Realizm

Realizm akımı, iki ana anlamda savunulan felsefi ve sanatsal bir akımdır: 1. Felsefi Realizm: Varlığın, insan zihninden bağımsız ve nesnel olarak var olduğunu savunur. 2. Sanatsal Realizm: 19. yüzyılın ortalarında Fransa'da ortaya çıkan bu akım, sanat ve edebiyatta gerçekliğin olduğu gibi yansıtılmasını savunur.

İvan Gonçarov, Rus edebiyatı için önemli bir yazardır çünkü realizm akımının önde gelen temsilcilerindendir ve "Oblomov" adlı romanıyla geniş çapta tanınmıştır. Gonçarov'un öneminin bazı nedenleri: Edebi Eserleri: "Oblomov" romanı, tembellik ve pasiflik üzerine derin bir bakış açısı sunarak Rus toplumunun o dönemdeki değişimlerini ve insan psikolojisini ele almıştır. Etkisi: Eserleri, sonraki nesil yazarları etkilemiş ve edebiyat kütüphanelerinde önemli bir yere sahip olmuştur. Karakter Analizi: Eserlerindeki derin karakter analizi ve toplum eleştirisi ile dikkat çekmiştir. Mirası: Ölümünden sonra da eserleri ve fikirleri birçok edebiyatçı ve akademisyen tarafından incelenmiş ve analiz edilmiştir.

Realizm akımı şiirde, hayatın gerçeklerini olduğu gibi yansıtma çabası ile kendini gösterir. Realist şiirin özellikleri arasında şunlar yer alır: - Toplumsal eleştiri: Şiirde, toplumsal sorunlar ve insan ilişkileri ele alınır. - Detaycı betimlemeler: Çevre ve karakterlerin ayrıntılı tasviri yapılır. - Tarafsız üslup: Şair, kişisel görüşlerini eserin akışına katmaz, nesnel bir bakış açısı sunar. Türk edebiyatında realizm akımının şiirdeki önemli temsilcilerinden biri Tevfik Fikret'tir.

"İpekli Mendil" romanı, Türk edebiyatındaki realizm akımının öncülerinden biri olarak kabul edilir.

Realizm ile ilgili bazı sözler: 1. "Benim işim, beklentilerimi gerçeklere uydurmaktır, gerçeklerin düşüncelerime uygunluğunu sağlamak değil." - Henry Huxley. 2. "Gerçek aşk, tıpkı cinler, periler gibidir, bahsini herkes eder, ama gözüyle görmüş olan pek azdır." - La Rochefoucauld. 3. "Roman dediğin, bir uzun yol üzerinde gezdirilen aynadır." - Stendhal. 4. "Gerçeğin hakkını sadece hatalar verir." - Jules Bernard. 5. "Hayat bizi resmen dört işlemle sınar. Gerçeklerle çarpar, ayrılıklarla böler, insanlıktan çıkarır ve sonunda topla kendini der." - Lev Nikolayeviç Tolstoy.

Realizm ve romantizm aynı anda olamaz, çünkü bunlar edebi akımlar olarak birbirine zıttır. Realizm, 19. yüzyılda romantizme tepki olarak ortaya çıkmış ve toplumun gerçeklerini olduğu gibi yansıtmayı amaçlar. Romantizm ise 1830 yılında klasisizme tepki olarak doğmuş, duygu ve hayallere önem vermiş ve "sanat toplum içindir" ilkesini benimsemiştir.

Gözlem gücüne yaslanmak, realizm (gerçekçilik) akımının temel özelliklerinden biridir.

Recaizade Mahmut Ekrem'in "Araba Sevdası" adlı romanı, Türk edebiyatında realist romanın ilk örneği olarak kabul edilir.

Romandaki evreler, edebi akımlara göre şu şekilde sınıflandırılabilir: 1. Klasik Roman: 18. yüzyıl Avrupa edebiyatıyla başlayan, kurgusal hikayeler, derinlikli betimlemeler ve karakterlerin psikolojik gelişimi gibi unsurları içerir. 2. Romantik Roman: 18. ve 19. yüzyıllar arasında ortaya çıkan, duygu yoğunluğu, tutkulu aşk ve doğanın güzellikleri gibi temaları işler. 3. Realist Roman: Realizm akımından yararlanarak yazılan, günlük hayattan konuları ele alan ve toplumsal sorunları eleştiren romanlardır. 4. Natüralist Roman: İnsan davranışlarını biyolojik ve sosyal faktörlerle açıklayan, determinist bir bakış açısıyla yazılan romanlardır. 5. Yeni Roman: Akımdan çok yazınsal inceleme ve araştırma serüveni olarak kabul edilir, çoğul bakış açısını ve anlatım yöntemlerini öne çıkarır.

Empresiyonizm (İzlenimcilik) akımı, Realizm (Gerçekçilik) akımına tepki olarak doğmuştur.