NesneYönelimliProgramlama

Nesnenin özellikleri iki ana kategoriye ayrılır: nitelikler (attributes) ve davranışlar (methods). 1. Nitelikler: Nesnenin mevcut durumunu tanımlayan özelliklerdir. 2. Davranışlar: Nesnenin gerçekleştirebileceği işlemleri veya fonksiyonları ifade eder. Ayrıca, nesnelerin diğer özellikleri şunlardır: - Veri güvenliği: Nesneler, veri kapsülleme kullanarak veri güvenliğini artırır. - Modülerlik ve yeniden kullanılabilirlik: Nesneler, belirli işlevleri ve veriyi bir arada tutarak kodun daha modüler ve yeniden kullanılabilir olmasını sağlar.

Inheritance kelimesi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Film Bağlamında: "Inheritance" filmi, zengin bir ailenin yaşamına odaklanır. 2. Yazılım Bağlamında: Nesne yönelimli programlamada inheritance, bir sınıfın başka bir sınıftan özelliklerini ve davranışlarını devralması anlamına gelir.

Tasarım desenleri, nesne yönelimli programlamada sıkça karşılaşılan sorunlara çözüm üretmek için geliştirilmiş esnek kalıplardır. Üç ana kategoride sınıflandırılırlar: 1. Yaratıcı (Creational) Tasarım Desenleri: Nesnelerin uygun ve verimli bir şekilde örneklenmesi ile ilgilenir. 2. Yapısal (Structural) Tasarım Desenleri: Sınıflar arasındaki ilişkiyi belirleyerek tasarımı kolaylaştırır. 3. Davranışsal (Behavioral) Tasarım Desenleri: Sınıflar arasındaki haberleşmelerin nasıl olması gerektiğini belirler.

Java konusu, Sun Microsystems tarafından 1995 yılında geliştirilen nesne yönelimli, yüksek seviyeli bir programlama dili ile ilgilidir. Java'nın temel konuları: - Platform Bağımsızlığı: Bir kez yazılan kodun farklı işletim sistemlerinde çalışabilmesi. - Güvenlik: Çok katmanlı güvenlik mekanizmaları ile verilerin korunması. - Çoklu İş Parçacığı (Multithreading): Aynı anda birden fazla işlemin gerçekleştirilebilmesi. - Bellek Yönetimi: Otomatik bellek yönetimi ile bellek sızıntılarının önlenmesi. - Zengin API: Geniş bir standart kütüphane sunması. Java, mobil uygulama geliştirme, web geliştirme, kurumsal uygulamalar ve bilimsel uygulamalar gibi çeşitli alanlarda yaygın olarak kullanılmaktadır.

Sınıf ve nesne arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Sınıf, bir nesnenin özelliklerini ve davranışlarını tanımlayan bir şablondur. 2. Nesne, bir sınıfın somut bir örneğidir. Özetle: - Sınıf tek başına bir anlam ifade etmez, sadece bir tanımdır. - Nesne ise gerçek bir değeri ve işlevi vardır.

Nesne yönelimli programlamanın (NYP) temel ilkeleri şunlardır: 1. Sınıflar ve Nesneler: Yazılımın nesneleri, sınıfların örnekleri olarak temsil edilir. 2. Kalıtım (Inheritance): Bir sınıfın başka bir sınıftan özelliklerini ve metodlarını miras alabilmesi, kodun tekrar kullanılabilirliğini artırır. 3. Çok Biçimlilik (Polymorphism): Aynı adı taşıyan fakat farklı işlevlere sahip olan metodların kullanılması, genel arayüzler oluşturmayı sağlar. 4. Kapsülleme (Encapsulation): Sınıfların içindeki verilere ve metodlara erişimin kontrol edilmesi, veri güvenliğini artırır.

Class (sınıf), programlama dillerinde nesne yönelimli programlamayı destekleyen yapı birimleridir. Class'ların işlevleri şunlardır: - Kodun organizasyonu: Class'lar, program kodunun mantıklı bir şekilde organize edilmesini sağlar. - Kodun yeniden kullanılabilirliği: Bir kez tanımlanan Class'tan birden fazla nesne oluşturulabilir ve her biri aynı yöntemleri ve davranışları paylaşabilir. - Kodun erişilebilirliği ve güvenliği: Class'lar, ilgili davranışları ve özellikleriyle birlikte bir arayüz sunar, bu da diğer sınıfların bu davranışlara sadece tanımlanmış yöntemleri kullanarak erişebilmesini sağlar. Class'lar, gerçek hayattaki nesnelerin modellenmesinde de kullanılır ve programın daha düzenli, esnek ve anlaşılır olmasını sağlar.

