bakımı için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: İklim ve konum: Black sapote, tropik ve subtropikal iklimlerde, sıcaklığın 20-30 °C arasında olduğu yerlerde yetişir. Toprak: İyi drenajlı ve organik madde bakımından zengin toprak gereklidir. Sulama: Düzenli sulama ve topraktaki nemi korumak için malçlama yapılmalıdır. Çoğaltma: Genellikle tohum veya aşılama yoluyla çoğaltılır. Gübreleme: Organik gübreler kullanılabilir. Budama: Meyveler toplandıktan sonra yaz döneminde yapılmalıdır. Zararlılarla mücadele: Kimyasal ilaçlar yerine doğal yöntemler tercih edilmelidir. Türkiye'de özellikle Akdeniz ve Ege bölgelerinde, don olaylarının nadir görüldüğü ve sıcaklıkların yıl boyunca ılıman olduğu alanlarda Black sapote tarımı yapılabilir.

Evet, trips böceği ejder meyvesine zarar verebilir. Tripsler, bitkilerin yaprak, sap ve meyvelerinde bitki özsuyu ile beslenir ve bu süreçte bitkilere ciddi zararlar verir. Tripslerin ejder meyvesi üzerindeki zararları: Yapraklarda gümüşi lekeler ve kurumaya neden olur. Meyvede şekil bozukluklarına yol açar. Virüs hastalıklarının taşıyıcısıdır, bu da dolaylı olarak ürün kayıplarına neden olabilir. Tripslerle mücadelede kültürel, biyolojik ve kimyasal yöntemler kullanılabilir.

Ramshorn salyangozları genellikle zararlı olarak kabul edilmez. Faydaları: Yosun ve bitki artıkları ile beslenirler, böylece akvaryum temizliğine katkıda bulunurlar. Yenmemiş yemleri tüketerek bakteri ve mantar oluşumunu önlerler. Zararları: Aşırı üreme özellikleri nedeniyle akvaryum popülasyonunu hızla artırabilirler. Bazı durumlarda akvaryum bitkilerini yiyebilirler. Genel olarak, ramshorn salyangozları akvaryum ekosisteminin doğal bir parçası olarak kabul edilir ve birçok hobici tarafından faydalı bulunur.

Nar zararlılarından bazıları şunlardır: Harnup güvesi (Ectomyelois ceratoniae). Akdeniz meyve sineği (Ceratitis capitata). Nar yaprakbiti (Aphis punicae). Turunçgil unlubiti (Planococcus citri). Nar beyazsineği (Siphoninus phillyreae). Ağaç sarıkurdu (Zeuzera pyrina). Ayrıca, gövde zamklanma hastalığı, kahverengi leke hastalığı, coniella granati meyve çürüklüğü, aspergillus meyve çürüklüğü, penicillium ve trichoderma meyve çürüklükleri gibi biyotik hastalıklar da nar için zararlıdır.

Seracılığın bazı dezavantajları şunlardır: Yüksek kurulum maliyeti. Enerji bağımlılığı. Yoğun iş gücü gereksinimi. Hastalık ve zararlı organizma riski. Doğal erozyon ve toprak verimliliği. Teknoloji bağımlılığı. Çevresel etki.

Yeşil kurt (Helicoverpa armigera) ile mücadelede entegre zararlı yönetimi (IPM) stratejileri uygulanmalıdır. Yeşil kurtla mücadelede bazı yöntemler: Kültürel önlemler: Tarla ve çevresinde yabancı ot temizliği yapılmalıdır. Hasattan sonra derin sürüm yapılarak pupaların ölmesi sağlanmalıdır. İlk yeşil meyveler oluştuğunda, larva giriş deliği olan meyveler toplanıp imha edilmelidir. Biyolojik mücadele: Doğal düşmanların teşvik edilmesi ve korunması önemlidir. Kimyasal mücadele: Bitkilerde %5 bulaşma olduğunda ilaçlama yapılır. İlaçlamadan 10 gün sonra tarlalar tekrar kontrol edilir ve gerekirse ilaçlama tekrarlanır. Yeşil kurtla mücadelede kullanılacak insektisitler ve mücadele yöntemleri hakkında güncel bilgi, BKÜ (Bitki Koruma Ürünleri Veri Tabanı) üzerinden incelenebilir. Kimyasal mücadele sırasında, ilaçların kullanma ve hasat sürelerine dikkat edilmelidir.

Kayısıda kuru dal oluşumunun birkaç nedeni olabilir: Hastalıklar: Monilya (mumya) hastalığı, çiçek sapından dala geçtiğinde dalın kabuğunda kahverengi lekelere neden olur ve bir süre sonra dal tamamen kurur. Zararlılar: Meyve yazıcı böceği ve erik koşnili gibi zararlılar, beslenme düzenlerini bozarak dalların kurumasına neden olabilir. İklim koşulları: Yüksek sıcaklık ve düşük nem, yaprak ve meyvede güneş yanıklığına, meyvelerin küçük kalmasına ve çekirdeklerde çatlama ve çürümeye yol açabilir. Toprak yapısı: Nemli ve taban suyu yüksek, ağır killi topraklar, kayısı ağaçlarının zamklanma hastalığına yakalanmasına ve kısa sürede kurumasına neden olabilir.

