Zamanlar

Präteritum, Almanca'da şu durumlarda kullanılır: Yazılı anlatım ve resmi konuşmalar: Özellikle hikaye, roman ve resmi yazışmalarda tercih edilir. Geçmişteki olayların sıralanması: Birbirini takip eden geçmiş olayları anlatırken kullanılır. Tarihsel anlatım: Tarihsel olayları yazarken en sık kullanılan zaman formudur. Edebi dil kullanımı: Edebi metinlerin anlaşılması ve üretilmesi için gereklidir. İş ve devlet daireleri: İş, eğitim, devlet daireleri ve benzeri resmi ve profesyonel ortamlarda yapılan yazılı iletişimde kullanılır. Günlük konuşmada ise Präteritum yerine "Perfekt" kullanılır.

Almanca Futur 2 (Gelecekte Bitmiş Zaman) oluşturmak için şu adımlar izlenir: 1. "Werden" yardımcı fiili cümledeki özneye göre çekimlenir. 2. Esas fiilin "Partizip II" (geçmiş zaman ortacı) hali cümlenin sondan bir önceki yerine getirilir. 3. Cümlenin en sonuna "haben" veya "sein" yardımcı fiilinin mastar hali eklenir. Örnek cümle: Ich werde ins Kino gegangen sein. Kullanım alanları: Gelecekte belirli bir zamana kadar tamamlanmış olacak eylemleri ifade etmek. Geçmişteki bir olay hakkında, gelecekte bir noktada tamamlanmış olacağını tahmin etmek. Bir şeyin belirli bir vakte kadar kesinlikle yapılmış olacağını vurgulayan emir cümleleri.

Almanca'da geçmiş zamanla tatil anlatımı için iki temel yapı kullanılır: 1. Perfekt Zaman: Günlük konuşma dilinde, yakın geçmişteki olaylar ve sonuçları devam eden eylemler için kullanılır. 2. Präteritum Zamanı: Yazılı anlatımda, resmi konuşmalarda ve hikaye anlatımında tercih edilir. Örnek cümleler: Perfekt Zaman: "Ich habe gestern ein interessantes Buch gelesen" (Dün ilginç bir kitap okudum). Präteritum Zamanı: "Ich besuchte letztes Jahr meine Grosseltern in Berlin" (Geçen yıl büyükannemi ve büyükbabamı Berlin'de ziyaret ettim). Fiillerin kullanımı: Çoğu fiil "haben" ile, hareket bildiren fiiller ise genellikle "sein" ile kullanılır. Bazı tatil ifadeleri: "Ich bin im Meer geschwommen" (Denizde yüzdüm). "Wir haben ein großes Eis gegessen" (Büyük bir dondurma yedik). "Meine Familie hat ein Schloss besucht" (Ailem bir şato ziyaret etti).

Simple Present Continuous Tense (Şimdiki Zaman) ile örnek cümleler: Olumlu cümleler: I am listening to music. She is playing an instrument. He is going to school right now. It is raining at the moment. We are drinking coffee. Olumsuz cümleler: I am not looking for a textbook. She isn't driving now, she took the bus. They are not talking to each other. Soru cümleleri: Are you coming to the party tonight? Is she playing football with them? What are you doing now?

Öğrenilen geçmiş zaman örneklerine bazı örnekler: Dün bir İtalyan gemisi batmış. Bu topraklarda büyük bir Kelt ülkesi varmış. Neredeyse bir saat boyunca koşmuşum. Elektrikler kesilince buzdolabındaki tüm yiyecekler bozulmuş. Yemekler çok güzel olmuş, elinize sağlık. Hava da ne kadar soğukmuş. Bir haftadır yurt dışındaymışsın. Bebekken çok yaramazmışım. Eskiden de çok güzelmişsiniz. En çok istediği hediye, cep telefonuymuş.

İtalyanca'da dört temel geçmiş zaman bulunmaktadır: 1. Passato Prossimo. 2. Imperfetto. 3. Trapassato Prossimo. 4. Trapassato Remoto. Ayrıca, İtalyanca'da daha az kullanılan veya gündelik konuşmada yer almayan başka geçmiş zamanlar da bulunmaktadır.

