Polimerler

Polyester için kullanılan bazı pigmentler şunlardır: Epoksi ve polyester sistemler için pigment pastalar. Polyester pigment pastalar. Ayrıca, polyesteri boyamak için pigment boya maddeleri de kullanılabilir. Pigment kullanımı ve uygun oranların belirlenmesi için ürünün teknik özelliklerine bakılması önerilir.

Çapraz bağlı polietilenin (XPE) yoğunluğu 25 kg/m³ ile 200 kg/m³ arasında değişebilir. Bazı kaynaklarda standart yoğunluk olarak 30 kg/m³ belirtilmektedir.

Polietilenden çubuk yapımı için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Geri Dönüşüm: Meşrubat ve su şişesi kapakları gibi polietilen içeren malzemeler geri dönüştürülür. 2. Parçalama: Malzemeler küçük parçalara ayrılır. 3. Erime: Parçalar eritilir. 4. Şekillendirme: Erimiş polietilen, çubuk şekline getirilir. 5. Soğutma ve Sertleşme: Çubuklar soğutulup sertleştirilir. Bu süreçte kullanılan yöntemler ve ekipmanlar, profesyonel bir atölye ortamında gerçekleştirilmelidir. Daha fazla bilgi ve detaylı adımlar için Övgü Kavas'ın LinkedIn'de paylaştığı "Polietilen Çubuk Yapıyoruz - Atölye Maliyetlerini Düşürme" başlıklı videoyu izleyebilirsiniz.

Polyester ve polietilen arasındaki temel farklar şunlardır: Kimyasal Yapı: Polyester, ester fonksiyonel grupları içeren karmaşık bir kimyasal yapıya sahiptir. Mukavemet ve Sertlik: Polyester, daha güçlü, sert ve ısıya karşı daha dayanıklıdır. Kullanım Alanı: Polyester, genellikle tekstil sektöründe kullanılırken, polietilen ambalaj, inşaat ve elektrik sektörlerinde tercih edilir. UV Direnci: Polietilen, UV ışınlarına karşı dayanıklı değildir ve güneş ışığına uzun süre maruz kaldığında zarar görebilir. Geri Dönüşüm: Her iki malzeme de geri dönüştürülebilir, ancak polietilenin geri dönüşümü daha düşük değerde olduğu için daha zordur.

XLP ve XLPE arasındaki fark, XLP'nin XLPE'nin bir alt kümesi olmasıdır. XLPE (çapraz bağlı polietilen), kimyasal bir işlem veya ışınlama yoluyla çapraz bağlama işleminden geçmiş bir polietilen türüdür ve daha geniş XLPO (çapraz bağlı poliolefin) ailesinin bir parçasıdır. XLPO veya çapraz bağlı polietilen oksit ise bir tür termoset elastomerdir. XLPE ve XLPO yalıtımının karşılaştırmalı analizinde şu sonuçlar elde edilmiştir: Termal stabilite. Kimyasal direnç. Esneklik ve dayanıklılık. Elektriksel özellikler. XLPE ve XLPO yalıtım uygulamaları da farklıdır.

Doğal polimerler, tabiattaki canlı varlıkların bünyesinde bulunan polimerlerdir. Bazı doğal polimerler: Selüloz: Bitkilerin hücre duvarlarında bulunur, kağıt ve tekstil üretiminde kullanılır. Doğal kauçuk: Mükemmel elastik niteliklere sahiptir. Proteinler: Kas, yün, saç, tırnak gibi yapılarda bulunur. Sentetik polimerler, monomerlerin birleşmesiyle oluşan insan yapımı polimerlerdir. Bazı sentetik polimerler: Polietilen (PE). Polivinilklorür (PVC). Polistiren (PS). Poliamid (Naylon). Poliüretan (PU).

Tg (cam geçiş sıcaklığı), bir polimerin sert ve camsı bir durumdan daha esnek ve kauçuksu bir duruma geçtiği noktayı ifade eder. Tm (erime sıcaklığı) ise yarı kristalli polimerlerin kristal bölgelerinin katı halden viskoz bir sıvı haline geçtiği sıcaklıktır. Tg ve Tm değerleri, polimerin moleküler ağırlığı, esneklik ve kristallik gibi faktörlere bağlı olarak farklılık gösterebilir.

Ekstrüzyon kaplama, çeşitli polimerler için uygundur, bunlar arasında: Polietilen (PE). Polipropilen (PP). Polivinil Klorür (PVC). Akrilonitril Bütadien Stiren (ABS). Polikarbonat (PC). Ekstrüzyon kaplama ayrıca alüminyum, kağıt ve polimer filmler gibi malzemeler için de uygulanabilir.

HDPE (yüksek yoğunluklu polietilen) ve PE (polietilen) borular arasındaki temel farklar şunlardır: Malzeme Özellikleri: HDPE, minimal dallanmaya sahip doğrusal bir polimer zincir yapısına sahiptir ve yüksek yoğunluğa (0,93 ila 0,97 g/cm³) sahiptir. Dayanıklılık ve Güç: HDPE, darbelere, kimyasallara ve UV ışınlarına karşı daha dayanıklıdır. Kullanım Alanları: HDPE, ambalaj, ev eşyaları ve inşaat ürünlerinde yaygın olarak kullanılırken, PE daha çok plastik torbalar ve düşük maliyetli kaplar gibi ürünlerde kullanılır. Maliyet: PE, genellikle daha uygun maliyetlidir. Esneklik: PE, esnekliği sayesinde kalıplama gerektiren uygulamalarda tercih edilir.