Haziran böceği, özellikle larvaları nedeniyle bitkiler için tehlikeli kabul edilir. Larvalar, bitki kökleriyle beslenerek şu zararlara yol açar: Su stresi: Köklerin zarar görmesi, bitkide gözle görülür su stresine neden olur. Bodur büyüme ve solma: Köklerin zarar görmesi, bitkinin bodur büyümesine ve solmasına yol açar. Ölüm: Eğer beslenme zararı kambiyuma ulaşırsa, bitki ölebilir. Özellikle yeni dikilmiş bağlarda ve kumlu topraklarda zarar oranı %50-80'e kadar çıkabilir.

Petek kelebekleri, yani petek güveleri, zararlı olarak kabul edilir. Petek güvelerinin iki türü vardır: büyük petek güvesi (Galleria mellonella) ve küçük petek güvesi (Achroca grisella). Petek güveleri, özellikle kovanlardan alınan kabarmış peteklere saldırır ve bu peteklerde önemli ölçüde zarar oluşturur. Ancak, kelebek halindeyken petek güvelerinin bir zararı yoktur.

Turunçgil uzun antenli böceği, diğer adıyla narenciye uzun boynuzlu böceği, tarım ve orman alanlarında ciddi zararlara yol açan istilacı bir böcek türüdür. Nedenleri: Uluslararası ticaret ve ithalat: Genellikle süs bitkileri, meyve ağaçları ve orman ürünleriyle birlikte yeni bölgelere taşınır. Doğal yayılım: Ergin böcekler uçma yoluyla kısa mesafelerde yayılabilir. Zarar verdiği bazı ağaç türleri: turunçgiller; fındık; elma; armut; kiraz; akçaağaç; kızılağaç; huş; gürgen; kayın. Böceğin larvaları, ağaçların odunsu dokularında galeriler açarak su ve besin iletimini engeller, bu da ağaçların zayıflamasına ve ölümüne yol açar.

Türkiye'de kestane üretiminin azalmasının başlıca nedenleri şunlardır: İklim değişiklikleri: Geç başlayan ilkbaharın etkisiyle kestane ağaçları geç çiçekleniyor ve bu durum üretimi olumsuz etkiliyor. Kestane gal arısı: Bu zararlı, kestane ağaçlarına büyük zarar veriyor ve verim kayıplarına yol açıyor. Hastalıklar: Kestane kanseri ve Phythopthora türlerinin oluşturduğu kurumalar gibi hastalıklar da kestane ağaçlarına zarar veriyor. Ayrıca, kestane ağaçlarının yamaçlardaki azalıp yapılaşmaya açılması da üretimi olumsuz etkileyen faktörler arasında yer alıyor.

Tel kurdu (Agriotes spp.) çok sayıda bitkide zarar verebilir. En çok zarar verdiği bitkiler arasında şunlar sayılabilir: patates; soğan; bütün sebzeler; yer fıstığı; pamuk; mısır; buğday; arpa; yulaf; şeker pancarı; tütün.

Tarlada zarar veren bazı hayvanlar şunlardır: Çekirge: Bitkilerin yeşil aksam, tohum ve meyvelerini tüketir. Tarla faresi: Tüm bitkileri, ağaçları, meyveleri ve köklerini yer. Tavşan: Fide ve meyve tüketimi ile toprağa zarar verir. Salyangoz ve sümüklü böcek: Tarla ve bahçelerde kültür bitkilerinin yaprak, sürgün ve meyvelerini kemirir. Kokarca böceği: Bitki öz suyunu emerek meyve ve sebzelerin gelişimini durdurur. Kınkanatlılar: Özellikle ekinlere zarar verir. Bu hayvanlarla mücadele için kültürel önlemler, kimyasal ilaçlar veya fiziksel engeller kullanılabilir.

Yapraklı bambular, çeşitli nedenlerle ölebilir: Kuraklık: Uzun süreli kuraklık dönemlerinde sulama yapılmazsa, bambular susuz kalabilir ve ölebilir. Aşırı sulama: Toprağın fazla su ile doyurulması, köklerin çürümesine ve bitkinin ölmesine neden olabilir. Aşırı güneş ışığı: Bazı bambu türleri, doğrudan güneş ışığına fazla maruz kaldığında yaprakları yanabilir ve bitki ölebilir. Zararlılar ve hastalıklar: Bambuları etkileyebilecek çeşitli zararlı böcekler ve hastalıklar, bitkinin büyümesini ve sağlığını olumsuz etkileyebilir. Fiziksel hasar: Bambulara yapılan fiziksel hasarlar, örneğin köklerin zarar görmesi veya sürgünlerin kırılması, bitkinin ölümüne yol açabilir. Ayrıca, bazı bambu türleri çiçek açtıktan sonra tüm bitki kuruyup ölebilir.

Bağda yaprak sararması ve yeşermesinin neden olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, bitkilerde yaprak sararmasının bazı nedenleri şunlardır: Aşırı veya yetersiz sulama. Işık yetersizliği veya fazlalığı. Besin eksikliği. Soğuk hava ve sıcaklık değişimleri. Kök sıkışıklığı. Zararlılar ve hastalıklar.