"Oír" fiili, İspanyolca'da tüm zaman dilimlerinde kullanılabilir: Şimdiki zaman (present): "Yo oigo", "tú oyes", "él/ella oye", "nosotros/as oímos", "vosotros/as oís", "ellos/ellas oyen". Geçmiş zaman (preterite): "Yo oí", "tú oíste", "él/ella oyó", "nosotros/as oímos", "vosotros/as oísteis", "ellos/ellas oyeron". Geçmiş kusurlu zaman (imperfect): "Yo oía", "tú oías", "él/ella oía", "nosotros/as oíamos", "vosotros/as oíais", "ellos/ellas oían". Gelecek zaman (future): "Yo oiré", "tú oirás", "él/ella oirá", "nosotros/as oiremos", "vosotros/as oiréis", "ellos/ellas oirán". Koşullu (conditional): "Yo oiría", "tú oirías", "él/ella oiría", "nosotros/as oiríamos", "vosotros/as oiríais", "ellos/ellas oirían". Ayrıca, şimdiki dilek kipi (subjunctive) ve zorunluluk (imperative) gibi diğer zaman dilimlerinde de kullanılabilir.

Türkçede dört temel zaman vardır: 1. Geçmiş Zaman: Fiilin geçmişte yapıldığını bildirir. İki türü vardır: Bilinen (görülen) geçmiş zaman: "-di, -dı, -du, -dü" ekleriyle yapılır. Öğrenilen (duyulan) geçmiş zaman: "-mış, -miş, -muş, -müş" ekleriyle yapılır. 2. Şimdiki Zaman: Fiilin hâlen yapılmakta olduğunu, henüz tamamlanmadığını bildirir. 3. Gelecek Zaman: Fiilin gelecekte gerçekleşeceğini bildirir. 4. Geniş Zaman: Fiilin her zaman yapıldığını, yani daima tekrarlandığını bildirir. Ayrıca, bu zamanların üzerine haber veya dilek kip ekleri getirilerek bileşik zamanlar oluşturulabilir.

Almanca'da geçmiş zaman (Vergangenheit) iki ana formda ifade edilir: Präteritum ve Perfekt. Präteritum: Genellikle yazılı dilde, resmi metinlerde, edebi eserlerde ve hikaye anlatımında kullanılır. Fiillerin köküne -te eki eklenerek oluşturulur. Örnek: "Ich spielte gestern Fußball" (Dün futbol oynadım). Perfekt: Günlük konuşma dilinde, sohbetlerde ve gayriresmi durumlarda tercih edilir. Yardımcı fiil "haben" veya "sein" ile fiilin "Partizip II" halinin birleşiminden oluşur. Örnek: "Ich habe Fußball gespielt" (Futbol oynadım). Ayrıca, Plusquamperfekt (miş'li geçmiş zaman) da geçmişte bir olaydan daha önce gerçekleşmiş olayları anlatmak için kullanılır.

Past simple ve past passive arasındaki temel fark, cümlede vurgulanan noktadır. - Past simple (geçmiş zaman) cümlelerde, eylemi gerçekleştiren özne bellidir ve genellikle bu özne cümlenin başında yer alır. - Past passive (geçmiş zaman edilgen çatı) cümlelerde ise, eylemi gerçekleştiren özne genellikle belirtilmez veya önemsizdir. Vurgu, eylemin kendisi üzerindedir. Özetle: - Past simple: Eylemin kim tarafından yapıldığı bellidir. - Past passive: Eylemin kim tarafından yapıldığı genellikle belirtilmez.

Querir fiili, İspanyolca'da "istemek" anlamına gelir ve genellikle şimdiki zaman ve gelecek zaman cümlelerinde kullanılır. Örnekler: - Şimdiki zaman: "Te quiero" (Seni istiyorum). - Gelecek zaman: "Quiero ir al cine" (Sinemaya gitmek istiyorum). Geçmiş zaman cümlelerinde ise "querer" fiili kullanılmaz, çünkü geçmiş zamanda "querer" fiili için özel bir form yoktur.

"Do you" ve "are you" soru cümleleri arasındaki fark, kullanım amaçlarına bağlıdır: "Do you", genellikle bir kişinin düşünceleri, eylemleri veya inançları gibi bir durumu hakkında bilgi almak için kullanılır. "Are you" ise, bir kişinin mevcut durumunu veya başka bir kişi hakkında bir gerçeği doğrulamak için kullanılır. Kullanım örnekleri: Do you: "Do you still smoke cigarettes or marijuana?" (Hala sigara veya esrar içiyor musun?). Are you: "Are you still afraid of heights?" (Hala yükseklik korkun var mı?). "Do you", geniş zaman (Simple Present Tense) için, "are you" ise şimdiki zaman (Present Continuous Tense) için kullanılır.

