SavaşGemileri

Destroyer savaş gemilerinin ağırlığı, modeline göre değişiklik göstermektedir: Zumwalt sınıfı destroyer: Yaklaşık 16.000 ton ağırlığındadır. Arleigh Burke sınıfı destroyer: 9.600 tona kadar çıkabilen bir deplasmana sahiptir. Daha küçük modeller için, örneğin, Kraliyet Donanması'nın Daring Type 45 sınıfı ve Rus Donanması'nın Project 956 Sovremenny sınıfı muhripleri, yaklaşık 150 metre uzunluğunda ve 17-18 metre genişliğindedir. Bu nedenle, destroyerlerin tam ağırlığını belirlemek için belirli bir model veya sınıf belirtmek gereklidir.

Filo ve denizcilik aynı şey değildir. Filo, belirli bir görevi yerine getirmek için bir araya getirilmiş bir grup gemiden oluşur. Denizcilik ise, denizlerde yolcu ve yük taşımacılığı, gemi operasyonları ve deniz güvenliği gibi geniş bir alanı kapsayan bir sektördür. Dolayısıyla, filo denizciliğin bir parçası olabilir, ancak denizcilik daha kapsamlı bir terimdir.

Struma gemisi, 24 Şubat 1942'de Sovyet denizaltısı Shch-213 tarafından torpillendiği için batmıştır. SSCB, o dönemde Karadeniz'deki tüm tarafsız ve Nazi Almanyası yanlısı gemilerin sorgusuz sualsiz batırılması için gizli bir emir almıştı. Geminin batışıyla ilgili farklı iddialar da bulunmaktadır. David Stoliar'ın iddiasına göre, gemi Sovyet saldırısından sağ kurtulmuş, ancak Türk hücum botlarının ateşlemesi sonucu patlama yaşanmıştır. Struma faciasında, 103'ü çocuk olmak üzere 795 kişi hayatını kaybetmiştir.

Kruvazör, hızlı ve uzun menzilli seyire çıkabilen, üzerinde toplar, torpido kovanları ve bazen uçak bulunan savaş gemisidir. Kruvazörler, modern savaşlarda yerlerini muhriplere bıraktığı için artık yaygın olarak kullanılmamaktadır. Kruvazörlerin kullanımdan kalkmasının bazı nedenleri: İşlevsellik değişimi: Kruvazörler, soğuk savaş döneminden itibaren denizaltılara karşı savaş yeteneklerine sahip olsa da, modern muhripler neredeyse aynı görevleri daha düşük maliyetle ve daha etkili bir şekilde yapabilmektedir. Ekonomik nedenler: Yüksek bakım maliyetleri, kruvazörlerin hizmetten çekilmesine yol açmaktadır. Günümüzde kruvazör terimi, hala savaş gemileri için kullanılsa da, işlevleri ve tasarımları oldukça değişmiştir.

Fırkateynler, deniz savaş gemisi olarak tasarlanmış olup, genellikle daha büyük ve güçlü savaş gemilerinden biridir. Başlıca görevleri: Hava, su üstü ve su altı savunma harbi. Deniz savaşı. Keşif. Koruma. Konvoylara eşlik etme. Fırkateynler, güçlü silahlar, torpido savunma sistemleri ve radar sistemleriyle donatılmıştır. Ayrıca, bazı donanmalarda firkateyn terimi, hem firkateyn hem de muhripleri tanımlamak için de kullanılmaktadır.

Tanka adlı bir ülkenin savaş gemisi hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bazı ülkelerin savaş gemisi türleri hakkında bilgi mevcuttur: ABD: 11 aktif uçak gemisi bulunmaktadır. Çin: 3 aktif uçak gemisi bulunmaktadır. Hindistan: 2 aktif uçak gemisi bulunmaktadır. Birleşik Krallık: 2 aktif uçak gemisi bulunmaktadır. Japonya: 2 aktif uçak gemisi bulunmaktadır. İtalya: 2 aktif uçak gemisi bulunmaktadır. Türkiye: 1 aktif uçak gemisi (TCG Anadolu) bulunmaktadır.

Alemdar Gemisi, 27 Ocak 1921 tarihinde Karadeniz Ereğli halkı, Liman Reisi Nazmi Bey ve Ereğli Müdafaayı Hukukçuları tarafından kurtarılmıştır. Gemi, Fransız işgal kuvvetlerine teslim edilmemiş, karaya oturtulup su boşaltılarak yeniden yüzdürülmüştür. Ayrıca, Alemdar'ın kaçırılmasında ve kurtarılmasında rol oynayan kahraman denizciler arasında II. Çarkçı Üsküdarlı Osman Efendi, Güverte Lostromosu Üsküdarlı Ali Reis, Serdümen Trabzonlu Rıfat Reis ve Rizeli Recep Kahya gibi isimler bulunmaktadır.

