Programlama

Yapay zeka (YZ) öğrenmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: Temel bilgileri öğrenmek: YZ ve makine öğrenimi temelleri, bilgisayar bilimi, istatistik, olasılık, matematik, veri yapıları, algoritmalar ve Python programlama hakkında bilgi edinilmelidir. Online kurslara katılmak: Coursera, Udemy, edX gibi platformlarda "AI for Everyone", "Machine Learning" ve "CS50’s Introduction to Artificial Intelligence with Python" gibi kurslar YZ öğrenmek için faydalıdır. Proje tabanlı öğrenmek: Gerçek dünyada projeler yapmak, YZ becerilerini geliştirmek için önemlidir. Kaynakları takip etmek: Medium, Towards Data Science gibi bloglar, GitHub, Stack Overflow gibi topluluklar, ayrıca podcast ve YouTube kanalları takip edilebilir. Sürekli öğrenmek: YZ hızla gelişen bir alan olduğu için, yeni algoritmalar, araçlar ve teknikler düzenli olarak takip edilmelidir. Ayrıca, YZ eğitimi için veri toplama, veri etiketleme, veri artırma, veri kümesini bölme, veri dengeleme ve önyargı azaltma gibi adımlar da önemlidir.

Python'da bir listeyi kümeye çevirmek için set() fonksiyonu kullanılır. Örnek kullanım: ```python my_list = [1, 2, 2, 3, 1, 4, 5, 4] kume_from_list = set(my_list) print(kume_from_list) ``` Bu kodun çıktısı: ``` {1, 2, 3, 4, 5} ``` Listedeki aynı öğeler, kümede sadece bir kez yer alır.

Scratch'ta birçok farklı oyun türü tasarlanabilir. Kullanıcılar, programlama becerilerini kullanarak platform oyunları, yarış oyunları, bulmaca oyunları, strateji oyunları gibi çeşitli türlerde oyunlar oluşturabilirler. Ayrıca, Scratch topluluğu tarafından sunulan hazır şablonlar, grafikler ve sesler kullanılarak hızlı bir şekilde oyun yapılabilir. Dolayısıyla, Scratch'ta tam olarak kaç oyun türü olduğu kesin olarak belirlenemez, ancak oldukça geniş bir yelpazede oyun tasarımı yapılabilir.

REST API'de kullanılan bazı tasarım kalıpları şunlardır: Kaynaklar (Resources). HTTP Metotları (Methods). Veri Formatları (Media Types). Durum Kodları (Status Codes). Ayrıca, REST API tasarımında şu ilkeler de önemlidir: Stateless olma. Client-Server yapıya uyum. Önbellekleme (Caching).

Endüstri mühendisliği ile ilgili videolar için aşağıdaki kaynaklar önerilebilir: YouTube: "Endüstri Mühendisliğine Giriş 1. Ders" videosu. Vimeo: "Endüstri Mühendisliği Nedir?" başlıklı video. Ayrıca, IIENSTITU gibi platformlar üzerinden endüstri mühendisliği ile ilgili çeşitli konularda online eğitim videoları da bulunabilir.

Flutter'da Navigator.pop() kullanımı, bir önceki sayfaya geri dönmek için yapılır. Bu yöntem, Navigator nesnesinin bir fonksiyonudur ve şu şekilde kullanılır: 1. İkinci sayfaya geçiş yapıldığında: - İkinci sayfada, geri dönmek için bir buton oluşturulur. - Butonun onPressed özelliğine Navigator.pop(context) kodu yazılır. 2. İlk sayfada: - İlk sayfada, ikinci sayfaya geçiş için bir buton oluşturulur. - Butonun onPressed özelliğine Navigator.push() yöntemi içinde Navigator.pop(context) kodu yazılır. Örnek kod: ```dart // İkinci sayfada onPressed: () { Navigator.pop(context); }, // İlk sayfada onPressed: () { Navigator.push( context, MaterialPageRoute(builder: (context) => const SecondPage()), ); }, ``` Navigator.pop() yöntemi, ayrıca argümanlarla da kullanılabilir. Ek bilgi: Navigator sınıfında, push, pushAndRemoveUntil, pushReplacement gibi başka navigasyon yöntemleri de bulunmaktadır.

VS Code ile GitHub'dan clone etmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. GitHub deposunu bulma. 2. "<> Code" düğmesine tıklama ve URL'yi kopyalama. 3. VS Code'u açma ve terminal penceresini açma. 4. Git clone komutunu yazma. Ayrıca, VS Code'da GitHub'dan depo klonlamak için şu yöntemler de kullanılabilir: Komut Paleti (Command Palette). Kaynak Kontrol Görünümü (Source Control View). VS Code, GitHub ile entegre olarak gelir ve depo klonlama gibi işlemler için herhangi bir uzantı yüklemeye gerek yoktur.

