UluslararasıHukuk

Efilla Bujiteri Kozmetik, 2014 yılında kurulmuştur. Avrupa Federasyonu için Yatırım Hukuku ve Tahkim (EFILA) ise 2014 yılında Brüksel'de kurulmuş bir düşünce kuruluşudur.

Yabancı bir mahkeme kararının Türkiye'de uygulanması için tanıma ve tenfiz süreçleri gereklidir. 1. Tanıma: - Başvuru: Türkiye'deki bir mahkemeye başvuru yapılır. - İnceleme: Mahkeme, kararın aslının veya onaylı bir örneğinin sunulmasını ister. - Karar: Yabancı kararın Türkiye'nin kamu düzenine aykırı olup olmadığı değerlendirilir. 2. Tenfiz: - Başvuru: Tanıma sonrası, kararın icra edilebilmesi için tenfiz davası açılır. - İşlem: İcra dairesi aracılığıyla karar uygulanır; örneğin, nafaka veya tazminat tahsilatı yapılır. Gerekli Belgeler: - Yabancı mahkeme kararının aslı veya onaylı kopyası. - Kararın kesinleştiğine dair belge. - Kararın Türkçe noter onaylı tercümesi. - Apostil şerhi. Yetkili Mahkeme: - Yabancı boşanma kararları için, tarafların yerleşim yeri mahkemesidir. - Diğer davalar için, Ankara, İstanbul veya İzmir asliye hukuk mahkemeleridir.

Yurt dışında bulunan sanığın ifadesi, şu şekilde alınır: 1. Türkiye'deki mahkeme, Adalet Bakanlığı aracılığıyla ilgili ülkenin adli makamlarına talep gönderir. 2. Bakanlık, belgelerin tercümesini yapıp gönderir. 3. Sanığın ifadesi o ülkede kayıt altına alınır ve tercüme edilir. Bu süreç, adli yazışmalar nedeniyle uzun sürebilir; ortalama olarak tercümenin gidip gelmesi 6 ayı bulabilir. Ülkeler arasında suçluların iadesi konusunda bir anlaşma bulunmaması veya yabancı ülkenin iadeyi kabul etmemesi halinde, sanığın yurtdışında bulunması ve nerede olduğunun bilinmesi mahkeme nezdinde geçerli sayılmaz.

Birleşmiş Milletler (BM) uluslararası hukuk kapsamında çeşitli maddeler ve sözleşmeler içerir. Öne çıkan bazı maddeler şunlardır: İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi. Kişisel ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmesi. Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Uluslararası Sözleşmesi. Soykırımın Önlenmesi ve Cezalandırılması Hakkında Sözleşme. Ayrıca, BM Şartı'nın 1. maddesinin 3. paragrafına göre, BM'nin dört ana amacından biri "insan haklarına ve temel özgürlüklerine saygıyı geliştirmek ve teşvik etmek"tir.

Birleşmiş Milletler (BM) insan hakları mekanizmalarından bazıları şunlardır: Sözleşme organları (komiteler). Özel usuller. İnsan Hakları Konseyi. Evrensel Periyodik İnceleme. Ayrıca, BM bünyesinde kabul edilen insan hakları sözleşmelerinin taraf devletlerce uygulanıp uygulanmadığını denetlemek üzere bağımsız uzmanlardan oluşan komiteler de bulunmaktadır. BM insan hakları mekanizmalarına şu web sitelerinden ulaşılabilir: insanhaklarimerkezi.bilgi.edu.tr; etkiniz.eu; insanhaklariizleme.org.

Prof. Dr. Yusuf Aksar, uluslararası hukuk alanında çalışmaktadır. Bazı çalışma alanları: uluslararası ceza hukuku; uluslararası insan hakları hukuku; uluslararası insani hukuk. Görev yaptığı bazı kurumlar: Maltepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Uluslararası Hukuk ve Kamu Hukuku Bölümü; Birleşmiş Milletler Uluslararası Ceza Mahkemesi Rezidüel Mekanizması; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (ad hoc yargıç olarak); Daimi Tahkim Mahkemesi.

