YapıTeknolojisi

Derin karıştırma yöntemi, zemin içinde maksimum 20 metre derinliğe kadar uygulanabilir.

Kuranglezin üstü, yağış ve yüzey sularının zemin katlara ulaşmasını engellemek ve drenaj sistemini korumak amacıyla ızgaralı yapılır.

Kiriş aksları, mimari projelerde kolonların yerini belirlemek için kullanılan akslar yardımıyla belirlenir. Aksların belirlenmesi şu adımlarla yapılır: 1. Ölçülendirme: İki aks arasında oluşması planlanan net mesafenin belirlenmesi gerekir. 2. İlk ve son akslar: İlk koyulan ve son olarak eklenen akslar arasındaki uzaklığın belirlenmesi önemlidir. 3. İp yardımı: Projedeki aks ölçülerine göre ip çekilerek akslar belirlenir. 4. Dengeli aralık: Aks aralığının dengeli olması, kirişlerin uzunluğunu ve dolayısıyla yapısal dayanıklılığı etkiler; genellikle 3-4 metre aks aralığı uygundur.

Travers duvarı, 3 metreye kadar olan yükseltilerde kullanılabilir.

Sismik izolatör çeşitleri üç ana kategoriye ayrılır: 1. Sürtünmeli Sarkaç İzolatör: Enerjiyi emmek ve sarsıntıyı azaltmak için bir sürtünme mekanizması kullanır. 2. Kurşun Çekirdekli Kauçuk İzolatör: Kurşun ve kauçuk kombinasyonundan yararlanır. 3. Yüksek Sönümlü İzolatör: Enerjiyi emmek ve sarsıntıyı azaltmak için kauçuk ve sönümleyicileri birlikte kullanır.

İlave donatı, betonarme sistemlerde donatı hesabı yapıldıktan sonra, belirli kritik noktalarda oluşacak fazla gerilmeleri karşılamak amacıyla eklenir. Özellikle kolon-kiriş veya döşeme-kiriş birleşim noktalarında ve mesnet bölgelerinde ilave donatı ihtiyacı ortaya çıkar.

Radye temel kalınlığı minimum 20 cm olmalıdır. Ancak, kalınlık binanın yüküne göre artar ve yüksek katlı binalarda 3 metreye kadar çıkabilir.

Karkas ve yığma duvar arasındaki temel fark, taşıyıcı sistem ve yük taşıma düzenekleridir. Karkas yapılar, genellikle betonarme, çelik veya ahşap gibi dayanıklı malzemelerden oluşan bir iskelet sistemine sahiptir. Yığma duvarlar ise taşıyıcı elemanların duvarlardan oluştuğu yapılardır.

20 cm kalınlığındaki bir duvar, tek bir tuğla için 70-80 ton yük taşıma kapasitesine sahiptir. Bu durumda, 20 cm kalınlığındaki bir duvar için yaklaşık 140-160 ton yük taşınabilir.

Mafsallı çerçeve, ikiden fazla kuvvet etkisindeki elemanlardan oluşan rijit bir yapı sistemidir. Bu tür çerçeveler, genellikle mafsallarla birbirine bağlanan düzlem elemanlardan oluşur ve üzerine gelen yükleri taşımak amacıyla geliştirilir.

Pektaş İnşaat iki farklı alanda faaliyet göstermektedir: 1. Yapı Teknolojisi: Pektaş İnşaat, yapı teknolojisi imkanlarını kullanarak depreme dayanıklı yapılar oluşturur ve çevre estetiğine katkı sağlayacak mimari planlarla bina dış cephelerini şekillendirir. 2. Depolama Sistemleri: Ayrıca, Pektaş adıyla bilinen bir şirket daha vardır ve bu şirket, lojistik ve sanayi sektörleri için özel tasarlanmış depolama raf sistemleri ve anahtar teslim otomasyon sistemleri üretmektedir.

Tek iskeletli duvar, dış cephe duvar sistemlerinde kullanılan ve daha hızlı imalat istenilen, az katlı (2-3 kat gibi) betonarme veya çelik binalarda uygulanan bir sistemdir. Bu sistemde, duvarın iskeleti 0,9 mm et kalınlığındaki DC 100 profili ile oluşturulur ve bu profiller 40 cm aks aralığında yerleştirilir. Tek iskeletli duvarlar, üzerine alçı levha veya diğer kaplama malzemeleri sabitlenerek tamamlanır.

Radye temelin derinliği, zemin durumu, yeraltı su seviyesi ve iklim koşulları gibi faktörlere bağlı olarak belirlenir. Derin temeller ise 20 ila 65 metre derinliklerde yapılabilir.