Rusya'nın en büyük denizaltısı, 184 metre uzunluğunda ve yaklaşık 14.700 ton ağırlığında olan Belgorod'dur. Belgorod, 6 adet nükleer torpido ile donatılmıştır ve bu torpidolar, bir uçak gemisini rahatlıkla yok edebilecek güce sahiptir.

2025 yılı itibarıyla İtalyan Donanması'nda 184 savaş gemisi bulunmaktadır. Bu gemiler arasında fırkateynler, denizaltılar, muhribler ve çıkarma gemileri yer almaktadır.

Gülcemal Vapuru, 1915 yılında Mudanya açıklarında İngiliz E-14 denizaltısı tarafından torpillenerek ağır hasar almıştır. 1923 yılında ise sis nedeniyle Yason Burnu'nda karaya oturmuştur. Gülcemal Vapuru, 1937 yılında hizmet dışı bırakılmış ve 1950 yılında sökülmüştür. Batma nedeni olarak, ilerleyen yıllarda teknik arızalar ve eski olması gösterilebilir.

Batmayan Sam (Oscar) adlı kedi, İkinci Dünya Savaşı sırasında üç farklı gemide bulunmuştur: 1. Bismarck: Nazi Almanyası'nın Kriegsmarine filosuna ait bu gemide, fare avcısı olarak görev yapmıştır. 2. HMS Cossack: İngiliz Kraliyet Donanması'na bağlı bu gemide, Akdeniz ve Atlantik Okyanusu'nda devriye görevi sırasında bulunmuştur. 3. HMS Ark Royal: Yine İngiliz Kraliyet Donanması'na ait bu uçak gemisinde yer almıştır. Bu üç gemi de batmış, ancak Batmayan Sam her seferinde sağ kurtulmuştur.

Virginia sınıfı denizaltıların önemli olmasının bazı nedenleri: Çok yönlülük: Denizaltılar, denizaltı savunma harbi, su üstü savunma harbi, istihbarat toplama, özel harekât desteği ve kara saldırısı gibi çeşitli görevleri yerine getirmek üzere tasarlanmıştır. Gizlilik: Yankısız kaplamalar, gelişmiş gürültü sönümleme teknolojisi ve pompa jetli tahrik sistemi gibi gizlilik önlemleri içerir, bu sayede düşmanlar tarafından tespit edilmesi zordur. Silahlanma: Hem su üstü hem de su altı hedeflerine karşı etkili olan Mk 48 ADCAP ağır torpidoları ve Tomahawk seyir füzeleri ile donatılmıştır. Modüler yapı: Modüler yapı, açık mimari ve ticari hazır bileşenler kullanarak hızlı yükseltmeler ve sistem entegrasyonu sağlar. Dayanıklılık: HY-100 çeliğinden yapılmış çift gövdeli bir tasarıma sahiptir. Bu özellikler, Virginia sınıfı denizaltıları, ABD Donanması için önemli bir varlık haline getirir.

Borda, denizcilikte ve sağlıkta farklı işlevlere sahiptir: Denizcilikte borda: Yanaşma ve bağlama: Gemiler, limana yanaşırken bordalarını kullanarak güvenli bir şekilde iskeleye yanaşır. Manevra yeteneği: Dalgalı denizlerde bordanın sağlam yapısı, teknenin devrilme riskini azaltır. Koruma: Yolcuları ve mürettebatı deniz suyu, dalgalar ve dış etkenlerden korur. Sağlıkta borda: Hizmet kalitesi artışı: Borda Teknoloji, RFID ve IoT teknolojilerini kullanarak hastanelerde operasyonel süreçleri iyileştirir ve hizmet kalitesini artırır.

Reis sınıfının ilk denizaltısı olan TCG PİRİREİS (S-330), 24 Ağustos 2024 tarihinde teslim edilmiştir. İlk denizaltının teslimatı, planlandığı gibi 2022 yılında gerçekleşmemiş, ancak 3 yıllık bir gecikmenin ardından hizmete girmiştir.

