NesneYönelimliProgramlama

Nesnenin özellikleri iki ana kategoriye ayrılır: nitelikler (attributes) ve davranışlar (methods). 1. Nitelikler: Nesnenin mevcut durumunu tanımlayan özelliklerdir. 2. Davranışlar: Nesnenin gerçekleştirebileceği işlemleri veya fonksiyonları ifade eder. Ayrıca, nesnelerin diğer özellikleri şunlardır: - Veri güvenliği: Nesneler, veri kapsülleme kullanarak veri güvenliğini artırır. - Modülerlik ve yeniden kullanılabilirlik: Nesneler, belirli işlevleri ve veriyi bir arada tutarak kodun daha modüler ve yeniden kullanılabilir olmasını sağlar.

Tasarım desenleri, nesne yönelimli programlamada sıkça karşılaşılan sorunlara çözüm üretmek için geliştirilmiş esnek kalıplardır. Üç ana kategoride sınıflandırılırlar: 1. Yaratıcı (Creational) Tasarım Desenleri: Nesnelerin uygun ve verimli bir şekilde örneklenmesi ile ilgilenir. 2. Yapısal (Structural) Tasarım Desenleri: Sınıflar arasındaki ilişkiyi belirleyerek tasarımı kolaylaştırır. 3. Davranışsal (Behavioral) Tasarım Desenleri: Sınıflar arasındaki haberleşmelerin nasıl olması gerektiğini belirler.

Sınıf ve nesne arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Sınıf, bir nesnenin özelliklerini ve davranışlarını tanımlayan bir şablondur. 2. Nesne, bir sınıfın somut bir örneğidir. Özetle: - Sınıf tek başına bir anlam ifade etmez, sadece bir tanımdır. - Nesne ise gerçek bir değeri ve işlevi vardır.

C++ öğrenmek, programcılık deneyiminize bağlı olarak zor veya kolay olabilir. C++ öğrenirken karşılaşılabilecek bazı zorluklar şunlardır: Bellek yönetimi ve pointer’lar. Sözdizimi (syntax). Derleme ve bağlantı. Nesne yönelimli programlama (OOP). Ancak, C++’ı öğrenmek için kapsamlı kaynaklar ve pratik deneyim mevcuttur.

Toplama ve kompozisyon, nesne yönelimli programlamada sınıflar arasındaki ilişkileri tanımlayan iki tür bileşim şeklidir. Temel farkları: 1. Ömür ve sahiplik: - Toplamada, içeren sınıfın ömrü ile içerilen sınıfın ömrü bağımsızdır. - Kompozisyonda, içeren sınıfın ömrü ile içerilen sınıfın ömrü bağlantılıdır. 2. Kullanım örneği: - Toplama: Bir araba (ebeveyn) ve tekerlek (çocuk) örneği verilebilir. - Kompozisyon: Bir ev (ebeveyn) ve oda (çocuk) örneği verilebilir.

C++'ta üç farklı türde constructor bulunur: 1. Varsayılan (Default) Constructor. 2. Parametreli Constructor. 3. Kopya Constructor (Copy Constructor).

Abstract sınıf, "soyut sınıf" anlamına gelir ve kendi başına nesne türetimi yapamayan, ancak diğer sınıfların miras alabileceği temel yapılar oluşturmak için kullanılan sınıflardır. Abstract method ise, yalnızca tanımının yapıldığı, ancak gövdesinin bulunmadığı yöntemlerdir. Abstract sınıflar ve yöntemler, genellikle kalıtım ve soyutlama kavramlarıyla birlikte kullanılır.