Betonarme sünme hesabı, yapının düşey taşıyıcı elemanlarında zamana bağlı şekil değiştirmelerin hesaplanmasıyla yapılır. Bu hesaplamada aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Sünme Olayının Tanımlanması: Sünme, betonarme elemanlarda sabit bir yük altında zamanla oluşan kısalmadır. 2. Etkili Faktörlerin Belirlenmesi: Sünme deformasyonunu etkileyen faktörler arasında beton kalitesi, yükleme durumu, yükleme hızı ve sargı durumu bulunur. 3. Parametrelerin İncelenmesi: TS 500, ACI Committee 209 ve BS 8110 gibi standartlardaki sünme hesabı parametreleri incelenir. 4. Hesaplama: Yapının düşey taşıyıcı elemanlarında sünme etkisiyle oluşacak deformasyonlar hesaplanır. Bu hesaplamalar, betonarme yapıların tasarım aşamasında, yapısal çözümleme ve kesit zorlamalarının belirlenmesinde önemli bir rol oynar.

Çelik konstrüksiyon döşemenin bağlanması genellikle kaynak, cıvatalama veya vidalama gibi yöntemlerle yapılır. Bu süreç aşağıdaki adımları içerir: 1. Tasarım ve Mühendislik: Yapının detayları belirlenir ve montaj planı oluşturulur. 2. Malzeme Hazırlığı: Çelik profiller, plakalar ve borular gibi malzemeler temin edilir ve hazırlanır. 3. Montaj: Çelik yapı elemanları doğru pozisyona getirilerek birbirine monte edilir. 4. Kontrol ve Güvenlik: Kaynak bağlantıları ve yapısal sağlamlık kontrol edilir. Bu işlemler, uzmanlık gerektiren ve yerel yönetmeliklere uyulması gereken bir süreçtir.

Donatılı ve donatısız yığma yapılar arasındaki temel fark, taşıyıcı duvarların güçlendirilme yöntemidir. Donatısız yığma yapılar, düşey ve yatay yükleri direkt olarak duvarların karşılayacağı şekilde tasarlanmıştır. Donatılı yığma yapılarda ise duvar malzemesi içine yatay ve/veya düşey olarak güçlendirme donatıları yerleştirilir.

Asansör kuyu alanı, asansörün makine dairesini ifade eder. Genellikle kuyu tabanı, kuyu duvarları ve kuyu tavanı ile sınırlıdır.

Döşeme detayı kalınlığı, kullanım amacına ve yük durumuna göre değişiklik gösterir: - Ara kat döşemelerinde minimum kalınlık 8 cm'dir. - Çatı katı betonarme döşeme plağında minimum kalınlık 6 cm'dir. - Deprem bölgelerinde normal bölgelere oranla döşeme kalınlığı 2 cm daha artırılmalıdır. - Zemine oturan döşemelerde grobeton kalınlığı genelde 10 cm alınır.

İnşaat temel çukuru, aşağıdaki adımlar izlenerek doldurulur: 1. Zemin İncelemesi ve Hazırlığı: Zeminin taşıma kapasitesi ve stabilitesi değerlendirilir, gerekli güçlendirme yöntemleri uygulanır. 2. Temel Tasarımı ve Boyutları: Temel boyutları, yapıya ve zemin koşullarına göre belirlenir. 3. Temel Çukurunun Kazılması: Temel çukuru, temelin boyutlarına uygun olarak kazılır ve gerekli derinliğe sahip olur. 4. Temel Betonunun Dökülmesi: Beton, çukura uygun şekilde yerleştirilir ve düzgün bir şekilde düzenlenir. 5. Betonun Kuruma Süreci: Beton döküldükten sonra, tam olarak kuruması için en az 7-14 gün beklenmelidir. 6. İşçilik: Temel, kurumasından sonra kontrol edilir, çatlaklar tamir edilir ve uygun şekilde yalıtılır.

Kolon ve kiriş beton dökümü şu adımlarla gerçekleştirilir: 1. Zemin Hazırlığı: Beton dökülecek alan düzlenir ve sıkıştırılır. 2. Kalıp Hazırlama: Binanın taşıyıcı kolonlarının geleceği yerlere uygun şekilde kalıp çakılır. 3. Kiriş Bağlantıları: Kalıp işleminin ardından kirişler bağlanır. 4. Kolon Boşlukları Doldurma: Kolonlar arasında kalan boşluklar, taş ya da diğer dolgu malzemeleri ile doldurulur. 5. Yalıtım Uygulaması: İsteğe bağlı olarak temel yalıtımı için zemin üzerine membran uygulaması yapılabilir. 6. Çesan Demirleri: Dayanıklılığı artırmak için 5’lik Çesan demirleri, dolgu malzemesinin üzerine serilir. 7. Beton Dökümü: Hazırlıklar tamamlandıktan sonra, terazide olacak şekilde beton dökülür. 8. Vibrasyon Uygulaması: Beton içindeki hava kabarcıklarının dışarı çıkmasını sağlamak ve betonu daha homojen bir yapıya kavuşturmak için vibrasyon uygulanır. 9. Betonun Kürlenmesi: Dökümden sonra betonun sürekli nemli tutulması ve dış etkenlerden korunması gerekir.