Instance, nesne yönelimli programlamada bir sınıfın (class) nesneleri üzerinde tanımlanan değişkenler ve yöntemlerdir. Instance'in çalışma prensibi şu şekilde özetlenebilir: 1. Sınıfın Tanımlanması: Öncelikle bir sınıf tanımlanır ve bu sınıf bir şablon olarak kabul edilir. 2. Instance Oluşturma: Sınıf tanımlandıktan sonra, `new` anahtar kelimesi kullanılarak sınıfın bir örneği (instance) oluşturulur. 3. Instance Değişkenleri: Her instance, kendi değişkenlerine (instance variables) sahiptir ve bu değişkenler, nesneye özgü değerleri tutar. 4. Instance Yöntemleri: Instance yöntemleri, sınıfın davranışlarını tanımlar ve bu yöntemler, instance değişkenlerine erişebilir ve bunları değiştirebilir. Bu sayede, her bir instance bağımsız olarak çalışabilir ve diğer instance'ları etkilemeden kendi verilerini yönetebilir.

Toplama ve kompozisyon, nesne yönelimli programlamada sınıflar arasındaki ilişkileri tanımlayan iki tür bileşim şeklidir. Temel farkları: 1. Ömür ve sahiplik: - Toplamada, içeren sınıfın ömrü ile içerilen sınıfın ömrü bağımsızdır. - Kompozisyonda, içeren sınıfın ömrü ile içerilen sınıfın ömrü bağlantılıdır. 2. Kullanım örneği: - Toplama: Bir araba (ebeveyn) ve tekerlek (çocuk) örneği verilebilir. - Kompozisyon: Bir ev (ebeveyn) ve oda (çocuk) örneği verilebilir.

Abstract sınıf ve method kavramları, nesne yönelimli programlamada önemli yer tutar. Abstract sınıf, birden fazla ortak özelliği ve işlevi olan sınıfların, bu ortak yerleri tek bir yerde toplayan ve diğer sınıflara base class olma özelliğini üstlenen sınıflardır. Abstract method ise, gövdesi bulunmayan, abstract sınıf içerisinde tanımlanan ve türetilen sınıflarda override edilen metodlardır.

C++'ta üç farklı türde constructor bulunur: 1. Varsayılan (Default) Constructor. 2. Parametreli Constructor. 3. Kopya Constructor (Copy Constructor).

Nesne yönelimli test türleri şunlardır: 1. Birim Testi (Unit Testing): Sınıfların ve metotların, diğer sınıflardan bağımsız olarak doğru çalıştığını doğrulamayı amaçlar. 2. Alt Sistem Testi: Belirli bir modül veya alt sistemin test edilmesini içerir. 3. Sistem Testi (System Testing): Tüm yazılımın bir bütün olarak test edilmesini sağlar. Ayrıca, nesne yönelimli testlerde kullanılan diğer yöntemler arasında: - Gri Kutu Testi: Eyalet, durum geçişi ve yol kapsamını test eder; - Kullanım Senaryosu Testi: Her kullanım senaryosundaki her bir senaryonun test edilmesini içerir; - Sıra Diyagramı Testi: Sıra diyagramlarındaki mesajlardaki yöntemlerin test edilmesini sağlar.

Parça bütün ilişkisi, bir bütünün parçası olan ile bu parça arasındaki bağlantıyı ifade eder. Bu ilişki, nesne yönelimli programlamada da kullanılır ve bir sınıfın başka bir sınıfın referansını tutması durumunda ortaya çıkar. Örnekler: - İnsan anatomisi: Baş, kol, gövde, bacaklar ve ayaklar, kendine özgü düzen içerisinde dengeli ve uyumlu olarak bir araya gelerek bütünü oluşturur. - Bilgisayar bileşenleri: Bilgisayarın çeşitli parçaları (donanım, yazılım) bir araya gelerek nihai ürünü oluşturur.

