Rahim

Rahimde ağırlık ve şişliğin birkaç olası nedeni vardır: Rahim sarkması. Miyomlar. Polipler. Endometriozis. Rahim kanseri. Bu tür belirtiler fark edildiğinde bir kadın doğum uzmanına (jinekoloğa) başvurulması önerilir.

Tıpta atoni, rahim kaslarının kasılamaması durumunu ifade eder. Doğum sonrasında, bebek ve plasenta çıktıktan sonra rahim kasılır ve küçülür; bu sayede kanama kontrolü sağlanır. Atoni, doğum sonrası kanamanın en yaygın nedenlerinden biridir ve hızlı müdahale edilmezse hayatı tehdit edebilir. Atoniye sebep olabilecek bazı risk faktörleri şunlardır: çoğul gebelik; bebeğin iri olması; doğumun hızlı gerçekleşmesi; doğum indüksiyonunun uzun sürmesi; doğum sayısının fazla olması; rahimde enfeksiyon varlığı. Atoni durumunda hastaya rahim kasıcı ilaçlar verilir, rahim masajı yapılır, kaybedilen kan yerine koyulur.

Rahim sarkmasının belirtileri şunlardır: Pelvik bölgede baskı veya ağırlık hissi. Vajina içinde veya dışında kitle hissi. İdrar kaçırma veya idrar yapmada zorlanma. Bağırsak hareketlerinde zorluk. Cinsel ilişki sırasında ağrı veya rahatsızlık. Bel ve kasık ağrısı. Vajinal kanama veya akıntı. Rahim sarkması belirtileri, hastalığın ciddiyetine bağlı olarak farklılık gösterebilir. Rahim sarkması belirtileri fark edildiğinde, vakit kaybetmeden bir kadın hastalıkları ve doğum uzmanına danışılması önemlidir.

Servikal serklaj, gebelik sırasında rahim ağzının erken açılmasını önlemek için yapılan bir cerrahi işlemdir. Bu işlem, genellikle şu durumlarda uygulanır: Rahim ağzı yetmezliği (servikal yetmezlik). Tekrarlayan düşük öyküsü. Erken doğum öyküsü. Serviks uzunluğunun kısa olması. Çoklu gebelik. Servikal serklaj, gebeliğin 36-37. haftalarında veya doğum belirtileri başladığında çıkarılır.

Rahim kısalığının (rahim ağzı yetmezliğinin) bazı nedenleri: Doğuştan gelen anormallikler. Travma. Hormonal dengesizlikler. Rahim ağzı ameliyatları. Çoğul gebelikler. Rahim kısalığı genellikle belirgin belirtiler vermez, ancak ağrısız kasılmalar, vajinal baskı hissi, akıntıda değişiklik ve bel ağrısı gibi durumlar şüphe uyandırabilir.

Evet, rahimde kitle (örneğin miyom veya rahim kanseri) ultrasonda belli olabilir. Miyomlar, ultrasonda görülebilen kitlelerdir. Rahim kanseri, ultrasonda rahim içinde kitle şeklinde fark edilebilir. Ultrason sonuçlarının doğru yorumlanması için bir uzmana danışılması önerilir.

Postpartum atoni, doğum sonrası (postpartum) kanamanın bir nedeni olup, uterusun (rahmin) kasılmayı başaramaması durumudur. Postpartum atoninin bazı belirtileri: Aşırı ve devam eden vajinal kanama; Uterusun yumuşak ve gevşek hissedilmesi; Baş dönmesi, halsizlik, çarpıntı gibi aşırı kan kaybına bağlı belirtiler. Postpartum atoninin bazı nedenleri: Uzun süreli doğum eylemi; Çoğul gebelik; Aşırı sıvı alımı; İleri yaş gebelikleri; Obezite; Bazı anestezi türleri. Postpartum atoni, hızlı müdahale edilmezse ciddi komplikasyonlara yol açabilir ve anne sağlığını tehdit edebilir.

