TürkAlfabesi

Türk alfabesi, Latin alfabesi fontuyla yazılır.

"Pğ" harfi, Türk alfabesinde bulunmamaktadır.

Türk yazı çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: 1. Edebi (Sanatsal) Metinler: Şiir, hikâye, roman, masal, destan, halk hikâyesi, mesnevi. 2. Öğretici Metinler: Bilimsel metinler, tarihi metinler, felsefî metinler, gazete çevresinde gelişen metinler (makale, deneme, sohbet, röportaj, fıkra, eleştiri). 3. İslam Yazı Sanatları: Kufi, sülüs, nesih, muhakkak, reyhani, tevki, rika, ta'lik. Ayrıca, Türklerin tarih boyunca kullandığı yazı sistemleri arasında Göktürk, Uygur, Arap, Kiril ve Latin alfabesi de bulunmaktadır.

K harfi, Türk alfabesinde on dördüncü harftir.

Türkiye'de ilk alt yazı, 1928 yılı başında Lâtin harfleri esas alınarak hazırlanan yeni Türk alfabesiyle birlikte kullanılmaya başlanmıştır.

"Ç" harfi ünlü harf değildir çünkü Türk alfabesinde ünlü harfler arasında yer almaz. Türk alfabesinde 8 ünlü harf bulunurken, "Ç" harfi 21 ünsüz harften biridir.

Fenerbahçe'nin "q" harfinin neden kaldırıldığı hakkında doğrudan bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, Türk alfabesinden "q" harfinin çıkarılma nedeni, harf inkılabı sırasında Atatürk'ün el yazısı majiskülleri (büyük harfleri) bilmemesinden kaynaklanmaktadır. Falih Rıfkı Atay'ın "Çankaya" adlı kitabında yer alan bir anekdota göre, Kâzım Paşa sofrada adını yazarken "q" harfini kullanmak istemiş, Atatürk ise bunun gereksiz olduğunu düşünerek "q" harfinden vazgeçilmiştir.

Türk alfabesinde 29 harf bulunmaktadır. Dolayısıyla, 28 harf olduğu ifadesi doğru değildir.

Ğ harfi, Türk alfabesinde Latin alfabesinden türemiş bir harftir. Bu nedenle bu şekilde yazılır.

Türk alfabesi, 1 Kasım 1928 tarihinde kabul edilmiştir.

Türk runik alfabesi, Orta Asya'da bulunan yazıtlar ve taşlarda bulunmuştur. Bu alfabenin en eski örnekleri, Moğolistan'daki Orhun Nehri vadisinde 19. yüzyılda keşfedilen Orhun yazıtlarında yer almaktadır.

İ harfi, Türk alfabesinde 12. sırada yer almaktadır.

Z harfi, Türkçe alfabeye 1 Kasım 1928 tarihinde kabul edilen Türk Harf Devrimi ile birlikte eklenmiştir.

Elif harfi, Türk alfabesinde birinci sırada yer almaktadır.

Türk alfabesinde iki çeşit harf aralığı bulunmaktadır: ünlü (sesli) ve ünsüz (sessiz).

Türk alfabesi, Türk Dil Kurumu tarafından oluşturulan ve Prof. Dr. Şükrü Halûk Akalın başkanlığındaki bir komisyon tarafından geliştirilen Latin alfabesi kodlama sistemi ile yazılmıştır.

Ç harfi, Türk alfabesinin dördüncü harfi olması ve çeşitli alanlarda farklı anlamlar taşıması nedeniyle önemlidir: 1. Sesbilim: "Ç" harfi, süreksiz, patlayıcı, sert diş damak ünsüzünü temsil eder. 2. Sınıflandırma ve sıralama: Maddelerin sırası harflerle gösterildiğinde dördüncü maddeyi belirtmek için kullanılır. 3. Dillerde kullanım: Arnavutça, Azerice, Kürtçe, Tatarca, Türkçe, Türkmence ve Zazaca gibi dillerde yer alır. 4. Eğitim: Çocukların dil gelişimi ve okuma-yazma becerileri için "Ç" harfini tanımak ve kullanmak önemlidir.

Ortak Türk alfabesi, Türk Devletleri Teşkilatı tarafından belirlenen takvime göre 2026 yılında kullanılmaya başlanacaktır.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk, Latin alfabesine dayanan Türk yazı stilini kullanmıştır.

Ö harfi, Türk alfabesinin on dokuzuncu harfidir ve Türkçenin dışında birçok dilde de kullanılır. Hikayesi açısından, Ö harfinin kökeni Latin alfabesine dayanır.