Polimerlerde görülen ısıl geçişler şunlardır: Camsı geçiş sıcaklığı (Tg). Erime noktası (Tm). Yıpranma sıcaklığı (Td). Bu ısıl geçiş noktaları, polimerin türüne ve molekül ağırlığı gibi faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Metil ve hidroksi metil selüloz arasındaki temel farklar şunlardır: Kimyasal yapı: Metil selüloz (MC), selülozdaki hidroksil gruplarının metil gruplarıyla değiştirilmesiyle üretilir. Hidroksipropil metilselüloz (HPMC), MC temelinde daha da modifiye edilmiştir; hidroksil gruplarının bir kısmı metil ve hidroksipropil ile değiştirilmiştir. Çözünürlük: MC genellikle soğuk suda iyi çözünür, ancak sıcaklık yükseldiğinde jel oluşturur ve sıcak suda çözünmez. HPMC, hem soğuk hem de sıcak suda homojen olarak çözünebilir ve çözünürlüğü daha kararlıdır. Termal jelleşme: MC'nin güçlü termal jelleşme özellikleri vardır; belirli bir sıcaklığa ulaştığında jel oluşturur ve çözünürlüğünü kaybeder. HPMC'nin de belirli termal jelleşme özellikleri vardır, ancak jel oluşum sıcaklığı daha yüksektir ve jel oluşum hızı daha yavaştır. Yüzey aktivitesi: MC'nin yüzey aktivitesi düşüktür. HPMC, özellikle hidroksipropil grubunun eklenmesiyle daha güçlü yüzey aktivitesine sahiptir. Tuz toleransı ve pH stabilitesi: MC'nin tuz toleransı zayıftır ve yüksek tuzlu ortamlarda çökelmeye eğilimlidir. HPMC'nin tuz toleransı MC'den önemli ölçüde daha iyidir ve geniş bir pH aralığında iyi çözünürlük ve stabiliteyi koruyabilir.

PTFE (polytetrafluoroethylene) ve PVDF (polyvinylidene fluoride) membranlar arasındaki bazı farklar: Malzeme: PVDF'nin ham maddesi poliviniliden florür (PVDF), PTFE'nin ham maddesi ise politetrafluoroetilendir. Sıcaklık direnci: PVDF, 150°C'ye kadar dayanabilirken, PTFE -40°C ile 260°C arasında çalışabilir. Kimyasal direnç: PVDF, güçlü asitler, bazlar ve organik çözücülere karşı iyi bir dirence sahiptir, ancak bazı güçlü oksitleyicilere karşı hassasiyeti vardır. Mekanik özellikler: PVDF, daha yüksek tensil mukavemete ve darbe direncine sahiptir, bu da onu yüksek stres gerektiren uygulamalar için daha güvenilir kılar. İşlenebilirlik: PVDF, ekstrüzyon, enjeksiyon kalıplama ve çözelti döküm gibi yöntemlerle kolayca işlenebilirken, PTFE'nin yüksek erime noktası ve viskozitesi nedeniyle işlenmesi daha zordur. Maliyet: PVDF genellikle daha uygun maliyetlidir, PTFE ise nispeten daha pahalıdır.

Polimerler, çeşitli özelliklerine göre farklı sınıflara ayrılır: Doğal ve sentetik: Doğal polimerler, doğa tarafından oluşturulan moleküler zincirlerden (örneğin, selüloz ve kauçuk) oluşurken, sentetik polimerler insan yapımıdır (örneğin, polietilen ve polistren). Termoplastikler ve termosetler: Termoplastikler, oda sıcaklığında katı olup, ısıtıldığında yumuşar ve yeniden şekillendirilebilir. Termosetler, ısı ile yumuşamaz, çapraz bağlarla sabitlenir ve yeniden şekillendirilemez. Elastomerler: Yüksek elastikiyet gösteren kauçuk gibi polimerlerdir. Bazı polimer türleri: polietilen (PE); polipropilen (PP); polistiren (PS); polivinil klorür (PVC); politetrafloretilen (PTFE).

Polivinil klorür (PVC), sentetik polimerler sınıfına girer. Sentetik polimerler, monomerlerin birleşmesiyle oluşan polimerlerdir.

En iyi sedye malzemesi, kullanım amacına ve tercihlere göre değişiklik gösterebilir. Ancak, bazı malzeme türleri ve özellikleri şu şekildedir: Suni deri: Kolay temizlenebilir ve mikrop barındırmayan bir malzeme türüdür. Plastik: Sert plastik, omurga ateli olarak da kullanılabilir ve sürtünmeyi azaltarak taşımayı kolaylaştırır. Vinil kumaş: Yırtılmalara karşı dirençli olup, uzun süreli kullanıma uygundur. Metal ve kumaş: Katlanabilir ve taşınabilir sedyelerde kullanılabilir. Sedye seçerken malzeme kalitesinin yanı sıra, katlanabilirlik, taşıma kapasitesi, ekstra güvenlik özellikleri ve temizlik kolaylığı gibi faktörler de dikkate alınmalıdır.

