Niccolò Machiavelli, siyaset teorisinde şu görüşleri savunur: Gerçekçilik: Siyaset, ahlaki ideallerle değil, mevcut şartlar ve güç dengeleriyle yönetilmelidir. Amaç ve Araç İlişkisi: Önemli olan amaçtır, amaca götüren araçların iyi ya da kötü olmasının önemi yoktur. Virtù ve Fortuna: Liderin iradesi, cesareti, becerisi (virtù) ve kaderin etkisi (fortuna) bir hükümdarın başarısını belirler. Korku ve Sevgi: Hükümdarın halk tarafından korkulması, nefrete dönüşmediği sürece, sevilmesinden daha etkilidir. Din ve Siyaset: Din, toplumsal düzenin korunması ve siyasi otoritenin pekiştirilmesi için kullanılabilir. Machiavelli'nin fikirleri, "Makyavelizm" terimiyle anılır ve bu terim, siyasette başarıya ulaşmak adına her yolun meşru görülebileceği anlayışını ifade eder.