Uluslararası hukuku uygulayan bazı aktörler: Birleşmiş Milletler (BM). Uluslararası Adalet Divanı. Uluslararası Ceza Mahkemesi (UCM). Bölgesel kuruluşlar. Uluslararası kuruluşlar. Ayrıca, devletler de uluslararası hukuka uyum sağlamakla yükümlüdür; egemen eşitlik ilkesi gereği, tüm devletler hukuk önünde eşittir ve birbirlerinin iç işlerine karışamazlar.

URC 522, 1 Ocak 1996 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu kurallar, ilk kez 1956 yılında yayımlanmış, 1967 ve 1978 yıllarında revize edilmiştir.

Askeri angajman, bir ülkenin başka bir ülkenin hava sahasını ihlal etmesi veya topraklarında tehdit oluşturması durumunda, o ülkenin verebileceği askeri tepkinin şartlarını belirleyen kurallar bütünüdür. Bu kurallar, yetkili otoriteler tarafından çıkarılan ve askeri kuvvetlerin uyması gereken yasa veya direktifleri içerir. Angajman kuralları, barış ve savaş zamanları için ayrı ayrı düzenlenir ve askeri birliklerin konumlandırılması, kullanılacak mühimmatın kalibresi, taciz ateşlerine ve uyarı ateşlerine verilecek yanıtlar gibi detayları kapsar.

Genel kural olarak, yurt dışında firar eden bir Türk vatandaşı iade edilmez. İstisnalar: Uluslararası Ceza Divanı'na taraf olmanın gerektirdiği yükümlülükler. İki ülke arasında yapılan özel anlaşmalar. İade süreci, ülkeler arasındaki ikili veya çok taraflı anlaşmalar, uluslararası teamül hukuku ve mütekabiliyet ilkesi çerçevesinde yürütülür.

Yusuf Aksar'ın "Teoride ve Uygulamada Uluslararası Hukuk" adlı eseri iki ciltten oluşmaktadır. Uluslararası Hukuk – I: Genel konuları içerir. Uluslararası Hukuk – II: Daha spesifik ve özel hükümleri ele alır.

Uluslararası hukukun kodifikasyonu, yazılı olmayan hukuk kurallarının sistemli bir biçimde yazılı hale dönüştürülmesi olarak tanımlanabilir. Uluslararası hukukun ilerlemesi hakkında bilgi bulunamadı. Uluslararası hukukun kodifikasyonu, Birleşmiş Milletler Şartı'nın 13/1-a maddesi uyarınca, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nun uluslararası hukukun geliştirilmesi ve yasalaştırılması göreviyle ilişkilidir. Kodifikasyon çalışmaları, ilk olarak savaş ve tarafsızlık hukukunun yazılı hale getirilmesiyle başlamıştır.

Uluslararası Adalet Divanı'nın (UAD) kaynakları şunlardır: Birleşmiş Milletler Şartı. Uluslararası anlaşmalar. Tavsiye görüşleri.

Uluslararası Adalet Divanı'nda (UAD) taraf olan devletler şunlardır: Birleşmiş Milletler üyesi devletler. Birleşmiş Milletler üyesi olmayan devletler. Devlet dışı aktörler. UAD'de bir uyuşmazlığın görüşülüp karara bağlanabilmesi için, tarafların Divan'ın yargı yetkisini ayrıca kabul etmeleri gerekmektedir.

Nükleer gemilerin yasaklanma nedeni bulunamamıştır. Ancak, nükleer güçle çalışan ticari gemilerin geliştirilmesinin karşılaştığı bazı zorluklar şunlardır: Yüksek inşaat ve işletme maliyetleri. Emniyet ve güvenlik endişeleri. Kamuoyu karşıtlığı. Çevre sorunları. Düzenleyici engeller. Ayrıca, nükleer enerjinin gemilerde kullanımı, bir kazanın ulusal sınırları aşan etkileri ve özel sigortacıların kapasitesinin ötesinde olabilecek olası hasar boyutu nedeniyle de risk teşkil etmektedir. Nükleer enerjinin ticaret gemilerinde kullanımı, karbonsuzlaşma politikaları kapsamında yeniden değerlendirilmektedir.

