Nöroloji

Ensefalomalazik alanın oluşmasının bazı nedenleri: İnme. Anormal kan birikimi. Yara dokusu. Travmatik beyin hasarı. Beyin dejenerasyonu. Enfeksiyon. Kimyasal toksinler. Ensefalomalazi teşhisi ve tedavisi için bir doktora başvurulması önerilir.

Noradrenalin (norepinefrin), vücutta hem hormon hem de nörotransmitter olarak görev yapan bir kimyasal habercidir. Başlıca işlevleri şunlardır: Savaş ya da kaç tepkisi: Stres veya tehlike anlarında salgılanarak bu tepkiyi başlatır. Kan basıncı ve dolaşım: Kan damarlarını daraltarak kan basıncının düzenlenmesine yardımcı olur. Uyanıklık ve dikkat: Beyinde uyanıklık halinin korunmasına ve odaklanmaya katkı sağlar. Duygu durumu: Serotonin ve dopamin ile birlikte duygu durumunu etkiler; düşük seviyeler konsantrasyon bozukluğuna ve depresif ruh haline yol açabilir. Metabolizma: Karaciğerde glikojen yıkımını ve yağ dokusunda yağların parçalanmasını uyararak enerji sağlar. Noradrenalin, tıbbi olarak da şiddetli hipotansiyon durumlarında kan basıncını artırmak için kullanılır.

Vasküler bunama, tedavi edilmediği takdirde tehlikeli olabilir. Bu durum, beyne giden kan akışının bozulması sonucu ortaya çıkar ve düşünce süreçlerinde, hafızada ve günlük yaşam aktivitelerinde zorluklara yol açar. Tehlike oluşturan bazı sonuçlar: Bilişsel gerileme: Vasküler bunama, kademeli olarak bilişsel gerilemeye neden olabilir. İnme riski: Vasküler bunama, inme riskini artırır. Diğer sağlık sorunları: Yüksek tansiyon, diyabet ve yüksek kolesterol gibi risk faktörleri, vasküler bunama ile birlikte kalp hastalıkları ve diğer dolaşım sorunlarına yol açabilir. Tehlikeyi azaltmak için: Erken tanı ve tedavi önemlidir. Yüksek tansiyon, diyabet ve yüksek kolesterol gibi risk faktörlerinin tedavisi, vasküler bunama riskini düşürebilir. Sağlıklı yaşam tarzı değişiklikleri (düzenli egzersiz, dengeli beslenme, sigara içmemek) riski azaltır.

Adams-Stokes sendromu, kalbin elektriksel iletiminde meydana gelen anormal duraksamalar sonucu ortaya çıkar. Bu durumun başlıca nedenleri şunlardır: Kalp ritmi düzensizlikleri. Enfeksiyonlar. Genetik ve otoimmün faktörler. Yaşam tarzı ve diyet. Ayrıca, bazı durumlarda sendromun nedeni belirlenemeyebilir.

Fonksiyonel bozukluklar, genellikle stresli yaşam olayları, çocukluk ihmali veya psikolojik travma gibi durumlarla ilişkilendirilir, ancak her zaman bir stres etkeni bildirilmeyebilir. Fonksiyonel bozuklukların ortaya çıkma zamanları ile ilgili bazı örnekler: Fonksiyonel nörolojik bozukluklar, psikolojik bir stresle karşılaşıldığında semptomlar gösterebilir, ancak bu çoğu hasta için geçerli değildir. Fetal sindirim sistemi anomalileri, genellikle gebeliğin erken dönemlerinde yapılan ultrasonografilerde tespit edilir. Fonksiyonel bozuklukların teşhisi, hasta öyküsüne ve muayenede belirlenen pozitif belirti ve semptomlara dayanır.

Kişilik bozukluklarının nedenleri kesin olarak bilinmemekle birlikte, genetik geçiş, travmalar, ebeveynlerin yanlış rol-model olması, stresli yaşam olayları gibi faktörlerin etkili olduğu düşünülmektedir. Bazı nedenler: Genetik faktörler. Çevresel faktörler. Gelişimsel faktörler. Kişilik bozukluklarının tedavisinde, uygun tedavi yöntemi ile rahatsızlık genellikle tedavi edilebilir.

Nissl cisimcikleri, nöronların soma (hücre gövdesi) ve dendrit kısımlarında bulunur. Nissl cisimciklerinin varlığı ve dağılımı, nöron tipine göre değişiklik gösterebilir: Büyük motor nöronlarda ve piramidal nöronlarda kaba partiküller şeklinde bulunur. Duyusal nöronlarda ise ince, tanecikli ve sitoplazmanın her tarafına dağınık halde bulunur.

Telencephalon, beyin yarımküreleri olarak da bilinen, beynin büyük bir bölümünü oluşturan bir yapıdır. Telencephalon'un bazı bileşenleri: serebral hemisferler; hipokampus; bazal gangliyonlar; lateral ventriküller. Ayrıca, telencephalon, prosensefalon'dan gelişen bir sekonder beyin vezikülüdür.

MS'in (Multiple Skleroz) son evresi, hastalığın ileri derecede ilerlediği ve tedaviye rağmen semptomların şiddetinin arttığı bir dönemi ifade eder. MS'in son evresinin bazı özellikleri: Bağımsız hareket zorluğu: Hastaların bağımsız hareket etmeleri daha zor hale gelir ve çoğu zaman tekerlekli sandalyeye bağımlılık artar. Bilişsel bozukluklar: Hafıza kaybı, dikkat eksiklikleri ve karar verme yetisinde azalma gibi bilişsel problemler ortaya çıkabilir. Psikolojik sorunlar: Depresyon ve anksiyete gibi psikolojik sorunlar daha yaygın hale gelebilir. Her hastanın durumu farklı olabileceğinden, MS'in son evresinin belirtileri kişiden kişiye değişebilir. Doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana danışılması önerilir.