Silikon elyaf, polyester bazlı liflerin silikon kaplama ile işlenmesiyle üretilir. Üretim süreci şu adımları içerir: 1. Polyester lifler özel makinelerde liflere ayrılır. 2. Silikon kaplama işlemi uygulanır. 3. İşlem tamamlandıktan sonra lifler, düzgün şekilde kesilerek ya da rulo haline getirilerek kullanıma hazır hale getirilir. Silikon elyafın yapımında kullanılan bazı terimler ve anlamları şu şekildedir: Hollow (içi boş). Conjuge (zincir). Siliconize (silikonlu ve kaygan). Silikon elyaf, aynı zamanda geri dönüşümlü pet şişe ve diğer pet malzemelerden (rejenere) de üretilebilir.

Poliolefin, genellikle petrol veya doğal gazdan elde edilen, dayanıklı, hafif ve esnek bir polimer türüdür. Özellikleri: Kimyasal direnç: Birçok kimyasal maddeye karşı dayanıklıdır. Isı dayanıklılığı: Sıcaklık değişimlerine karşı yüksek direnç gösterir. Esneklik: Çeşitli şekillere kolayca şekil alabilir. Yüksek dayanıklılık: Düşük maliyetle uzun süreli kullanım sağlar. Kullanım alanları: Ambalaj endüstrisi: Yiyecek ambalajları, taşıma torbaları, streç film ve endüstriyel ambalajlar. Otomotiv sektörü: Otomobil iç mekanları, plastik parçalar, otomotiv boruları. Sağlık ve medikal sektörü: Steril ambalajlar, tıbbi cihazlar. İnşaat sektörü: Yapı malzemeleri, yalıtım malzemeleri, boru sistemleri. Poliolefin, geri dönüştürülebilir bir malzeme olması sayesinde çevre dostu bir alternatiftir.

3050 malzemesi, farklı alanlarda çeşitli ürünler için kullanılmaktadır: Polymex-3050: Akrilik polimer ve doğal-sentetik poliollerden oluşan, hızlı kürlenen, kimyasallara dayanıklı iki komponentli poliüretan mermer taş yapıştırıcısıdır. Ekoprodur 3050 W B2: Periyodik hat üzerinde tank üretimi için uygun, düşük ve yüksek basınçlı köpük makineleriyle işlenebilen, azaltılmış yanıcılığa sahip (B2 sınıfı) bir poliüretan köpük sistemidir. KELTAN 3050: Etilen propilen dien (EPDM) terpolimeri olup, kükürt ve hızlandırıcılarla kürleştirilebilen, yüksek dolgu yüklerini kabul edebilen ve katkı maddeleriyle hızlı ve verimli karışım yapabilen bir malzemedir. 03050: İçten altıgenli ve POM baskı pimli çelik setiskur vidalardır.

Dimetil karbonat (DMC), geniş bir kullanım alanına sahip kimyasal bir hammaddedir. Başlıca kullanım amaçları şunlardır: Çözücü: Boya, kaplama, yapıştırıcı ve elektronik endüstrilerinde çözücü olarak kullanılır. Kimyasal ara madde: Diğer kimyasalların sentezinde hammadde olarak kullanılır. Yakıt katkısı: Benzin ve dizel yakıtlarında katkı maddesi olarak yanma verimliliğini artırmak ve emisyonları azaltmak için kullanılır. Lityum-iyon piller: Lityum-iyon pillerde elektrolit çözücü olarak kullanılır. Pestisitler ve herbisitler: Belirli pestisitlerin ve herbisitlerin formülasyonunda aktif bileşen veya çözücü olarak kullanılır. Farmasötik ve zirai ilaç: Siprofloksasin ve karbadoksum gibi ürünlerin üretiminde kullanılır. DMC, düşük toksisitesi, mükemmel çevre koruma özellikleri ve hızlı biyolojik olarak parçalanabilirliği sayesinde "yeşil" bir kimyasal ürün olarak kabul edilir.

Polimerlerin sentez yöntemleri tablo halinde özetlenememiştir. Ancak, polimerlerin sentez yöntemleri hakkında bilgi veren bazı kaynaklar şunlardır: acikders.ankara.edu.tr adresinde "KYM 445 Polimerlerin Sentezi (Katılma) - 2018" başlıklı bir ders notu bulunmaktadır. muhendislik.sdu.edu.tr adresinde "Polimer Sentezi ve Verim Hesabı" başlıklı bir doküman mevcuttur. baskent.edu.tr adresinde "Polimerler" başlıklı bir ders notu yer almaktadır. megep.meb.gov.tr adresinde "Endüstriyel Polimer Sentezi" başlıklı bir doküman bulunmaktadır. blog.kmu.edu.tr adresinde "İletken Polimerler" başlıklı bir doküman mevcuttur.