1978 Viyana Sözleşmesi, iki farklı uluslararası sözleşme için kullanılabilir: 1. Viyana Karayolu İşaretleri ve Sinyalleri Sözleşmesi. 2. 1978 Viyana Devletlerin Antlaşmalara Ardıl Olma Sözleşmesi.

Cenevre'de dört tane sözleşme bulunmaktadır. Bu sözleşmeler şunlardır: 1. Birinci Cenevre Sözleşmesi. 2. İkinci Cenevre Sözleşmesi. 3. Üçüncü Cenevre Sözleşmesi. 4. Dördüncü Cenevre Sözleşmesi. Ayrıca, 1977 tarihli, 1949 Cenevre Sözleşmelerine ek; I sayılı Uluslararası Silahlı Çatışmalarda Mağdurların Korunması Protokolü ve II Sayılı Uluslararası Olmayan Silahlı Çatışmalarda Mağdurların Korunması Protokolleri de bu sözleşmelerin bir parçası olarak kabul edilir.

Viyana Sözleşmesi, iki farklı antlaşma hukukunu düzenleyebilir: 1. Viyana Satım Sözleşmesi (CISG). 2. Viyana Andlaşmalar Hukuku Sözleşmesi.

Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK), mültecileri korumak, onlara yardım etmek ve uluslararası iş birliği yoluyla kalıcı çözümler bulmak amacıyla çalışır. BMMYK'nın temel görevleri şunlardır: Mültecilerin korunması. Uluslararası hukuk ve standartlar. Acil yardım ve barınma sağlama. Uzun vadeli çözümler. Yerinden edilmiş kişiler. BMMYK, faaliyetlerini büyük ölçüde bağışlarla finanse eder ve yerel ve uluslararası sivil toplum kuruluşlarıyla iş birliği yapar.

Avrupa Birliği (AB) hukuku, Avrupa kıtasındaki 27 ülkenin ekonomik, siyasi ve hukuki entegrasyonunu düzenleyen bir hukuk sistemidir. AB hukukunun temel özellikleri: Doğrudan etki ilkesi: AB düzenlemeleri, üye ülkelerde doğrudan uygulanabilir ve iç hukukta herhangi bir uyarlama veya yasama süreci gerektirmez. Üstünlük ilkesi: AB hukuku, üye devletlerin ulusal hukuklarına karşı üstün gelir. Sadakat ilkesi: Üye devletler, AB hukuku ile çelişen bir durum söz konusu olduğunda, AB'nin amaçlarına ve politikalarına sadık kalmalıdır. Hukukun üstünlüğü ilkesi: AB, tüm üye ülkelerde hukukun üstünlüğünü teşvik eder. AB hukukunun uygulama alanları: İç pazar ve serbest dolaşım: Üye ülkeler arasında serbest ticaretin, mal ve hizmetlerin serbest dolaşımını sağlamak. Rekabet hukuku: Serbest piyasa ekonomisinin etkin bir şekilde işleyebilmesi için rekabetin korunmasına yönelik düzenlemeler. Çevre ve sağlık: Çevre koruma, enerji verimliliği, iklim değişikliği ile mücadele gibi alanlarda düzenlemeler. Tarım ve balıkçılık: Ortak Tarım Politikası ile tarım sektörünü düzenleme. Adalet ve içişleri: Suçla mücadele, sınır güvenliği, sığınmacı politikaları ve vatandaşlık hakları. Dış ilişkiler ve ticaret: Dünya çapında dış ticaret anlaşmaları yapma ve dış ilişkileri düzenleme.