YapıTeknolojisi

Tekil temel, her bir kolon için ayrı ayrı yapılır. Dolayısıyla, bir yapıda kaç kolon varsa, o kadar tekil temel oluşturulur.

Kolon ve kiriş beton dökümü şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Zemin Hazırlığı: Beton dökülecek alan düzlenir ve sıkıştırılır. 2. Kalıp Hazırlama: Binanın taşıyıcı kolonlarının geleceği yerlere uygun şekilde kalıp çakılır. 3. Kiriş Bağlantıları: Kalıp işleminin ardından kirişler bağlanır. 4. Kolon Boşlukları Doldurma: Kolonlar arasında kalan boşluklar, taş ya da diğer dolgu malzemeleri ile doldurulur. 5. Yalıtım Uygulaması: İsteğe bağlı olarak temel yalıtımı için zemin üzerine membran uygulaması yapılabilir. 6. Çesan Demirleri: Dayanıklılığı artırmak için 5’lik Çesan demirleri, dolgu malzemesinin üzerine serilir. 7. Beton Dökümü: Hazırlıklar tamamlandıktan sonra, terazide olacak şekilde beton dökülür. 8. Vibrasyon Uygulaması: Beton içindeki hava kabarcıklarının dışarı çıkmasını sağlamak ve betonu daha homojen bir yapıya kavuşturmak için vibrasyon uygulanır. 9. Betonun Kürlenmesi: Dökümden sonra betonun sürekli nemli tutulması ve dış etkenlerden korunması gerekir.

Kiriş ters olursa, yani döşemenin yükünü taşıyan kiriş döşemenin altına sarkacak şekilde yerleştirilirse, bu durumun bazı olumsuz sonuçları olabilir: 1. Yapının dayanıklılığı azalır: Kirişin ters yerleştirilmesi, yatay deformasyonları artırarak yapının kırılganlığını yükseltir. 2. Yerel yükler artar: Kirişin yanlış konumu, yerel yüklerin tek bir kirişe yoğunlaşmasına neden olarak aşırı yüklenmeye yol açabilir. 3. Kullanım konforu düşer: Düşey deformasyonların (sehim) kontrol dışı artması, yapı kullanım konforunu azaltır.

Çevre Kontrolü ve Yapı Teknolojisi Yüksek Lisans Programı mezunları, çeşitli alanlarda çalışarak çevre ve yapı konularında teknik ve bilimsel çözümler üretirler. Bu mezunların yapabileceği bazı işler şunlardır: Çevre Yönetimi ve Danışmanlığı: Özel sektörde çevre yönetimi ve çevre teknolojileri konularında danışmanlık hizmetleri sunarlar. ÇED Raporları Hazırlama: Çevre etki değerlendirme raporları hazırlayarak çevre dostu projelerin geliştirilmesine katkıda bulunurlar. Akademik ve Araştırma Çalışmaları: Üniversitelerde öğretim görevlisi, araştırma görevlisi veya öğretim üyesi olarak çalışarak çevre bilimi ve politikaları konularında eğitim ve araştırma faaliyetlerine katılırlar. Sivil Toplum Kuruluşları ve Uluslararası Örgütler: Çevre politikalarının oluşturulması ve uygulanmasında rol alırlar. Yapı Tasarımı ve Uygulamaları: Yapının çevre duyarlı, enerji ve kaynak verimli olacak şekilde tasarlanması ve uygulanması konularında çalışırlar.

TS 7994 zemin dayanma yapıları, farklı düzeydeki zeminlerin dik geçişini sağlayan ve yanal toprak basıncını karşılayan yapı elemanlarıdır. Bu yapılar, üç ana gruba ayrılır: 1. Rijit Dayanma Yapıları: Kendi ağırlıkları ve dolgu ağırlıklarıyla gelen itkileri karşılayarak denge sağlar. 2. Yarı Rijit Dayanma Yapıları: Zemin yüklerini karşılamakla birlikte belirli bir limitin ötesinde hareket ederek veya toprak basıncının bir kısmını zemine aktararak çalışır. 3. Esnek Dayanma Yapıları: Temel zemininin duvarları taşıyamayacak kadar yetersiz olduğu durumlarda tercih edilir. Tasarım sürecinde zemin ve dolgu malzemesi özellikleri, yeraltı suyu durumu, deprem etkisi gibi faktörler dikkate alınır.

