Teşhis

3M Littmann Classic III stetoskop, kalp, akciğer ve diğer vücut seslerini tanımlamak, dinlemek ve incelemek için kullanılır. Başlıca kullanım amaçları: Fiziksel değerlendirme ve teşhis. Hasta izleme. Eğitim. Öne çıkan özellikleri: Çift taraflı dinleme çanı: Bir tarafı yetişkinler için büyük diyafram, diğer tarafı ise pediyatrik veya küçük hastalar için küçük diyafram içerir. Ayarlanabilir diyafram teknolojisi: Dinleme çanına uygulanan basınca göre düşük veya yüksek frekanslı sesleri duymaya olanak tanır. Dayanıklı yeni nesil tüp: Cilt yağlarına ve alkole karşı daha yüksek direnç gösterir, bu da stetoskopun ömrünü uzatır.

Histopatoloji, doku, hücre ve vücut sıvılarının mikroskobik incelemesiyle ilgilenen bir tıp dalıdır. Başlıca görevleri şunlardır: 1. Hastalık Teşhisi: Kanser, enfeksiyon, iltihaplı hastalıklar ve dejeneratif hastalıklar gibi birçok sağlık sorununun tanısını koyar. 2. Tedavi Planlaması: Tedavi sürecinin etkinliğini izlemek ve hastalığın seyrini belirlemek için kullanılır. 3. Biyopsi Değerlendirmesi: Biyopsi veya cerrahi yöntemlerle alınan doku örneklerinin laboratuvarda incelenmesini sağlar. 4. Lenf ve Kemik İliği İncelemeleri: Lenf düğümleri ve kemik iliğinden alınan örneklerin analiziyle hematolojik bozuklukları teşhis eder. Histopatoloji, patologlar tarafından gerçekleştirilir.

Anamnezde sorulan sorular genellikle şu başlıkları içerir: Hasta bilgileri: Ad-soyad, yaş, cinsiyet, medeni durum, telefon, adres, meslek, boy, kilo. Özgeçmiş ve soygeçmiş: Daha önce geçirdiği hastalıklar, ameliyatlar, kullanılan ilaçlar, sigara-alkol kullanımı, aile bireylerinde geçen hastalıklar. Hastalık bilgileri: Şikayetler, tanılar (kesin, ön ve ayırıcı), verilen tedaviler. Alerji: Hastanın alerji öyküsü. Diğer: Kanama diyatezi, kadınlarda adet düzeni, ilk adet ve menapoz yaşları. Doktor, anamnez alırken soruları belirli bir düzen içinde sorar ve hastaya amacını belirterek, ilgili, saygılı ve güler yüzlü bir tutum sergiler.

İltihaplı romatizmanın (romatoid artrit) belirtileri genellikle altı hafta veya daha uzun sürede ortaya çıkar. Hastalığın kesin teşhisi için ise tıbbi öykü, fiziki muayene ve laboratuvar testleri gereklidir. Bu süreç, belirtilerin başlangıcından itibaren birkaç hafta veya ay sürebilir.

Kernig ve Brudzinski bulguları, meningitisin teşhisinde kullanılan iki fiziksel muayene sonucudur. Kernig belirtisi şu şekilde test edilir: 1. Hasta sırt üstü yatar ve bacakları bükülür. 2. Doktor, hastanın bacağını 90 derece büktükten sonra, bacağın doğrultusunu değiştirmeden daha yüksek bir konuma getirdiğinde ağrı hissedilirse, bu Kernig belirtisi pozitiftir. Brudzinski belirtisi için: 1. Hasta sırt üstü yatar. 2. Doktor, hastanın boynunu karnına doğru yaklaştırır. 3. Eğer hasta, kalça ve dizlerini bükerek bacaklarını karnına doğru çekerse, bu Brudzinski belirtisi pozitiftir. Bu belirtiler, meningitise işaret etse de, kesin tanı için yeterli değildir. Diğer testlerin ve tıbbi geçmişin de değerlendirilmesi gereklidir.

