Redif

Yahya Kemal Beyatlı'nın "Siste Söyleniş" şiirinin uyak ve redifi şu şekildedir: Uyak: Şiirde genellikle zengin uyak kullanılmıştır. Redif: Şiirde "nerde", "neden", "yakındasın", "arkasındasın" gibi kelimeler redif olarak kullanılmıştır.

Redif ve hece ölçüsü şiirde farklı yöntemlerle bulunur: 1. Hece Ölçüsü: Şiirin dizelerindeki hece sayılarının eşit olması esasına dayanır. Hece ölçüsünü bulmak için: - Şiiri satır satır yazın. - Her dizede kaç hece olduğunu sayın. - Eğer her dizedeki hece sayısı düzenliyse, şiir hece ölçüsüyle yazılmıştır. 2. Redif: Dize sonlarındaki yazılışları, görevleri ve anlamları aynı olan ek, sözcük veya sözcük gruplarına denir. Redifi bulmak için: - Şiirin kafiye düzenini (uyak şeması) belirleyin. - Kafiye olan sözcükleri ve ekleri tespit edin.

"Cenge Giderken" şiirinin redifi şu dizelerde yer almaktadır: 1. dörtlük: "dur" (ulu/dur, dolu/dur, kulu/dur).

İhtiyat askeri birliklerine verilen ad, "redif" olarak bilinmektedir.

"Seviyorum Seni" şiiri, redif olarak "-r gibi" ifadesini kullanmaktadır.

Yarım kafiye ve redif şiirde farklı işlevlere sahiptir: 1. Yarım Kafiye: Mısra sonlarındaki tek ses benzerliğine dayanan kafiyedir. 2. Redif: Şiir dizelerinin sonunda aynı görevde bulunan ek veya kelimelerin tekrar edilmesiyle oluşan ses benzerliğidir.

6. sınıf düzeyinde redif ve kafiye örnekleri için aşağıdaki örnekler verilebilir: Redif Örnekleri: 1. "Nice güzellere bağlandım kaldım, Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum" (Aşık Veysel). 2. "Benim sadık yârim kara topraktır" (Aşık Veysel). Kafiye Örnekleri: 1. "Bu deniz hayallerimi yuttu, Gökyüzü de bizi unuttu" (Yarım kafiye). 2. "Yollarda kalan gözlerimin nurunu yordum, Kimdir o, nasıldır diye rüzgarlara sordum" (Tam kafiye).

İstiklal Marşı'nın bazı kafiye ve redifleri: 1. 1. Kıta: "sancak - ocak" (zengin kafiye), "parlayacak - ancak". 2. 2. Kıta: "hilal - celal" (zengin kafiye), "helal - istiklal". 3. 3. Kıta: "yaşarım - şaşarım" (tam kafiye), "aşarım - taşarım". 4. 4. Kıta: "duvar - var" (tam kafiye), "boğar - canavar". 5. 5. Kıta: "sakın - akın" (zengin kafiye), "Hakk’ın - yakın". 6. 6. Kıta: "tanı - yatanı" (zengin kafiye), "atanı - vatanı". 7. 7. Kıta: "feda - şüheda" (tam kafiye), "huda - cüda". 8. 8. Kıta: "emeli - eli" (tam kafiye), "temeli - inlemeli". 9. 9. Kıta: "taşım - yaşım" (tam kafiye), "na’şım - başım". 10. 10. Kıta: "hilal - helal" (zengin kafiye), "izmihlal - hürriyet - istiklal".

En çok kullanılan redif türleri arasında kelime redifi ve kelime grubu redifi öne çıkmaktadır. - Kelime redifi, aynı kelimenin dizelerin sonunda tekrar edilmesiyle oluşur. - Kelime grubu redifi, birden fazla kelimenin aynı dizilişle tekrar edilmesiyle meydana gelir. Ayrıca, tam redif ve yarım redif de sıkça kullanılan diğer redif çeşitleridir.

En çok kullanılan redif çeşitleri şunlardır: 1. Tek Kelimeli Redif: Bir şiirde dize sonlarında sadece bir kelimenin tekrar edilmesiyle oluşur. 2. Kelime Gruplu Redif: Bir veya birden fazla kelimeden oluşan ifadelerin dize sonlarında tekrar edilmesiyle ortaya çıkar. 3. Tam Redif: Şiirin bir dizesinin sonunda bulunan kelimenin veya kelime grubunun, birden fazla dizede tam olarak aynı biçimde tekrar edilmesidir. 4. Yarım Redif: Aynı kelimenin farklı şekillerde veya türevlerinde tekrar edilmesidir. Ayrıca, ek redifi ve cinaslı redif gibi diğer redif türleri de edebiyatta sıkça kullanılır.

Kafiye ve redif, şiirde ahengi sağlayan iki önemli unsurdur. Kafiye, dizelerin sonunda bulunan, anlamca farklı ancak ses bakımından benzerlik gösteren kelimelerle oluşturulan uyumdur. Dört ana türü vardır: 1. Tam Kafiye: İki ses benzerliği üzerine kurulur. 2. Yarım Kafiye: Tek ses benzerliği üzerine kurulur. 3. Zengin Kafiye: Üç veya daha fazla sesin benzerliğiyle oluşur. 4. Tunç Kafiye: Kafiyeli kelimenin diğer kelime içinde geçmesiyle oluşur. Redif ise, kafiyeden sonra gelen ve anlamca aynı olan kelime ya da eklerin dizelerin sonunda tekrar edilmesidir.