Nesne yönelimli test türleri şunlardır: 1. Birim Testi (Unit Testing): Sınıfların ve metotların, diğer sınıflardan bağımsız olarak doğru çalıştığını doğrulamayı amaçlar. 2. Alt Sistem Testi: Belirli bir modül veya alt sistemin test edilmesini içerir. 3. Sistem Testi (System Testing): Tüm yazılımın bir bütün olarak test edilmesini sağlar. Ayrıca, nesne yönelimli testlerde kullanılan diğer yöntemler arasında: - Gri Kutu Testi: Eyalet, durum geçişi ve yol kapsamını test eder; - Kullanım Senaryosu Testi: Her kullanım senaryosundaki her bir senaryonun test edilmesini içerir; - Sıra Diyagramı Testi: Sıra diyagramlarındaki mesajlardaki yöntemlerin test edilmesini sağlar.

Parça bütün ilişkisi, bir bütünün parçası olan ile bu parça arasındaki bağlantıyı ifade eder. Bu ilişki, nesne yönelimli programlamada da kullanılır ve bir sınıfın başka bir sınıfın referansını tutması durumunda ortaya çıkar. Örnekler: - İnsan anatomisi: Baş, kol, gövde, bacaklar ve ayaklar, kendine özgü düzen içerisinde dengeli ve uyumlu olarak bir araya gelerek bütünü oluşturur. - Bilgisayar bileşenleri: Bilgisayarın çeşitli parçaları (donanım, yazılım) bir araya gelerek nihai ürünü oluşturur.

Yapısal ve nesne yönelimli programlama (OOP) arasındaki temel farklar şunlardır: Yapısal Programlama: - Odak Noktası: İşlemler ve veri yapıları. - Program Akışı: Alt programlar ve fonksiyonlar kullanılarak kontrol edilir. - Avantajlar: Basitlik, verimlilik ve daha az bağımlılık. - Dezavantajlar: Azalan yeniden kullanılabilirlik ve bakım zorlukları. Nesne Yönelimli Programlama (OOP): - Odak Noktası: Nesneler ve onların durumları ile davranışları. - Program Yapısı: Sınıflar ve nesneler kullanılarak oluşturulur. - Avantajlar: Artan yeniden kullanılabilirlik, bakım kolaylığı ve kapsülleme. - Dezavantajlar: Artan karmaşıklık, bellek kullanımı ve bağımlılık.

Sınıf (class) ve nesne (object) arasındaki fark, nesne yönelimli programlamanın temel kavramlarıdır. Sınıf, nesnelerin oluşturulması için bir şablondur. Nesne, bir sınıfın örneğidir.

Finalde nesne yönelimli programlama yapmak için aşağıdaki adımlar takip edilmelidir: 1. Sınıf (Class) Tanımlama: Nesnelerin oluşturulmasında kullanılan şablonlar olan sınıflar tanımlanır. 2. Nesne (Object) Oluşturma: Tanımlanan sınıftan nesneler oluşturulur. 3. Kapsülleme (Encapsulation): Nesnenin veri ve işlevlerinin bir arada tutularak dış dünyadan gizlenmesi sağlanır. 4. Kalıtım (Inheritance): Bir sınıfın başka bir sınıftan özellikleri ve yöntemleri miras alması sağlanır. 5. Çok Biçimlilik (Polymorphism): Farklı nesnelerin aynı yöntem çağrısına farklı şekillerde yanıt vermesi sağlanır. 6. Soyutlama (Abstraction): Gereksiz detayların gizlenerek kullanıcıya sadece gerekli bilgilerin sunulması sağlanır.

Encapsulation (kapsülleme), işlemlerin ve verilerin gizlenmesi veya bir grup içerisinde toplanmasıdır. Bu kavram, nesneye yönelik programlamanın temel ilkelerinden biridir ve şu faydaları sağlar: - Değişkenlerin dışarıdan doğrudan değiştirilmesini engelleyerek istenmeyen atamaların önüne geçer; - Değişkenlerin nasıl ve ne kadar olacağının başka kodlardan saklanmasını sağlar; - Yazılımcının yaptığı hatalar nedeniyle verinin yanlışlıkla bozulmasına karşı koruma sağlar. Encapsulation, Access Modifiers (erişim belirleyicileri) kullanılarak uygulanır.

