TürkMitolojisi

"Türk sotve efsanesi" hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Türk efsanelerinden bazıları şunlardır: Ergenekon Destanı. Yaratılış Destanı. Alp Er Tunga Efsanesi. Dede Korkut Hikayeleri. Bozkurt Efsanesi.

Ay yıldız, Türkiye'nin sembolüdür çünkü: Tarihsel kökenler. İslamiyet'in kabulü. Bağımsızlık ve birlik. Kurtuluş Savaşı. Ay yıldızın Türkiye'nin sembolü olarak kesin kabul tarihi ve şekli, 1793 yılında 3. Selim döneminde Osmanlı bayrağı olarak kabul edilmesiyle olmuştur.

Şahmeran'ın bazı güçleri: Sağlık ve iyileştirme gücü. Bilgelik ve kehanet yeteneği. Zehiri yok edebilme. Bakışlarıyla büyüleme. Şahmeran efsanesi, kültürel bir anlatı olup bilimsel bir temele dayanmamaktadır.

Ülgen, Türk ve Altay mitolojisinde iyilik tanrısıdır. Ülgen'in bazı özellikleri ve görevleri: Yaratıcı tanrı: Evrenin ve insanların yaratıcısı olarak kabul edilir. Gök cisimlerini yönetme: Gök cisimlerini ve meteorolojik olayları yönetir. İyilik yapma: İyilik yapmayı sever ve insanlara yardım eder. Ateşin icadı: İnsanlara ateş yakmayı öğretmiştir. Adalet ve dürüstlük: Evrensel bir hakem olarak kabul edilir, doğru olanı destekler ve haksızlığı cezalandırır. Mücadele: Kötülüğü temsil eden Erlik Han ile sürekli bir mücadele içindedir. Ülgen, aynı zamanda gökyüzü, aydınlık, iyilik, bereket ve verimliliği temsil eder.

Kızıl Elma, Türk mitolojisinde Türkler ve özellikle Oğuz Türkleri için önemli bir sembol olup, farklı anlamlar taşır: Hedef ve amaç: Ulaşılması gereken bir yeri, fethedilmesi gereken bir beldeyi ifade eder. Devlet kurma ideali: Bir devlet kurma idealini simgeler. Cihan hakimiyeti: Cihan hakimiyeti idealini temsil eder. Türk birliği: Türk birliği idealini ifade eder. Savaş azmi: Osmanlı döneminde özellikle yeniçeriler arasında savaşma azmini yüksek tutmak için kullanılmıştır. Kızıl Elma'nın tam olarak ne zaman ve nasıl ortaya çıktığı bilinmemekle birlikte, yaygın anlayışa göre Osmanlı ile birlikte tarihe ve edebiyata mal olmuştur.

Mergen, Türk ve Altay mitolojisinde akıl ve bilgelik tanrısı olarak kabul edilir. Diğer özellikleri: Oku ve yayı vardır. Bilim ve felsefeyi simgeler. Göğün yedinci katında oturur. Adalet ve liderlik vasıflarına sahiptir. Mergen, aynı zamanda masal ve efsane kahramanlarında bir unvan olarak da kullanılır; Kan Mergen, Ay Mergen, Kartaga Mergen, Südey Mergen gibi.

Bengisu, mitolojik bir karakter değil, Türk mitolojisinde ve destanlarında geçen, içildiğinde ölümsüzlük verdiğine inanılan efsanevi bir sudur. Bengisu, aynı zamanda Türkçe kökenli bir kız ismi olup, "sonsuz yaşam veren su" veya "ebedi hayat kaynağı" anlamlarına gelir.

Semruk, eski Türk mitolojisinde çok yükseklerde uçan çift başlı bir kartalı ifade eden bir kelimedir. Semruk'un bazı özellikleri: Tırnakları bakırdandır. Altın (renkli) kanatları vardır. Güneş'i sağ, Ay'ı sol kanadıyla kaplar. Yaşam ağacının tepesinde yaşar ve göğün kapısını bekler. Tanrı'nın güçlü bir bekçisidir ve gece ile gündüzü, ak ile karayı, aydınlık ile karanlığı simgeler. Semruk, aynı zamanda İran mitolojisinde de yer alan ve güç, koruma ve adalet gibi kavramlarla ilişkilendirilen efsanevi bir yaratıktır.