MySQL'de otomatik artan ID (IDENTITY/AUTO_INCREMENT) oluşturmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: CREATE TABLE komutu ile. ALTER TABLE komutu ile. Tetikleyici (Trigger) kullanarak. Örnek bir kullanım: ``` CREATE TABLE AutoIncrement ( id INT AUTO_INCREMENT PRIMARY KEY, name VARCHAR(50), age INT ); ``` Bu komut, "id" kolonuna otomatik artan bir kimlik numarası ekler ve birincil anahtar olarak belirler. ID'lerin belirli bir değerden başlaması için "AUTO_INCREMENT = 100" gibi bir ayar yapılabilir.

.NET'te DataReader ile veri çekmek için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. DataReader Oluşturma: Command nesnesinin bir örneği oluşturulur ve `Command.ExecuteReader` yöntemi çağrılır. 2. Veri Okuma: Sorgu sonuçlarından bir satır almak için DataReader'ın `Read` yöntemi kullanılır. 3. Verilere Erişim: Döndürülen satırın her sütununa, sütunun adı veya sıra numarası belirtilerek erişilebilir. 4. Kapatma: DataReader nesnesi kullanıldıktan sonra `Close` yöntemi ile kapatılmalıdır. Örnek Kod: ```csharp using System.Data.OleDb; namespace dtreader { public partial class Form1 : Form { OleDbConnection con; OleDbCommand cmd; OleDbDataReader dr; public Form1() { InitializeComponent(); } private void button1_Click(object sender, EventArgs e) { con = new OleDbConnection("Provider=Microsoft.ACE.Oledb.12.0;Data Source=personel.accdb"); cmd = new OleDbCommand(); con.Open(); cmd.Connection = con; cmd.CommandText = "SELECT FROM kisiler"; dr = cmd.ExecuteReader(); while (dr.Read()) { listBox1.Items.Add(dr["kisi_ad"]); listBox2.Items.Add(dr["kisi_soyad"]); } con.Close(); } } } ``` Bu örnekte, Access veritabanında bulunan "kisiler" tablosundaki veriler listelenmektedir.

WordPress'te `wp_enqueue_style()` işlevinin yanlış çağrılması, komut dosyaları ve stillerin `wp_enqueue_scripts`, `admin_enqueue_scripts` veya `login_enqueue_scripts` kancalarına kadar kaydedilmemesi veya sıralanmaması gerektiğini belirtir. Bu hatayı gidermek için şu adımlar izlenebilir: Tüm eklentileri devre dışı bırakıp varsayılan temayı kullanmak: Sorunun hangi eklentiden kaynaklandığını anlamaya yardımcı olabilir. Kodda `wp_enqueue_style()` işlevinin tüm kullanımlarını kontrol etmek: Bu işlev, `wp_loaded` eylemi için `wp_register_script()` ile çağrılmalıdır. İşlevleri bir fonksiyona sarıp belirli eylemlere bağlamak: Örneğin, `admin_enqueue_scripts` eylemine `add_action()` ile bağlanabilir. Ayrıca, Query Monitor gibi eklentiler kullanarak hatanın hangi eklentiden kaynaklandığını belirlemek mümkündür.

MILP (Karışık Tamsayılı Doğrusal Programlama) ve LP (Doğrusal Programlama) arasındaki temel fark, değişkenlerin kısıtlanmasıdır: LP'de değişkenler herhangi bir değer alabilir. MILP'de ise değişkenlerden bazıları sadece tam sayı değerleri alabilir. Genel olarak, MILP problemleri LP problemlerinden daha karmaşıktır ve bu nedenle çözüm süreleri daha uzun olabilir.

Critical section (kritik bölüm) ve critical region (kritik bölge) genellikle aynı kavramı ifade eder ve birden fazla süreç veya iş parçacığının (thread) paylaşılan bellek bölgelerine aynı anda erişimini engellemek için kullanılır. Temel farklar: Critical section, bir programdaki kodun, birden fazla iş parçacığının aynı anda erişmemesi gereken bölümlerini tanımlar. Critical region, birden fazla critical section'ın birlikte oluşturduğu büyük resimdeki alanı ifade eder. Her iki terim de, veri tutarlılığını ve bütünlüğünü korumak için senkronizasyon gerektirir.

Evet, .NET Framework 4.7.2 hala kullanılmaktadır. .NET Framework 4.7.2, Windows Update ve Windows Server Update Service'te (WSUS) kullanılabilir ve önerilen bir güncelleme olarak sunulmaktadır. Ancak, daha yeni sürümlerin (örneğin, .NET Framework 4.8) sunduğu özelliklerden yararlanmak için güncelleme yapılması önerilir.