Doktor, bronşit teşhisini koymak için aşağıdaki tahlil ve testleri yapabilir: 1. Fiziksel Muayene: Hastanın belirtilerini ve tıbbi geçmişini değerlendirerek akciğer dinleme işlemi gerçekleştirir. 2. Göğüs Röntgeni: Zatürree veya diğer akciğer hastalıklarını dışlamak için kullanılır. 3. Solunum Fonksiyon Testi: Hava yollarındaki daralmayı ve akciğer kapasitesini ölçer. 4. Kan Testleri: Enfeksiyon belirtisi olarak beyaz kan hücresi sayısını veya oksijen seviyelerini ölçer. 5. Balgam Kültürü: Bakteriyel bir enfeksiyon olup olmadığını belirlemek için yapılır.

Kalp hastalıklarının en hızlı teşhisi için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. Elektrokardiyografi (EKG): Kalbin elektriksel aktivitesini ölçerek ritim bozukluklarını ve kalp krizlerini tespit eder. 2. Ekokardiyografi: Ses dalgalarıyla kalbin yapısını ve işlevini değerlendirerek kalp kasının pompalama gücünü ve kapakların durumunu inceler. 3. Stres Testi: Kalbin fiziksel aktivite sırasında nasıl tepki verdiğini değerlendirmek için yapılır. 4. Anjiyografi: Kalp damarlarının görüntülenmesi için özel bir boya maddesi enjekte edilerek röntgenle yapılır. 5. Kan Testleri: Kolesterol, kan şekeri ve bazı biyokimyasal belirteçlerin ölçülmesini içerir. Teşhis için en uygun yöntemlerin belirlenmesi amacıyla bir kardiyologa başvurmak önemlidir.

Tıbbi patolojiye aşağıdaki kişiler başvurabilir: 1. Hastalar: Vücutta görülen anormal belirtiler, kitleler, şişlikler veya belirgin değişiklikler olduğunda patolojik inceleme talep edilebilir. 2. Kanser hastaları: Patoloji, kanserin tanısını koymak, tümörlerin türünü ve evresini belirlemek için kritik öneme sahiptir. 3. Enfeksiyon hastaları: Patolojik testler, enfekte olmuş dokularda meydana gelen hücresel değişiklikleri analiz ederek hangi mikroorganizmanın enfeksiyona neden olduğunu belirler. 4. Otoimmün hastalığı olanlar: Patoloji, bağışıklık sisteminin vücuda ait sağlıklı hücrelere zarar vermesiyle ortaya çıkan hastalıkların teşhisi için başvurulur. 5. Sindirim sistemi hastalığı olanlar: Mide, bağırsaklar gibi organlarda görülen hastalıkların teşhisinde patolojik analizler kullanılır. 6. Kadın sağlığı sorunu yaşayanlar: Özellikle yumurtalık ve rahim ağzı kanseri gibi ciddi durumların teşhisinde detaylı patolojik incelemeler gereklidir.

R51 baş ağrısı, Uluslararası Baş Ağrısı Derneği (IHS) tarafından tanımlanan bir baş ağrısı türüdür. Özellikleri: - Genellikle başın bir veya iki tarafında zonklama veya atma şeklinde hissedilir. - Hafif ila şiddetli ağrı yoğunluğuna sahip olabilir. - 4 ila 72 saat süren ağrı atakları ile ilişkilidir. - Bulantı veya kusma, ışığa veya sese duyarlılık gibi belirtilerle birlikte görülebilir. Teşhis: Bir sağlık uzmanının tıbbi geçmişi incelemesi ve fizik muayene yapmasıyla konur. Tedavi: Ağrının şiddetine ve sıklığına bağlı olarak değişir ve reçetesiz satılan ağrı kesiciler, reçeteli ilaçlar, akupunktur ve stres yönetimi tekniklerini içerebilir.