Kızıl Kadın figürü, farklı mitolojilerde çeşitli şekillerde yer alır: İbrani Mitolojisi: Lilith, genellikle kızıl saçlı bir kadın olarak tasvir edilir ve Adem'in ilk eşi olarak bilinir. İskandinav Mitolojisi: "Kızıl Kadın" olarak adlandırılan bir karakter bulunur, ancak bu karakter hakkında spesifik bir bilgi mevcut değildir. Ayrıca, Türk mitolojisinde "Albastı" veya "Al Karısı" olarak bilinen bir figür, Lilith ile ilişkilendirilir.

Kızılelma'nın sırrı, Türk mitolojisinde Türkler için üzerinde düşünüldükçe uzaklaşan ancak cazibesi artan ülküleri veya düşleri simgelemesidir. Kızılelma, farklı anlamlar kazanmıştır: Fetih hedefi: Ulaşılması gereken bir yeri, fethedilmesi gereken bir beldeyi ifade eder. Devlet kurma ideali: Bir devlet kurma idealini simgeler. Cihan hakimiyeti: Cihan hakimiyeti idealini temsil eder. Türk birliği: Türk birliği idealini ifade eder. Ayrıca, Osmanlı döneminde Roma ve Viyana gibi şehirler için kullanılan sembolik bir ad olarak da kullanılmıştır. Kızılelma'nın tam olarak ne zaman, nerede ve nasıl ortaya çıktığı bilinmemektedir.

Türk mitolojisinde en büyük tanrı, farklı kaynaklarda farklı şekillerde adlandırılan Gök Tanrı'dır. Bazı kaynaklara göre Gök Tanrı, tüm tanrıların tanrısı ve tanrıların en büyüğü olarak göğün üstünde yaşar ve diğer tüm tanrı ve tanrıçaları o yaratmıştır. Türk mitolojisinde en büyük tanrı olarak kabul edilen diğer bir figür ise Kayra Han'dır. Türk mitolojisinde en büyük tanrı olarak kabul edilen figürlerle ilgili bilgiler, farklı kaynaklarda her ikisine de yorulacak ifadelerle yer aldığından ve bu mitleri doğrudan anlatan kaynaklar neredeyse yok denecek kadar az olduğundan, tek bir çıkarıma varmak mümkün değildir.

Kızılelma, Türk mitolojisinde Türkler ve özellikle Oğuz Türkleri için üzerinde düşünüldükçe uzaklaşan ancak cazibesi artan ülküleri veya düşleri simgeleyen bir ifadedir. Kızılelma imgesinin ortaya çıkışı ve tarihçesi: Orta Asya: İmgenin ilk kez Orta Asya Türkleri arasında doğduğu ve Ergenekon Destanı'nda, Ergenekon'dan dışarı çıkma ve kaybedilmiş eski yurdu geri alma idealini simgelediği kabul edilir. Bizans: Ayasofya önündeki Justinianus heykelinin elindeki kızıl küre, Bizans döneminde "Kızılelma" olarak anılmış ve Osmanlı döneminde Türk cihan hâkimiyeti mefkûresinin sembolü haline gelmiştir. Osmanlı: Osmanlı döneminde özellikle Batı memleketlerine doğru yürütülen cihadın sembolü olmuş, yeniçerilerin savaşma azmini yüksek tutmak için kullanılmıştır. Kızılelma, farklı zamanlarda farklı anlamlar kazanmıştır: Ulaşılması gereken bir yer veya fethedilmesi gereken bir belde. Devlet kurma ideali. Cihan hakimiyeti ideali. Türk birliği ideali. Ziya Gökalp, Kızılelma'yı Turan ülküsüyle birleştirerek bu imgeye yeni bir anlam kazandırmıştır.

Tulpar, Türk, Kırgız ve Altay mitolojilerinde yer alan kanatlı at figürüdür. Tulpar kelimesinin bazı anlamları: Azim. Karaçay Türkçesinde yiğit. Moğolca "zulbah" (kel, saçsız) sözcüğüyle alakalı olabilir. Tulu (eski Altaycada) sözcüğü ile aynı kökten gelebilir ve "kıraç rengi" anlamına gelebilir. Tulpar, genellikle beyaz veya siyah renkte bir at olarak betimlenir ve beyaz kanatları vardır.