İstanbul'da bulunan bazı gemiler şunlardır: Şehir Hatları Vapurları: M/S Prof. Dr. Aykut Barka (eski adı: Sedefadası); M/S Fahri S. Korutürk; M/S Emin Kul (eski adı: Bahçekapı); M/S Barış Manço (eski adı: İnciburnu); M/S Ahmet H. Yıldırım (eski adı: Bostancı). Diğer Gemiler: TCG Atılay (1939); TCG Burgazada; TCG Büyükada; Feyza-i Bahri; Lütf-ü Hümayun. Ayrıca, İstanbul Boğazı'ndan ticaret gemileri, kruvaziyer gemileri, feribotlar, askeri gemiler, yatlar ve küçük tekneler de geçmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu'nda birçok savaş gemisi bulunmaktaydı. Ancak, I. Dünya Savaşı sırasında aktif olan Osmanlı zırhlı savaş gemilerinin sayısı oldukça sınırlıydı. Bazı önemli Osmanlı savaş gemileri şunlardır: Sultan I. Osman Zırhlısı: İlk sipariş eden ülke olan Brezilya'nın parasını ödeyememesi nedeniyle Britanya'da kızakta kalmış ve ardından Osmanlı'ya devredilmiştir. Barbaros Hayreddin ve Turgut Reis: Alman Brandenburg sınıfı zırhlı savaş gemileriydi ve Trablusgarp Savaşı'nda nadiren aktif olmuşlardır. Yavuz Zırhlısı: I. Dünya Savaşı'na katıldıktan sonra aktif bir rol oynamış, ancak 1918'de Çanakkale Boğazı'nda ağır hasar almıştır. Planlanan üç Reşadiye sınıfı zırhlı savaş gemisinden sadece biri yapılabilmiş ve o da Birleşik Krallık tarafından el konulmuştur. Toplam sayı hakkında kesin bir bilgi vermek zor olsa da, Osmanlı İmparatorluğu'nun donanması çeşitli türlerde birçok savaş gemisi içeriyordu.

Ateş gemisi, düşman gemilerini veya donanmalarını yakmak için özel olarak yapılmış, içi yanıcı ve patlayıcı maddelerle dolu bir gemidir. Ateş gemisinin bazı kullanım amaçları: Panik yaratma ve hatları bozma. Taktiksel üstünlük sağlama, örneğin, toplu bir şekilde demirli donanmaları yakma. Savunma amaçlı, liman ağızlarında ve boğazlarda bulundurularak geçişleri kontrol etme. Ateş gemileri, 19. yüzyılın başlarından itibaren buhar itme ve demir kullanımı yaygınlaştıkça daha az tehdit haline gelmiş ve kullanımdan kalkmıştır.

Osmanlı'nın kullandığı kürekli savaş gemilerinden bazıları şunlardır: Kadırga. Firkate. Karamürsel gemisi. Ayrıca, Osmanlı donanmasında 18. yüzyılda bile kullanılan, Venediklilerin özellikle nehir savaşlarında kullandığı kürekli kalyonlar da bulunmaktadır.

Northern Limit Line (Yeonpyeong Savaşı) filmi, 2002 yılında Kuzey ve Güney Kore arasında, Yeonpyeong kentinde yaşanan gerçek bir savaşı anlatıyor. Filmde, Güney Kore donanmasına bağlı bir devriye gemisi olan PKM 357'nin, Kuzey Kore'nin casuslarla dolu balıkçı teknelerini ele geçirmesi ve sonrasında yaşanan olaylar işleniyor. Sonunda, 29 Haziran 2002'de, Kuzey Kore devriye gemisinin sürpriz saldırısıyla ikinci Yeonpyeong Savaşı başlıyor. Film, hayatta kalan mürettebatın, hayatını kaybeden meslektaşlarını anmasıyla sona eriyor.

Milan sınıfı destroyer, 1930'larda Fransız Donanması için inşa edilen Aigle-sınıfı destroyerlerin bir parçasıdır. Milan destroyerinin bazı özellikleri: Uzunluk: 129,3 metre. Genişlik: 11,8 metre. Deplasman: 2441 uzun ton (standart yük). Hız: 36 knot (saatte 67 kilometre). Silahlar: 5 adet 138,6 mm top, 4 adet 37 mm uçaksavar topu, 2 adet 13,2 mm makineli tüfek, 550 mm torpido tüpleri. Milan destroyerinin tarihi: 31 Aralık 1933'te denize indirildi. 8 Kasım 1942'de, Casablanca Deniz Muharebesi sırasında USS Massachusetts tarafından vurulduktan sonra karaya oturdu. Savaş sonrası enkaz hurdaya çıkarıldı.