Tahvil

ABD Hazine tahvilleri, mevcut durumda güvenli liman olma statüsünü kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya. Bu durumun temel nedenleri arasında ABD Başkanı Donald Trump'ın agresif ticaret politikaları ve bu politikaların yatırımcı güvenini sarsması yer alıyor. Diğer yandan, bazı analistler ve yatırım bankaları, ABD'deki siyasi ve ekonomik belirsizliklerin devam etmesi durumunda altının tek güvenli liman olarak kalabileceğini öngörüyor.

Tahvili bozmak, yani vadesinden önce satmak, bazı durumlarda mantıklı olabilir. Tahvil bozmanın avantajları arasında, özellikle faiz oranları yükseldiğinde mevcut tahvillerin değerinin artması ve yatırımcının daha yüksek faiz oranlarından yararlanma imkanı bulunur. Ancak, tahvil bozmanın dezavantajları da vardır: - Faiz oranı riski: Faiz oranları düştüğünde, mevcut tahvillerin değeri düşer ve yatırımcılar zarar edebilir. - Likidite riski: Bazı tahvillerin ikincil piyasada likiditesi düşük olabilir, bu da tahvili kolayca nakde çevirememe anlamına gelir. - Enflasyon riski: Enflasyon oranı tahvilin sunduğu faiz oranından yüksekse, yatırımcının reel getirisi azalabilir veya negatif olabilir. Tahvil yatırımı yapmadan önce, finansal hedefler, risk toleransı ve piyasa koşulları gibi faktörleri dikkate almak önemlidir.

Par değeri, finans dünyasında birkaç önemli nedenle önemlidir: 1. Yatırımcıların Karar Alma Süreci: Par değeri, yatırımcıların bir menkul kıymetin gerçek değerini değerlendirmelerine yardımcı olur. 2. Tahvil ve Hisse Senedi İşlemleri: Tahvillerde ve hisse senetlerinde par değeri, menkul kıymetin nominal veya itfa değerini temsil eder. 3. Yasal ve Düzenleyici Açıdan: Par değeri, şirketlerin hisse senedi ve tahvil piyasalarında yasal düzenlemelere uymalarını sağlar.

Devlet tahvili ve hazine bonosunun getirisi aşağıdaki formülle hesaplanır: Toplam getiri = Faiz getirisi + Nominal değer getirisi. Faiz getirisi hesaplaması için: - Faiz getirisi = Nominal değer x (Faiz oranı / 100 x Vade süresi). Nominal değer getirisi hesaplaması için: - Nominal değer getirisi = Nominal değer x (Vade sonundaki faiz oranı / 100 x vade süresi). Örneğin, 1 yıl vadeli ve %8 sabit faizli bir hazine bonosu için: - Faiz getirisi = 1000 x (8 / 100 x 1) = 80 TL. - Nominal değer getirisi = 1000 x (8 / 100 x 1) = 80 TL. - Toplam getiri = 80 + 80 = 160 TL. Bu hesaplamada, hazine bonosunun vade sonunda 1000 TL nominal değer üzerinden ana paranın geri alınacağı varsayılmıştır.

Evet, tahvil ihraç etme yetkisi yönetim kuruluna devredilebilir. Bu devir, şirketin esas sözleşmesinde açıkça belirtilmelidir.

TLRef endeksli tahvil, Türk Lirası Gecelik Referans Faiz Oranı (TLRef) baz alınarak ihraç edilen bir tahvil türüdür. Bu tür tahviller, faiz oranlarının piyasa koşullarına göre güncellenmesini sağlar ve yatırımcılar için enflasyon karşısında korunma imkanı sunar.

Tahvil ve bono fiyatları, piyasa faiz oranı ile ters orantılı olarak belirlenir. Belirleme süreci şu şekilde gerçekleşir: 1. İhale Yöntemi: Türkiye Cumhuriyeti Hazine Müsteşarlığı, iç borçlanma işlemlerini bankaların katıldığı ihaleler aracılığıyla gerçekleştirir. 2. Faiz Oranı: İhalede belirlenen faiz oranı, hazine bonosu ve devlet tahvillerinin fiyatını etkiler. 3. Piyasa Koşulları: Faiz oranlarında yaşanan değişimler, tahvil ve bono fiyatlarında da değişikliğe neden olur. Eğer piyasa faizlerinde bir artış olursa, bu durum tahvil ve bono fiyatlarının düşmesine yol açar.

Kuponlu ve kuponsuz (iskontolu) tahviller arasındaki temel fark, faiz ödeme şekilleridir. Kuponlu tahviller, belirli periyotlarla (örneğin, 3, 6 veya 12 ayda bir) faiz ödemesi yapar. Kuponsuz (iskontolu) tahviller ise vade sonunda faiz getirisiyle birlikte anaparayı öder.

DİBS (Devlet İç Borçlanma Senedi) ve tahvil arasındaki temel farklar şunlardır: 1. İhraç Eden Kurum: DİBS, devlet tarafından iç borçlanma amacıyla çıkarılırken, tahvil anonim şirketler veya kamu kurumları tarafından ihraç edilir. 2. Vade Süresi: DİBS'lerin vadesi 1 yıldan uzun, tahvillerin vadesi ise 1 yıldan kısadır. 3. Risk Profili: Devlet tahvillerinde geri ödeme riski çok düşük olduğu için daha güvenlidir, özel sektör tahvillerinde ise bu risk daha yüksektir. 4. Getiri: Özel sektör tahvilleri, devlet tahvillerine göre daha yüksek getiri sağlar.