Türk mitolojisinin en güçlü tanrısı Kayra Han olarak kabul edilir. Kayra Han, evrenin yazgısını belirleyen ve dünyadaki her şeyin yaratıcısı olan bir tanrıdır. Kayra Han'dan sonra gelen en önemli tanrı ise Ülgen'dir.

Asena ismi, Türk mitolojisinde "dişi kurt" anlamına gelir. Efsanelere göre, Asena isimli dişi kurt, Türklerin atası olarak kabul edilir ve Türklerin soyunun türemesinde rol oynamıştır.

Gökçen üçlemesi, çocukluktan yetişkinliğe uzanan bir aşk hikayesini ve bu süreçte karşılaşılan zorlukları anlatır. Üçlemenin ilk kitabı olan "Gökçen: Unutulan Çiçekler", askeri bir lojmanda büyüyen yakın arkadaşlar Gökçen ve Murathan'ın hayatını merkeze alır. Üçüncü kitap olan "Gökçen: Güz Yağmurları", sayısız mücadeleyi aşıp bir araya gelen Gökçen ve Murathan'ın, aşklarını yaşama çabasını konu alır. Üçlemenin tamamı, dostluk, aşk, kayıp ve yeniden buluşma temalarını işler.

Arslan, Türk kültüründe aşağıdaki anlamlara gelir: güç, kuvvet, hakimiyet, hükümranlık ve hükümdarlık; zafer, iyinin kötüyü yenmesi, kahramanlık ve kudret; güneş ve aydınlığın temsilcisi; barış, huzur, adalet ve mutluluk; asalet; liderlik. Ayrıca, bazı Türk topluluklarında "arslan" kelimesi, "börü" (kurt) ile birlikte sınıflandırma için de kullanılmıştır; doğu Türkleri kendilerini "börüler", batı Türkleri ise "arslanlar" olarak anmışlardır. Arslan, Türk tarihinde paraların üzerinde, bayraklarda, hükümdar tahtlarında ve mimari eserlerde sıkça yer almıştır.

Türk ana tanrıçası Umay Ana'dır. Umay Ana, Türk mitolojisinde ve Göktengri dininde doğaüstü bir varlık, koruyucu, tanrıça, iye ve ruhtur. Doğurganlık tanrıçası olarak da tanımlanan Umay Ana; kadınların, çocukların, hayvanların, yavru hayvanların ve bunların ilişkili olduğu doğanın koruyucusu ve destekçisidir. Umay Ana'nın bazı özellikleri şunlardır: Görünümü. Yaşam ağacı. Yeryüzüne inişi. Umay Ana, aynı zamanda Yakut Türklerinde Ayısıt olarak anılan bir tanrıçadır.

Barak isminin kökeni hakkında farklı görüşler bulunmaktadır: Türk mitolojisi: Barak, Türk mitolojisinde "kurt başlı erkeksi bir yaratık" olarak geçmektedir. Etimolojik köken: Barak kelimesi, "var-/bar-" fiilinden dolayı "çok çabuk yürüyen ve koşan" anlamına gelir. Asya'nın kuzeybatısı: Baraklar, anayurtları olarak Asya'nın kuzeybatısını (İtil civarı) kabul ederler. Oğuz Kağan Destanı: Destana göre, Baraklar, Oğuz Kağan'ın zamanında İtil Nehri kuzeyinde yaşamaktaydı. Baraklar, tarih boyunca göçler yapmış ve farklı bölgelere yerleşmiştir.

Tulpar, Türk, Kırgız, Altay ve diğer bazı Türk mitolojilerinde yer alan kanatlı at figürüdür. Özellikleri: Genellikle beyaz veya siyah renklidir. Gösterişli kanatları vardır. Kanatlarını sadece geceleri veya aşılmaz denilen zor engelleri aşmak için açar. Kuday (Tanrı) tarafından yiğitlere (batırlara) yardım etmesi için yaratılmıştır. Sihirli güçleri sayesinde istediği hayvanın şekline bürünebilir. Rüzgardan daha hızlı koştuğu söylenir. Tulpar, Yunan mitolojisindeki Pegasus ile benzerlik gösterir.