Evet, döllenmiş yumurta rahime yerleşirken akıntı olabilir. Bu akıntı, genellikle gebeliğin erken döneminde, döllenmeden 10-14 gün sonra ortaya çıkan ve yerleşme kanaması olarak bilinen hafif lekelenmedir. Bu akıntı: Pembe veya kahverengi renkte olur. Normal adet kanamasından daha hafif olur. Birkaç saat ile 3 güne kadar sürebilir. Her kadının deneyimi farklıdır ve akıntı görülmeyebilir. Hamilelik belirtileri kişisel farklılıklara ve vücut yapısına bağlı olarak değişebilir. Kesin tanı için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Miyomlar, rahimde bulundukları yere ve rahim duvarıyla ilişkisine göre çeşitli tiplere ayrılır. Başlıca miyom türleri şunlardır: İntramural miyom. Submüköz miyom. Subseröz miyom. Saplı (pedinküllü) miyom. Servikal miyom. İntraligamenter miyom. Parazitik miyom.

Rahmin vajinaya açılan kısmına rahim ağzı (serviks) denir. Rahim ağzının vajinaya açılan kısmına dış delik (eksternal os), rahim boşluğuna açılan kısmına ise iç delik (internal os) denir.

Rahim ilaçlı emar (MR) çekimi genellikle 30 ila 60 dakika arasında sürer.

Stromal ve glandüler hiperplazi, doku veya organın hücre sayısındaki artış nedeniyle büyümesidir. Glandüler hiperplazi, endometrial bezlerin anormal büyümesi sonucu ortaya çıkar ve hiperplazi veya polip gibi durumlara yol açabilir. Stromal hiperplazi, rahim iç tabakasındaki bağ dokusunu oluşturan stromal hücrelerde meydana gelir. Hiperplazi, çoğunlukla hormonal stimülasyonların sonucu gerçekleşir ve uyaranların kesilmesiyle birlikte geriler. Hiperplazi şüphesi durumunda bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Rahim içinde hissedilenler, kişinin sağlık durumuna ve gebelik dönemine bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Hamile olmayan bir kişide rahim şu şekilde hissedilebilir: Sırtüstü uzanarak, parmak uçlarıyla nazikçe mideye bastırıldığında, rahmin yuvarlak ve biraz sert olduğu hissedilebilir. Sancı gibi bazı belirtiler de hissedilebilir. Hamile bir kişide rahim şu şekilde hissedilebilir: İkinci üç aylık döneme girildiğinde, alt karnına nazikçe bastırıldığında rahim hissedilebilir. Rahimle ilişkili tıbbi durumların belirtilerini yaşıyorsanız, bir doktora başvurmanız önerilir.

Rahim alınma ameliyatından sonra ortalama 4-6 hafta içinde iyileşme sağlanır. Ancak bu süre, hastanın genel sağlık durumu, ameliyatın türü ve komplikasyonlar gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir. Laparoskopik (kapalı) yöntemle yapılan ameliyatlarda iyileşme süreci 10-15 gün kadar kısa olabilir. İyileşme sürecinde doktorun önerdiği bakım talimatlarına ve takip süreçlerine uyulması önemlidir.

Adet sancısı, genellikle alt karın bölgesinde hissedilir. Bazı kadınlarda adet sancısı şu bölgelerde de hissedilebilir: sırt; uyluklar; göğüs. Adet sancısının yeri ve şiddeti kişiden kişiye farklılık gösterebilir. Şiddetli veya uzun süreli adet sancıları durumunda bir uzmana başvurulması önerilir.