Play fiili, kullanıldığı bağlama göre farklı zaman dilimlerinde kullanılabilir: Simple past tense (geçmiş zaman). Present perfect tense (belirsiz geçmiş zaman). Past perfect tense (duyulan geçmiş zaman). Geniş zaman. Gelecek zaman. Ayrıca, "play" fiili şimdiki zaman kalıbında aktif bir eylemi ifade etmek için de kullanılabilir.

Unreal Past (gerçek dışı geçmiş) ile ilgili bazı cümleler: If I had owned a car, I would have driven to work. She would have traveled around the world if she had had more money. I would have read more as a child if I hadn't watched so much TV. If Jack had worked harder, he would have earned more money. If I had known you wanted to go with us, I would have called you. If she hadn't lost his ticket, he would have seen the game. Unreal Past, geçmişteki hayali durumlardan söz etmek için kullanılır.

"Did" yardımcı fiili, İngilizce'de Simple Past Tense (geçmiş zaman) ile cümle kurarken kullanılır. Kullanım alanları: Soru cümleleri: Simple Past Tense ile soru cümlesi oluştururken "did" yardımcı fiili cümlenin başına gelir. Olumsuz cümleler: Olumsuz cümlelerde "did" yardımcı fiili "did not" (didn't) şeklinde kullanılır ve fiil yalın haliyle kalır. Örnekler: Soru cümlesi: Did you play football last day? (Geçen gün futbol oynadın mı?). Olumsuz cümle: I didn’t go to a movie last night. (Dün gece sinemaya gitmedim).

Almanca'da üç çeşit geçmiş zaman vardır: 1. Perfekt (Di’li Geçmiş Zaman). 2. Präteritum (Şimdiki Zamanın Hikayesi). 3. Plusquamperfekt (Miş’li Geçmiş Zaman).

Evet, şimdiki zamanın hikayesi vardır. Şimdiki zamanın hikayesi, eylem sırasında veya eylemden bahsederken birden eylemin yapılmaması ya da önceden kararlaştırılmış eylemin o anda yapılıyor olmasını belirtir. Ayrıca, geçmişte belirli bir süre yapılan ama şu anda yapılmayan ya da terk edilen iş ve alışkanlıklar için de kullanılır. Örnek cümleler: "Tam sinemaya gidiyordum, yolda telefon gelince vazgeçtim." "Ben lisedeyken gitar çalıyordum." "Babam eskiden çok sigara içiyordu."

İngilizce film anlatırken genellikle Simple Present Tense ve Present Continuous Tense kullanılır. - Simple Present Tense: Filmin genel bilgilerini (çıkış tarihi, türü, yönetmeni vb.) verirken kullanılır. Örnek: "The film is a romantic comedy." (Film romantik bir komedidir). - Present Continuous Tense: Filmin şu anki durumunu veya önceden planlanmış bir eylemin gelecekte gerçekleşeceğini belirtmek için kullanılır. Örnek: "I am watching a movie right now." (Şu an film izliyorum). Ayrıca, Simple Past Tense geçmiş olaylar veya zaman belirteçleri (yesterday, last year vb.) için kullanılabilir. Örnek: "Spain won the FIFA World Cup in 2018." (İspanya 2018'de FIFA Dünya Kupası'nı kazandı).

"Isn't" ve "aren't" arasındaki fark, kullanımlarına bağlıdır: "Isn't", "is not" ifadesinin kısaltmasıdır ve genellikle tekil öznelerle (he, she, it) kullanılır. "Aren't", "are not" ifadesinin kısaltmasıdır ve genellikle çoğul öznelerle (you, we, they) kullanılır. Ayrıca, "ain't" de "aren't" yerine kullanılabilir, ancak bu çok gayri resmi bir ifadedir.

Be able to ve can arasındaki temel farklar şunlardır: Anlam: "Be able to" daha spesifiktir ve sadece yeteneklerin ifade edildiği durumlarda kullanılır. Kullanım: "Be able to" geçmiş, şimdiki ve gelecek zamanlarda kullanılabilirken, "can" yalnızca geniş ve şimdiki zaman hallerinde kullanılabilir. Resmilik: "Be able to" daha resmi ve dolaylı bir ifade olarak kabul edilir. Gelecekteki Yetenekler: Gelecekteki yetenekler hakkında konuşurken sadece "be able to" kullanılabilir. Diğer Fiillerle Kullanım: "Can" diğer fiillerden sonra kullanılamaz, "be able to" ise kullanılabilir. Örnekler: Kabiliyet: "I can speak English" (İngilizce konuşabilirim). Geçmiş Yetenek: "I was able to catch the bus" (Otobüsü yakalayabildim). Gelecek Yetenek: "I will be able to swim next week" (Haftaya yüzebileceğim).