Nörokardiyoloji, beyin ve kalp arasındaki ilişkiyi inceleyen bir tıp dalıdır. Bu alanda, kalbin beyin üzerindeki etkileri (örneğin, kardiyak kökenli emboli ve inme), beynin kalp üzerindeki etkileri (örneğin, nörojenik kalp hastalıkları) ve nörokardiyak sendromlar (örneğin, Friedreich ataksisi) gibi konular ele alınır. Nörokardiyoloji, aynı zamanda kalbin kendi iç yapısında bulunan otonom sinir ağını ve bu ağın işlevlerini de araştırır.

Walker operasyonu, iki farklı bağlamda ele alınabilir: 1. Tıpta Walker Operasyonu: 20. yüzyılın ortalarında Amerikalı beyin cerrahı A.E. Walker tarafından geliştirilen bir beyin ameliyatıdır. 2. Futbolda Walker Operasyonu: 2025 yılında, Fenerbahçe takımının İngiliz milli futbolcu Kyle Walker ile prensip anlaşması sağlaması anlamına gelir.

Frontal lob, beynin en büyük lobudur. Beyin yarım kürelerinin dış yüzünde, beynin ön tarafında yer alır.

Ataksi, birçok hastalığın belirtisi olabilir. En yaygın nedenler arasında: Genetik bozukluklar. Beyin hasarı. Enfeksiyonlar. Toksinler. Vitamin eksiklikleri. Otoimmün hastalıklar. Ataksi belirtileri fark edildiğinde bir nöroloji uzmanına başvurulması önerilir.

Motor nöronlar, sinir hücrelerinden (nöronlardan) oluşur. Bu nöronların dört temel bölümü vardır: Dendritler. Hücre gövdesi. Akson. Sinaptik uçlar. Ayrıca, motor nöronlar görevlerine göre şu şekilde sınıflandırılır: Somatik motor nöronlar. Özel visseral motor nöronlar. Genel visseral motor nöronlar.

Aniden dil uyuşmasının bazı nedenleri: Cerrahi işlemler ve anestezi: Diş operasyonları veya anestezi uygulamaları sonrası dilde uyuşma görülebilir. Alerjik reaksiyonlar: Besinler veya ilaçlar dilde uyuşmaya yol açabilir. Vitamin eksiklikleri: Özellikle B12 vitamini ve B9 (folat) eksikliği sinir fonksiyonlarını etkileyerek uyuşmaya neden olabilir. Stres ve travma: Psikolojik faktörler dilde kısa süreli uyuşmalara yol açabilir. Enfeksiyonlar: Viral veya bakteriyel enfeksiyonlar sinir dokusuna zarar verebilir. Felç ve diğer sağlık sorunları: Felç, MS hastalığı, migren, tiroid sorunları gibi durumlar dil uyuşmasına yol açabilir. Dil uyuşması birkaç gün boyunca devam ederse veya yutma güçlüğü, konuşma bozukluğu gibi ek belirtilerle birlikte görülüyorsa mutlaka bir sağlık uzmanına başvurulmalıdır.

Evet, beyin sapındaki tümör oldukça tehlikelidir. Beyin sapı, insanın tüm hayati fonksiyonlarını kontrol ettiği için buraya yapılacak herhangi bir müdahale ölümcül sonuçlara yol açabilir. Beyin sapı tümörünün bazı belirtileri şunlardır: yüz kaslarının kontrolünün kaybı; çift görme; baş ağrısı, kusma ile hafiflemesi; kusma ve bulantı; yorgunluk ve halsizlik; denge sorunları. Beyin sapı tümörü teşhisi için MR gibi görüntüleme yöntemleri kullanılır. Tedavi protokolü, tümörün tipine, konumuna ve hastanın genel durumuna göre şekillendirilir.

Beynin cinselliği kontrol eden temel bölgesi hipotalamustur. Hipotalamus, cinsel fonksiyonların düzenlenmesinde kritik bir rol oynar ve cinsellikle ilişkili hormonların salınımını kontrol ederek cinsel dürtü ve arzuları etkiler. Bunun yanı sıra, cinsel uyarılma, istek, davranış ve tatmin gibi süreçler, limbik sistem, prefrontal korteks ve amigdala gibi beynin diğer bölgeleri tarafından da koordine edilir.

Beyinde siyah noktaların hangi hastalığın belirtisi olduğunu belirlemek için bir uzmana danışılmalıdır. Beyinde siyah noktalar, çeşitli nörolojik durumların belirtisi olabilen anormalliklerdir. Bu noktaların nedenleri arasında şunlar yer alır: İnme ve beyin iskemi. Beyin tümörleri. Multipl skleroz (MS). Beyin kanamaları. Demans ve Alzheimer hastalığı. Enfeksiyonlar. Vasküler anomaliler.

Prof. Dr. Derya Uludüz, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim Dalı'nda öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır. Ayrıca, Algoloji (Ağrı Bilimi) ve Beyin Damar Hastalıkları Bilim Dalı’nda da çalışmalarını sürdürmektedir.

Hayır, lobotomi ve logotomi aynı değildir. Lobotomi, beynin ön loblarındaki prefrontal korteks bağlantılarının kesilmesi yoluyla yapılan bir beyin cerrahisi işlemidir. Logotomi ise mevcut belgelerde bahsedilen bir terim değildir ve bu nedenle lobotomi ile aynı değildir. Lobotomi, 20. yüzyılın başlarında psikiyatrik rahatsızlıkların tedavisinde kullanılmış, ancak ciddi yan etkileri nedeniyle günümüzde birçok ülkede yasal değildir.