"Elkt.net" ifadesinin ne işe yaradığı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, "ethernet" ve ".net" teknolojileri hakkında bilgi verilebilir. Ethernet, bilgisayar ağlarında veri iletişimini sağlayan bir teknolojidir. .NET, Microsoft tarafından geliştirilen, çok çeşitli uygulamalar oluşturmak için kullanılan açık kaynak kodlu bir yazılım geliştirme platformudur.

"Uncaught error: Syntax error, unrecognized expression: doğrulama süreci devam ediyor" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, benzer bir hata mesajı olan "Uncaught Error: Syntax error, unrecognized expression" genellikle jQuery ile çalışırken geçersiz bir seçici kullanıldığında ortaya çıkar. Bu hatayı gidermek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: JQuery'nin minify edilmemiş sürümünü kullanmak. Hata veren JavaScript dosyasını belirlemek. JQuery seçicilerinin doğru kullanılıp kullanılmadığını kontrol etmek. Eğer sorun devam ederse, daha fazla yardım için bir geliştiriciye veya destek ekibine başvurulması önerilir.

Yapısal ve nesne yönelimli programlama (OOP) arasındaki temel farklar şunlardır: Program organizasyonu: Yapısal programlamada programlar, işlevler adı verilen küçük bölümlere ayrılır. Veri ve işlev kullanımı: Yapısal programlamada veriler ve işlevler ayrı ayrı işlenir. Miras ve polimorfizm: Yapısal programlamada miras ve polimorfizm gibi özellikler desteklenmez. Erişim belirleyicileri: Yapısal programlamanın herhangi bir erişim belirleyicisi yoktur. Güvenlik: Yapısal programlamanın verileri gizlemek için uygun bir yolu yoktur, bu nedenle daha az güvenlidir. Karmaşıklık: OOP programları, yapısal programlara göre genellikle daha karmaşıktır. Bellek kullanımı: OOP programları, nesneler ve bunların arasındaki referanslar için daha fazla bellek gerektirir. Bağımlılık: OOP programlarında nesneler birbirine bağımlı olabilir. Uygun paradigmanın seçimi, proje gereksinimlerine ve hedeflerine bağlıdır.

Angular'da kullanılan bazı tasarım kalıpları şunlardır: Bileşen Tabanlı Mimari: Uygulama kullanıcı arayüzü, bağımsız ve yeniden kullanılabilir bileşenlere ayrılır. Modüler Mimari: Kod, farklı modüller halinde düzenlenir. Veri Bağlama (Binding): Model durumu, kullanıcı arayüzü değişikliklerini yansıtır ve tersi de geçerlidir. Bağımlılık Enjeksiyonu (Injection): Bileşen sınıflarının canlı ve verimli kalmasını sağlar. Yönergeler (Directives): HTML'yi yeni sözdizimi ile genişletir. Ayrıca, Angular'da erişilebilirlik için FocusTrap ve LiveAnnouncer gibi hizmetler de kullanılır.

CSS'de ID ile seçim yapmak için şu adımlar izlenir: 1. ID değerini belirleme: HTML kodunda bir elemente benzersiz bir ID değeri atanır. 2. CSS'de seçme: Belirli bir ID parametresine sahip elementi seçmek için, kare (#) işareti kullanılır ve ardından ID değeri yazılır. 3. Stil tanımlama: ID ile seçilen elemente özel stil tanımlamak için CSS kodu yazılır. Örnek: - HTML kodu: `<div id="stil">Hoş Geldiniz!</div>`. - CSS kodu: `#stil { font: 10pt Tahoma, Verdana; color: blue; }`. Bu örnekte, `id` değeri "stil" olan bir DIV elementi seçilmiş ve belirli stil özellikleri atanmıştır.

Döngüden değişken almak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: For döngüsü: `for name in Name_list:` şeklinde bir kod ile döngü içindeki Name_list listesindeki tüm isimler yazdırılabilir. Değişken atama: Bir değişkene farklı bir değer atamak için, değişkenin değerini son öğe olarak diziye eklemek veya `InitializeVariable` gibi bir eylem kullanmak mümkündür. Döngü içinde değişken değerlerini değiştirmek, döngülerin paralel çalıştırılması nedeniyle beklenmedik sonuçlara yol açabilir.

Python uygulamasının paketlenmesi için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Proje yapısının oluşturulması. 2. Setup.py dosyasının oluşturulması. 3. PyPI hesabı oluşturulması. 4. Gerekli araçların yüklenmesi. 5. Paketin oluşturulması. 6. Paketin yüklenmesi. Python uygulamalarının paketlenmesi ve dağıtılması için `distutils`, `setuptools` ve `wheel` gibi araçlar kullanılabilir. Daha fazla bilgi ve destek için Python resmi belgelendirme çalışmalarına ve topluluk forumlarına başvurulabilir.