Çift cidar detayı, farklı alanlarda iki ayrı anlamda kullanılabilir: 1. Gemi İnşaatı: Ticaret gemilerinde, borda ile ambar duvarı arasında boşluk oluşturularak oluşturulan çift katmanlı yapıyı ifade eder. 2. Baca Sistemleri: Binalarda yanma sonucu oluşan gazların güvenli bir şekilde tahliyesini sağlayan sistemlerde, iç ve dış olmak üzere iki ayrı cidardan oluşan yapıyı ifade eder.

Sürekli temel, aşağıdaki durumlarda kullanılır: 1. Zemin koşullarının elverişli olduğu bölgelerde. 2. 2-3 katlı betonarme yapılarda. 3. Deprem riskinin düşük olduğu bölgelerde. 4. Taşıyıcı sistemin düzenli olduğu mimari projelerde. Ayrıca, tek doğrultuda sürekli temel sadece bir yönde uzanan taşıyıcı duvarların altında, çift doğrultuda sürekli temel ise hem yatay hem de dikey taşıyıcı hatlarda kullanılır.

Kontak (dolgu) enjeksiyonu, tünel, galeri, denge bacası, şaft gibi mühendislik yapıları ile kaya arasındaki boşlukların enjeksiyonla doldurulması işlemidir. Bu işlem, betonu betona veya betonu kayaya bağlayarak tek bir kitle halinde çalıştırmak ve aradan oluşabilecek sızmaları önlemek amacıyla yapılır.

Kaldırım mühendisliğinde kullanılan başlıca malzemeler şunlardır: 1. Beton: Rijit kaplamalar için kullanılır ve genellikle çelik çubuk veya ağ ile güçlendirilir. 2. Asfalt: Esnek kaplamalar için tercih edilir, bitümlü malzeme bağlayıcı ile sıkıştırılmış kum ve çakıl içerir. 3. Doğal Taşlar: Granit, bazalt, mermer gibi taşlar, estetik değeri yüksek ve dayanıklı kaldırımlar için kullanılır. 4. Kilit Taşları: Döşeme işçiliği kolaylığı ve dayanıklılığı nedeniyle yaygın olarak tercih edilir. 5. Bordür Taşları: Kaldırımı yoldan ayırmak ve su drenajını sağlamak için kullanılır. 6. Temel Malzemeler: Stabilite ve drenaj sağlamak için çakıl, kum, agrega ve granit tozu gibi malzemeler kullanılır. Bu malzemelerin seçimi, yerel iklim koşulları, bütçe, estetik tercihler ve dayanıklılık gibi faktörlere bağlıdır.

Aderansın yüksek olması genellikle iyidir, çünkü bu durum, iki farklı malzemenin birbirine güçlü bir şekilde yapışması ve birlikte çalışması anlamına gelir. Yüksek aderansın faydaları: - Yapı dayanıklılığı: Betonarme yapılarda donatı ve betonun tam olarak yapışması, yapının yeterince dayanıklı olmasını sağlar. - Malzeme performansı: Yüzeyler arası aderans, malzeme performansını artırarak istenilen sonuçların elde edilmesini sağlar. - Ürün kalitesi: Endüstriyel üretimde, farklı malzemelerin bir araya getirilmesi ve ürünlerin montajı sırasında yüksek aderans, ürünün kalitesini etkiler.

Radye temel ampatmanı minimum 30 cm olmalıdır.

Asma köprünün çalışma prensibi, ana kirişin (genellikle bir kablo veya tel halat) uçlarda desteklenmesine ve altında asılı duran kabloların veya çubukların gerilmesine dayanır. Bu prensip şu şekilde işler: 1. Kuvvetlerin Dengelenmesi: Köprü üzerindeki yükler, kablolardaki gerilim tarafından dengelenir ve köprünün ve trafiğin ağırlığını taşır. 2. Esnek Yapı: Bu gerilim, köprüye esneklik kazandırır ve rüzgar ve deprem gibi doğal kuvvetlere dayanabilmesini sağlar. 3. Destek Yapıları: Köprünün ana kirişi, kuleler veya ayaklar tarafından desteklenir ve bu yapılar, ana halatın bağlantı noktalarıdır. 4. Ankraj Sistemi: Ana halatın taşıdığı yük, ankrajlar aracılığıyla yere aktarılır ve köprünün stabilitesini sağlar.