Yapısal ve nesne yönelimli programlama (OOP) arasındaki temel farklar şunlardır: Yapısal Programlama: - Odak Noktası: İşlemler ve veri yapıları. - Program Akışı: Alt programlar ve fonksiyonlar kullanılarak kontrol edilir. - Avantajlar: Basitlik, verimlilik ve daha az bağımlılık. - Dezavantajlar: Azalan yeniden kullanılabilirlik ve bakım zorlukları. Nesne Yönelimli Programlama (OOP): - Odak Noktası: Nesneler ve onların durumları ile davranışları. - Program Yapısı: Sınıflar ve nesneler kullanılarak oluşturulur. - Avantajlar: Artan yeniden kullanılabilirlik, bakım kolaylığı ve kapsülleme. - Dezavantajlar: Artan karmaşıklık, bellek kullanımı ve bağımlılık.

Sınıf (class) ve nesne (object) arasındaki fark, nesne yönelimli programlamanın temel kavramlarıdır. Sınıf, nesnelerin oluşturulması için bir şablondur. Nesne, bir sınıfın örneğidir.

Java dersinde işlenen konular şunlardır: 1. Nesne Yönelimli Programlama: Gerçek dünyadaki nesneleri modelleyerek kod yazma, nesnelerin yeniden kullanımı ve kompozisyon. 2. Java Sözdizimi ve Semantik: Java'nın okunabilir ve anlaşılır yapısı, hataları minimuma indiren dil özellikleri. 3. Kütüphane Desteği: JDBC gibi hazır fonksiyonlar sunan kütüphaneler, grafik kullanıcı arayüzleri, ağ programlama ve veritabanı işlemleri. 4. Hata Ayıklama ve Performans Analizi: Debug, System.out.println(), JConsole ve VisualVM gibi araçlarla hata ayıklama ve performans izleme. 5. Java GUI Tasarımı: Swing ve JavaFX gibi kütüphanelerle kullanıcı dostu arayüzler oluşturma. 6. İleri Java Konuları: Thread, Socket, Annotations, Reflection, XML ve PDF işlemleri gibi konular. 7. Java EE ve Spring Teknolojileri: Kurumsal veya büyük ölçekli uygulamalar geliştirme.

Constructor, nesne yönelimli programlamada bir sınıfın yeni bir örneği oluşturulduğunda çağrılan yapıcı fonksiyondur. Bu fonksiyon, sınıfın özelliklerini ve ilk değerlerini ayarlamak için kullanılır. Bazı constructor özellikleri: - Parametre alabilir veya parametresiz olabilir. - Farklı parametre kombinasyonlarıyla nesnelerin farklı şekillerde başlatılmasını sağlamak için aşırı yüklemeye (overloading) izin verir.

Finalde nesne yönelimli programlama yapmak için aşağıdaki adımlar takip edilmelidir: 1. Sınıf (Class) Tanımlama: Nesnelerin oluşturulmasında kullanılan şablonlar olan sınıflar tanımlanır. 2. Nesne (Object) Oluşturma: Tanımlanan sınıftan nesneler oluşturulur. 3. Kapsülleme (Encapsulation): Nesnenin veri ve işlevlerinin bir arada tutularak dış dünyadan gizlenmesi sağlanır. 4. Kalıtım (Inheritance): Bir sınıfın başka bir sınıftan özellikleri ve yöntemleri miras alması sağlanır. 5. Çok Biçimlilik (Polymorphism): Farklı nesnelerin aynı yöntem çağrısına farklı şekillerde yanıt vermesi sağlanır. 6. Soyutlama (Abstraction): Gereksiz detayların gizlenerek kullanıcıya sadece gerekli bilgilerin sunulması sağlanır.

Encapsulation (kapsülleme), işlemlerin ve verilerin gizlenmesi veya bir grup içerisinde toplanmasıdır. Bu kavram, nesneye yönelik programlamanın temel ilkelerinden biridir ve şu faydaları sağlar: - Değişkenlerin dışarıdan doğrudan değiştirilmesini engelleyerek istenmeyen atamaların önüne geçer; - Değişkenlerin nasıl ve ne kadar olacağının başka kodlardan saklanmasını sağlar; - Yazılımcının yaptığı hatalar nedeniyle verinin yanlışlıkla bozulmasına karşı koruma sağlar. Encapsulation, Access Modifiers (erişim belirleyicileri) kullanılarak uygulanır.

Nesne yönelimli programlamanın (OOP) dört temel özelliği şunlardır: encapsulation (sarmallama), abstraction (soyutlama), inheritance (miras alma) ve polymorphism (çok şekillilik).