Rahim alınması sonrası hayat, ameliyatın türüne, hastanın genel sağlık durumuna ve cerrahi işlemin kapsamına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Fiziksel değişiklikler: Adet görme ve hamilelik: Rahim alındığı için adet görme ve hamilelik mümkün olmaz. Hormonal değişiklikler: Yumurtalıklar alındıysa, menopoz benzeri belirtiler (sıcak basması, vajinal kuruluk, libido kaybı) görülebilir. Cinsel yaşam: Ameliyat sonrası 6-8 hafta boyunca cinsel ilişkiye girilmemesi önerilir. Günlük yaşam: Aktivite: Ağır kaldırmaktan ve yorucu aktivitelerden kaçınılmalıdır. Beslenme: Lifli gıdalar tüketilmeli, bol su içilmelidir. Egzersiz: Ameliyattan sonra 6 hafta boyunca egzersiz yapılmamalıdır. Komplikasyonlar: Kanama, enfeksiyon, anesteziye bağlı yan etkiler veya komşu organlara zarar verme gibi riskler bulunabilir. Her durumda, doktorun önerilerine uyulması önemlidir.

Douglas boşluğunda sıvı birikmesinin bazı nedenleri: Adet kanaması ve ovülasyon: Adet döneminde veya ovülasyon sırasında rahim içi sıvıların artışı görülebilir. Pelvik inflamatuar hastalık (PID): Cinsel yolla bulaşan bakteriler nedeniyle oluşan enfeksiyon, Douglas boşluğunda sıvı birikmesine yol açabilir. Endometriozis: Endometrium dokusunun rahim dışında büyümesi, Douglas boşluğunda sıvı birikmesine neden olabilir. Kist ve tümörler: Yumurtalık kistleri veya tümörler, çevre dokulara baskı yaparak sıvı birikimine yol açabilir. Karaciğer, kalp veya böbrek hastalıkları: Bu hastalıklar vücutta sıvı tutulmasına neden olabilir. Prostatit veya epididimit: Erkeklerde prostat veya epididim iltihapları, Douglas boşluğunda sıvı birikmesine yol açabilir. Testis kanseri: Testis kanseri, Douglas boşluğuna sıvı sızmasına neden olabilir. Douglas boşluğunda sıvı birikmesi durumunda bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Adenomiyom ve adenomyozis arasındaki temel fark, adenomiyomun adenomyozisin bir türü veya lokal bir formu olmasıdır. Adenomyozis, rahim iç tabakasındaki (endometrium) dokunun, rahim kas tabakasına (miyometriyum) doğru büyümesiyle oluşan iyi huylu bir jinekolojik hastalıktır. Adenomyozis ve adenomiyomun bazı ortak belirtileri şunlardır: şiddetli adet sancıları; ağrılı adet dönemleri ve ara kanamalar; ağrılı cinsel ilişki; uzun ve ağrılı adet kanamaları. Adenomyozis ve adenomiyomun teşhisi, ultrasonografi, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve rahim içi biyopsi gibi yöntemlerle konur.

4. gün embriyosu, transferden sonra yaklaşık 1 ila 2 gün içinde rahim iç tabakasına ulaşır. Embriyonun rahme tutunması, herhangi bir belirtiyle anlaşılamaz. Embriyonun tutunup tutunmadığını kesin olarak anlamak için, transferden 12 gün sonra kanda gebelik testi yapılması önerilir.

Rahim içi polipler genellikle iyi huyludur, ancak bazı durumlarda tehlikeli olabilirler: Kısırlık riski: Polipler, embriyonun rahim duvarına tutunmasını zorlaştırarak kısırlığa yol açabilir. Yoğun kanamalar: Adet düzensizliklerine neden olarak sürekli kan kaybına ve demir eksikliğine (anemi) yol açabilir. Kanser riski: Poliplerin bazıları, özellikle büyük ve menopoz sonrası oluşan polipler, kansere dönüşebilir. Tehlike arz eden durumlarda tedavi gereklidir: Adet düzensizlikleri. Şiddetli kanamalar. Polipin hızlı büyümesi. Menopoz sonrası polip oluşumu. Rahim içi poliplerin tedavisi için bir uzmana danışılması önerilir.