Kimyon alerjisi, vücudun kimyondaki proteinlere karşı aşırı tepki vermesi sonucu ortaya çıkar. Kimyon alerjisinin anlaşılabilmesi için aşağıdaki belirtiler dikkate alınmalıdır: Ciltte döküntü ve kaşıntı: Kızarıklık, döküntü, kabarcıklar ve şiddetli kaşıntı. Sindirim sorunları: Mide bulantısı, karın ağrısı, kusma ve ishal. Solunum problemleri: Hapşırma, burun tıkanıklığı, burun akıntısı, boğazda kaşıntı ve öksürük. Gözlerde şişlik ve sulanma. Anafilaksi: Acil müdahale gerektiren ciddi bir alerjik reaksiyon, nefes almada zorlanma, kan basıncında ani düşüş, bilinç kaybı gibi belirtiler. Teşhis için bir alerji uzmanına başvurulmalıdır. Tedavi, alerjen maddeden uzak durma ve semptomları hafifletici ilaçlarla sağlanır.

İdiopatik hastalıklar, nedeni bilinmeyen hastalıkları ifade eder ve tehlikeli olabilir çünkü tedavi süreçleri genellikle semptomlara yönelik destekleyici tedavilerle sınırlıdır. Bu tür hastalıkların bazı yaygın belirtileri arasında devam eden baş ağrıları, kas ve eklem ağrıları, uykusuzluk, sinirlilik ve anksiyete yer alır. İdiopatik hastalıkların teşhisi ve tedavisi için bir doktora başvurmak önemlidir.

Oral ve maksillofasiyal diagnoz, ağız, diş ve çene bölgesinin hastalıklarının teşhisi ve tedavi planlamasıyla ilgilenen bir diş hekimliği dalıdır. Bu diagnoz kapsamında yapılan işlemler şunlardır: - Klinik inceleme: Ağız içi muayene ile diş ve diş etlerinin durumunun değerlendirilmesi. - Radyografik inceleme: Röntgenler yardımıyla çürükler, kist, tümör gibi problemlerin tespiti. - Biyopsi: Şüpheli lezyonlardan örnek alınarak patolojik inceleme yapılması. Ayrıca, bu diagnoz ağız içinde belirti gösteren ancak başka sistemik hastalıklarla ilişkili olabilecek durumların da teşhisini içerir.

Sinüs köklerini bulmak için tıbbi görüntüleme yöntemleri kullanılır. Bu yöntemler arasında: 1. Endoskopik muayene: Burun endoskopu kullanılarak sinüs boşluklarının iç yapısı incelenir. 2. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) veya bilgisayarlı tomografi (BT): Sinüs boşluklarının detaylı bir şekilde incelenmesini sağlar. 3. Burun sürüntüleri: Mukus örneği alınarak bakteri veya mantar türlerinin varlığı belirlenir. 4. Alerji testleri: Alerjik reaksiyonların sinüzit belirtilerine neden olup olmadığını belirlemek için yapılır. 5. Kan testleri: İltihap belirtilerini değerlendirmek ve sinüzitin şiddetini belirlemek için yapılır. Bu yöntemler, doktorun teşhis koymasına ve uygun tedavi planını oluşturmasına yardımcı olur.

AJCC (American Joint Committee on Cancer) staging, kolon ve özofagus kanseri gibi çeşitli kanser türlerinin evrelemesinde kullanılır ve üç ana faktöre dayanır: tümör boyutu (T), lenf nodu tutulumu (N) ve metastaz (M). AJCC evreleme süreci: 1. Tümör değerlendirmesi: Primer tümörün boyutu ve komşu yapılara istilası belirlenir. 2. Lenf nodu değerlendirmesi: Bölgesel lenf düğümlerinde kanser hücresi varlığı kontrol edilir. 3. Metastaz kontrolü: Kanser hücrelerinin uzak organlara yayılıp yayılmadığı araştırılır. Bu faktörlerin kombinasyonuna göre hastaya belirli bir evre atanır. AJCC evreleme algoritması, zamanla güncellenebilir, bu nedenle en güncel kılavuzların takip edilmesi önemlidir.

