TDK

Adam yerine (veya hesabına) koymak, TDK'ye göre "adamdan saymak, varlığını kabul etmek" anlamına gelir. Örnek cümle: "Anasını durmadan, nefes aldırmadan azarlıyor, babasını adam yerine koymuyor, ağzını açarken susturuyordu" (Refik Halit Karay).

Tahayyül etmek, Türk Dil Kurumu (TDK) sözlüğüne göre, bir şeyin hayalini kurmak, düşünmek veya zihinde canlandırmak anlamına gelir. Tahayyüz kelimesi ise TDK'da yer almamakta olup, "yer tutma, önemli bir yeri olma, hürmete ve itibara nail olma" gibi anlamlara gelen "tehayyüz" kelimesinin yanlış yazılmış hali olabilir.

"Katma değer" ifadesi, Türk Dil Kurumu (TDK) kurallarına göre ayrı yazılır. Doğru yazım şekli: katma değer. Yanlış yazım şekli: katmadeğer.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "zahmete girmek" deyimi, bir kişi için yorgunluk, sıkıntı ve zorluklara katlanmak anlamına gelir. Örnek cümle: "Biri için yorulmak ya da masrafa girmek".

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre, "kartopu" kelimesinin doğru yazılışı bitişik olarak, yani "kartopu" şeklindedir. "Kar topu" şeklinde ayrı yazılması yanlış kabul edilir.

Şevko kelimesi, özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yaygın olarak kullanılan bir argo ifadedir. Temelde, kendisinden bekleneni yapmayan, işe yaramaz, beceriksiz kişiler için kullanılır. Ayrıca, "Şevko" adı bazı kültürlerde veya coğrafyalarda kişisel isim olarak da kullanılabilir. Şevko karakteri, Kurtlar Vadisi dizisinde yer alan bir suç örgütü lideridir ve bu karakter, Şevki Gökdeniz'e dayanmaktadır.

TDK ve MEB yazım kuralları genellikle aynıdır, çünkü yazım kılavuzunu hazırlama, yazma ve yayımlama görevi, Anayasa'nın 134. maddesine dayalı olarak çıkarılan 664 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 10. maddesinin ç fıkrasıyla Türk Dil Kurumuna verilmiştir. Ancak, bazı durumlarda değişiklikler olabilir. Örneğin, 2015 yılında TDK tarafından yapılan bir değişiklikle, daha önce ayrı yazılan "misak-ı milli" gibi tamlamalar bitişik olarak "misakımilli" şeklinde yazılmaya başlanmıştır.

E harfinin değişik yazılışının ne zaman ortaya çıktığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, E harfinin farklı dillerde ve yazı stillerinde çeşitli şekillerde yazılabildiği bilinmektedir.

"Elektrikçi" kelimesi TDK'ya göre elektrikçi şeklinde, ayrı yazılır.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre doğru yazım şekli "seyahat"tir. "Seyehat" kullanımı yanlış olarak kabul edilir.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre doğru yazım şekli "rastgele"dir. "Rasgele" kullanımı yanlış olarak kabul edilir.

TDK kısaltması, harf harf okunarak "te-de-ka" şeklinde telaffuz edilir. Ancak gündelik konuşmalarda bazı kişiler bu tür kısaltmaları heceleyerek okumaya çalışsa da resmî ve doğru kullanım, her harfin ayrı ayrı okunması şeklindedir.

Sövmek, TDK'ye göre onur kırıcı, çoğu basmakalıp kaba sözler söylemek, küfretmek anlamına gelir. Örnek cümle: "Daha dört yaşındayken en azılı köy erkekleri gibi sövermiş".

Dejavu kelimesinin TDK'ya göre doğru yazılışı, dejavu şeklindedir. Bu kelime genellikle decavu şeklinde yanlış yazılmaktadır.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "gücük" kelimesinin anlamları: Sıfat, halk ağzında: Kısa, bodur, gelişmemiş, güdük. Sıfat, halk ağzında: Kuyruksuz, kuyruğu kesik (hayvan). İsim, madencilik: Ağaç direklerin hazırlanması sırasında artakalan kısa parça. Ayrıca, halk ağzında "gücük" kelimesinin şu anlamları da vardır: Şubat ayı. Gömlek, hırka ve ceket benzeri giysiler. Semer ya da eğerin arka kısmı, terki. Zampara, çapkın.

Evsabı kelimesi, Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "koca" anlamına gelir.

9 buçuk sayısı TDK'ya göre 09.30 olarak yazılır. Saat kavramıyla ilgili sayılar metin içinde yazıyla yazıldığında, buçuklar için "saat dokuzu beş geçe" veya "saat dokuz buçuk" gibi ifadeler kullanılır. Matematikte ise bu sayı 9,5 olarak yazılır.

"İade" kelimesinin TDK'ya göre doğru yazılışı, kelimenin bitişik olarak "iade" şeklinde yazılmasıdır. "İyade" şeklinde ayrı yazımı yanlıştır.

"Sizlerde" kelimesinin TDK'ye göre doğru yazılışı, bitişik değil, ayrı olarak "sizler de" şeklindedir. Çünkü "de" eki bu cümlede bağlaç görevindedir. Örnek cümle: "Sizler de dikkat ettiniz mi?".

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre mekân isimlerinin yazımı şu kurallara tabidir: Özel ada dâhil olmayıp tamlama kuran şehir, il, ilçe, belde, köy vb. sözler küçük harfle başlar. Yer adlarında ilk isimden sonra gelen ve deniz, nehir, göl, dağ, boğaz vb. tür bildiren ikinci isimler büyük harfle başlar. Mahalle, meydan, bulvar, cadde, sokak adlarında geçen mahalle, meydan, bulvar, cadde, sokak kelimeleri büyük harfle başlar. Saray, köşk, han, kale, köprü, kule, anıt vb. yapı adlarının bütün kelimeleri büyük harfle başlar. Örnek mekân isimleri: İstanbul’da bulunan mekânların neredeyse her biri sahip olduğu atmosferle bana şehrin köklü geçmişini hatırlatıyor. Bu mekâna ilk defa gelmemize rağmen bizi büyük bir ilgiyle karşılamaları dikkatimizi çekti.