Tahvilin tarafları şunlardır: 1. Borç Alan (İhraççı): Tahvili çıkaran kurum veya kuruluş, genellikle devlet veya anonim şirketlerdir. 2. Borç Veren (Yatırımcı): Tahvili satın alan, fon fazlası olan ve tahvile yatırım yapan kişilerdir. Ayrıca, tahvil finansmanında aracı kurumlar, kredi derecelendirme kuruluşları, sigorta şirketleri gibi ek taraflar da yer alabilir.

Özel sektör tahvil ihracı, özel şirketlerin finansman ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla halka açık veya özel yatırımcılardan borç para alarak tahvil çıkarmaları anlamına gelir. Bu tahviller, belirli bir vade sonunda anapara geri ödemesi ve periyodik faiz ödemeleri yapılmasını taahhüt eder.

Tahvil işlemlerinde borç veren tahvil sahibi (yatırımcı), borç alan ise tahvil ihraç eden (devlet, özel şirket veya kurum) taraftır.

Tahvil kodu, ISIN (International Securities Identification Number) kodu olarak adlandırılır ve 12 haneden oluşur. Bu kodun okunması şu şekilde yapılır: 1. İlk iki hane: Ülke kodunu temsil eder (örneğin, TR Türkiye için). 2. Üçüncü hane: Menkul kıymetin türünü belirtir (B: Hazine Bonosu, D: Kira Sertifikası, T: Devlet Tahvili vb.). 3. Sonraki haneler: Vadeyi, ihraç numarasını ve diğer detayları gösterir. Örneğin, TRT120122T17 kodlu bir devlet tahvili için: - TR: Türkiye Cumhuriyeti. - 120122: Vadesi 12 Ocak 2022. - T: Tahvil.

Tahvil fonu almak, belirli koşullar altında mantıklı olabilir. Avantajları: - Düzenli gelir akışı: Tahviller, yatırımcılara belirlenen dönemlerde sabit faiz ödemeleri sunar. - Düşük risk: Devlet tahvilleri, düşük riskli yatırım araçları olarak kabul edilir ve hisse senetlerine kıyasla daha az oynaklık gösterir. - Çeşitlendirme imkanı: Tahviller, yatırım portföyünü çeşitlendirmek ve riskleri dağıtmak için etkili bir araçtır. Dezavantajları: - Faiz oranı riski: Piyasa faiz oranları yükseldiğinde, mevcut tahvillerin değeri düşebilir. - Enflasyon riski: Enflasyon oranı, tahvilin sunduğu faiz oranından yüksekse, yatırımcının reel getirisi azalabilir. - Likidite riski: Bazı tahvillerin ikincil piyasada likiditesi düşük olabilir. Sonuç olarak, tahvil fonu yatırımı yapmadan önce, faiz oranları, enflasyon ve ihraç eden kurumun kredi notu gibi faktörleri dikkate almak ve finansal hedefleri doğrultusunda bir uzmana danışmak önemlidir.

Amorti kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Finans ve Tahvil Terimi: Birden ödenerek faizinin işlemesine son verilen tahvil anlamına gelir. 2. Piyango Terimi: Piyangoda bilet değeri kadar kazanılan ikramiye anlamına gelir. Ayrıca, spor terminolojisinde amorti, topa hafif ve kontrollü bir vuruş yapmak anlamında kullanılır.

TÜFE'ye endeksli devlet tahvili, vadeleri boyunca Tüketici Fiyat Endeksi (TÜFE) enflasyonu üzerine sabit bir reel getiriyi garanti eden kuponlu bir tahvil türüdür. Bu tahvillerde, reel getiri piyasa değişkenlerinden etkilenmez ve yatırımcılar enflasyon karşısında birikimlerini koruma imkanı elde ederler.

Tahvilin getirisi, çeşitli faktörlere bağlıdır: 1. Kupon Oranı: Tahvilin ihraç anında belirlenen faiz oranı, yatırımcının tahvilin ömrü boyunca alacağı faiz miktarını belirler. 2. Vade Süresi: Tahvilin vadesi kısa, orta veya uzun vadeli olabilir ve bu süre, getiriyi etkiler. 3. Piyasa Faiz Oranları: Faiz oranları ile tahvil fiyatları arasında ters bir ilişki vardır; piyasa faiz oranlarının yükselmesi, mevcut tahvillerin değerini düşürür. 4. İhraç Eden Kuruluşun Kredi Notu: Kredi derecelendirme kuruluşları tarafından verilen notlar, tahvilin güvenilirliğini ve yatırımcılar için risk seviyesini belirler. 5. Enflasyon Oranları: Yüksek enflasyon, tahvil getirilerinin reel değerini azaltabilir. Ayrıca, tahvilin ikincil piyasalarda alım-satım yapılması durumunda, piyasa koşulları ve fiyat dalgalanmaları da getiriyi etkileyebilir.

TRT 5 yıl vadeli tahvilin vadesi 12 Eylül 2029 tarihinde dolmaktadır.

Merkez Bankası'nın açık piyasa işlemleri kapsamında piyasaya tahvil satması durumunda para arzı azalır, faiz oranları yükselir. Bu durum, enflasyonun kontrol altına alınması ve toplam talebin düşmesi anlamına gelir.

Tahvil ve bonoların en az kaç gün tutulacağına dair genel bir sınır yoktur. - Bonolar, vadesi 1 yıldan kısa olan borçlanma araçlarıdır. - Tahviller ise vadesi 1 yıldan uzun olan borçlanma araçlarıdır.