Türkçede dört temel nesne türü bulunmamaktadır. Ancak, cümlede öznenin yaptığı işten etkilenen ögeler belirtili nesne ve belirtisiz nesne olarak ikiye ayrılır: Belirtili nesne: İsmin belirtme hâl ekini (-ı, -i, -u, -ü) alır. Belirtisiz nesne: Hâl eklerinden hiçbirini almaz (yalın hâldedir).

Init konusu, genellikle programlama ve yazılım geliştirme alanlarında kullanılan bir terimdir ve farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşır: 1. Nesne Yönelimli Programlama (OOP): Init(), bir sınıfın örneği oluşturulduğunda, sınıfın yapıcı (constructor) metodu olarak işlev görür. 2. Oyun Geliştirme: Oyun motorlarında, init() metodu, oyunun başlangıç ayarlarını yapmak için kullanılır. 3. Veritabanı Yönetimi: Bazı uygulamalarda, init() fonksiyonu, uygulamanın ilk başlatıldığında veritabanının kurulumunu yapmak için kullanılabilir. 4. Kütüphaneler ve Çerçeveler: Yazılım kütüphaneleri veya çerçeveleri, kullanıcıların kütüphaneyi başlatmak için bir init() fonksiyonu tanımlamasını gerektirebilir.

Enum ve class arasındaki fark, kullanım amaçlarına ve sundukları özelliklere göre değişir. Enum: (Enumeration) Sabit bir değerler kümesini adlandırmak için kullanılan bir veri türüdür. Class: (Sınıf) Nesne yönelimli programlamada, ortak özellikleri ve davranışları olan nesneleri tanımlamak için kullanılır.

Enkapsülan terimi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Nesne Yönelimli Programlama: Enkapsülasyon (encapsulation), bir sınıfın (class) verilerinin dışarıya kapalı olması ve bu verilere sadece kontrol altındaki metodlar aracılığıyla erişilebilmesi anlamına gelir. 2. Kimya ve Malzeme Bilimi: Enkapsülasyon, en az bir aktif bileşenin, en az bir çeşit kaplama materyali tarafından koruma altına alınması işlemidir.

Nesneye dayalı programlamada kapsülleme, veri ve bu veriyi işleyen metotların bir araya getirilerek bir birim (sınıf) içinde saklanması prensibidir. Bu sayede: - Veri güvenliği sağlanır, verilere doğrudan erişim kısıtlanarak yanlışlıkla veya kötü niyetli değişikliklerin önüne geçilir. - Modülerlik artar, sınıflar kendi iç işleyişlerinden bağımsız çalışabilir. - Kodun bakımı ve değişimi kolaylaşır, sınıfın iç yapısını değiştirdiğimizde dışarıdaki kodun etkilenme olasılığı azalır.

Polymorphism (çok biçimlilik), programlama dili teorisinde ve tip teorisinde, bir sembolün birden fazla farklı türü temsil etmesi anlamına gelir. Nesne yönelimli programlamada polymorphism, farklı veri tiplerinin veya sınıfların nesnelerinin, aynı arayüze farklı şekillerde yanıt verebilme yeteneği olarak tanımlanır. Polymorphism'in başlıca türleri: - Ad hoc polymorphism: Bireysel olarak belirtilen tipler için ortak bir arayüz tanımlar. - Parametrik polymorphism: Somut tipler belirtmeden, yerine herhangi bir tipi ikame edebilecek soyut semboller kullanır. - Subtyping (alt tip polymorphism): Bir ismin, birçok farklı sınıf örneğini, ortak bir üst sınıfa göre işleyebilmesini sağlar.

Evet, OOP (Nesne Yönelimli Programlama) ve nesne yönelimi aynı şeyi ifade eder. OOP, programların tasarımında verilerin ve işlemlerin birbirine bağlı nesneler olarak düzenlenmesine dayanan bir yaklaşımdır.