3 boyutlu MR (Manyetik Rezonans Görüntüleme) çeşitli amaçlarla çekilebilir, bunlar arasında: Beyin ve sinir sistemi görüntülemeleri. Omurga hastalıkları. Kas-iskelet sistemi görüntülemeleri. Kalp ve damar görüntülemeleri. Abdominal görüntüleme. Pelvik bölge görüntülemeleri. Onkoloji alanında kullanım. Fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI). Difüzyon ve perfüzyon çalışmaları. 3 boyutlu MR, yüksek çözünürlük ve hızlı tarama süresinin yanı sıra klinik uygulamalar için ideal bir denge sunar.

Murphy ve Klepotaj tıp alanında farklı anlamlara sahiptir: 1. Murphy Belirtisi: Akut kolesistitin teşhisinde kullanılan bir fiziksel muayene tekniğidir. 2. Klepotaj: Epigastrik bölgeye (mide üzerine) hızlı hızlı bastırıldığında ortaya çıkan çalkantı sesidir.

Akciğer kıl kurdu teşhisi için bir doktora başvurulması gerekmektedir. Kıl kurdu teşhisi genellikle şu yöntemlerle konulur: Fiziksel muayene. Selofan bant testi. Dışkı muayenesi. Kıl kurdunun en belirgin belirtisi anüs bölgesinde kaşıntıdır.

Nodülün iyi huylu olup olmadığını anlamak için aşağıdaki yöntemler kullanılır: 1. Tomografi ve Görüntüleme: Nodülün boyutu, cidarının düzgün olup olmadığı ve kalsifikasyon varlığı gibi özellikler değerlendirilir. 2. PET-CT: Benign ve malign lezyonları ayırmada yüksek sensitivite sunar. 3. Biyopsi: Nodülün kesin tanısını koymak için iğne biyopsisi yapılabilir. 4. Klinik Risk Faktörleri: Hastanın yaşı, sigara öyküsü, ailede kanser öyküsü gibi faktörler de dikkate alınır. İyi huylu nodüllerin belirtileri arasında ise nodülün milimetrik olması, antibiyotik tedavisi ile küçülmesi ve sınırlarının net olması yer alır.

Doktorlar (hekim), tıp eğitimi almış sağlık uzmanları olarak hastalıkları teşhis etme, tedavi etme ve önleme konularında görev yaparlar. Doktorların temel görevleri şunlardır: Hastaları muayene etmek ve semptomları incelemek; Sağlık geçmişlerini gözden geçirmek ve gerekli testleri yapmak (laboratuvar, görüntüleme); Doğru teşhisi koyarak tedavi sürecini başlatmak (ilaç tedavisi, cerrahi müdahale veya diğer tıbbi prosedürler); Hastalara sağlık konularında danışmanlık yapmak ve yaşam tarzı değişiklikleri önermek; Tıbbi kayıtları tutmak ve hastaları takip etmek. Doktorlar, hastaneler, klinikler, özel muayenehaneler gibi çeşitli sağlık kuruluşlarında çalışabilirler.

Kanser doktorları, yani onkologlar, kanserin teşhisi, tedavisi ve takibi ile ilgilenen tıp uzmanlarıdır. Görevleri şunlardır: 1. Teşhis: Hastalığın türünü ve evresini belirlemek için görüntüleme teknikleri, biyopsi ve kan testleri gibi yöntemler kullanırlar. 2. Tedavi Planlaması: Hastanın durumuna göre kemoterapi, immünoterapi, hedefe yönelik tedaviler, hormon tedavisi gibi tedavi yöntemlerini belirler ve uygularlar. 3. Cerrahi Müdahale: Kanserli dokunun cerrahi olarak çıkarılması gereken durumlarda ameliyat yaparlar. 4. Takip ve Destek: Tedavi sonrası hastaları izlemeye devam ederler, olası nüksleri tespit ederler ve destekleyici bakım sağlarlar. Ayrıca, onkologlar, kanserin önlenmesi ve toplum farkındalığının artırılması gibi konularda da aktif rol oynarlar.