Rijit ve yarı rijit bodrumlu yapılar, bodrum katlarının rijitlik özelliklerine göre sınıflandırılan yapı türleridir. 1. Rijit Bodrumlu Yapılar: Bu tür yapılarda bodrum katları, yanal basınç kuvvetlerini kendi ağırlığı ile dengeleyen ve çok az deformasyon yapan yapı elemanlarıdır. 2. Yarı Rijit Bodrumlu Yapılar: Bodrum katlarının bir kısmının rijit, bir kısmının ise yarı rijit olduğu yapılardır.

Ahşap oturtma çatı, çatının tüm elemanlarının taşıyıcı duvarlar, kirişler veya betonarme döşemeler üzerine oturduğu bir çatı sistemidir.

Zemin çivileri dört ana çeşide ayrılır: 1. Çelik Çiviler: En yaygın kullanılan tip olup, farklı çap ve uzunluklarda üretilir. 2. Betonarme Çiviler: Daha büyük çaplı ve uzun ömürlü çivilerdir. 3. Enjeksiyonlu Çiviler: Yüksek akma mukavemetli çelik donatı elemanlarından oluşur ve çimento enjeksiyonu ile doldurulur. 4. Korozyon Korumalı Kapsüllü Çiviler: Yüksek korozyon koruması gerektiren kalıcı uygulamalar için kullanılır.

Asansör şaft ankrajı, asansör sisteminin yerleştirileceği düşey kanalın oluşturulması sırasında yapılan yapısal bir elemandır. Bu işlem, beton döşemeler, kirişler veya duvarların kesilmesi ve özel ekipmanlarla gerçekleştirilmesi gereken hassas bir müdahaledir.

Aktif cephe terimi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Meteoroloji Terimi: Aktif cephe, önemli bulutluluk ve yağış üreten bir meteorolojik cephenin tamamı veya bir kısmıdır. 2. Yapı Teknolojisi Terimi: Çift cidarlı cephe sistemlerinde, binanın birincil cephesinin önüne ikincil bir cam cephenin entegre edilmesi ile oluşan cepheye denir.

Hatıl hesabı, yığma binalarda temel aşamasında aşağıdaki adımlar izlenerek yapılır: 1. Duvar Yüklerinin Toplanması: Her kat için döşemelerden aktarılan döşeme yükü, hatıl zati ağırlığı ve duvar ağırlığı toplanır. 2. Subasman ve Temel Yüklerinin Eklenmesi: Subasman hatıl zati ağırlığı, subasman (taş veya perde) zati ağırlığı ve temel zati ağırlığı eklenir. 3. Yüklerin Yayılı Yük Olarak Hesaplanması: Tüm yükler, q yayılı yükü olarak bulunur. 4. Gerilme Hesaplaması: Bulunan yükler, temel alanına bölünerek gerilme hesaplanır. 5. Beton Basınç Değeri ile Karşılaştırma: Temel betonu için beton basınç değeri ile kıyaslanır, zemin gerilmesi ise zemin emniyet gerilmesini geçmemelidir. Hatılların amacı, yapıların dayanıklılığını artırmak, yükleri eşit dağıtmak ve duvar çatlamalarını önlemektir.

Tünel girişlerinin yuvarlak yapılmasının nedeni, üzerindeki basıncı en iyi şekilde yaymaktır.

Çelik konstrüksiyon kaplama, çelik yapıların dış yüzeylerini korumak ve estetik bir görünüm kazandırmak için uygulanan çeşitli işlemlerdir. Bu kaplamalar şunları içerir: Galvanizleme: Çelik konstrüksiyon elemanlarının çinko ile kaplanması. Metal kaplama: Alüminyum, bakır veya diğer metallerin kullanılması. Boya kaplama: Çelik yüzeylerin çeşitli boyalarla kaplanması. Bu işlemler, yapıların korozyona karşı dayanıklılığını artırır ve uzun ömürlü olmalarını sağlar.