Mikrodenetleyici

STM32 mikrodenetleyicilerini programlamak için ST-LINK/V2 programlayıcı kullanılabilir.

Atmel 51 AVR programlayıcı, MCS51 serisi ve Atmel AVR mikrodenetleyicilerini programlamak için kullanılan bir cihazdır. Bu programlayıcıların bazı özellikleri: - Yüksek hız: IEEE1284 arayüzü sayesinde hızlı veri transferi sağlar. - Geniş uyumluluk: 8-40 pinli mikrodenetleyicileri destekler. - Seri programlama: In-circuit serial programming (ISP) özelliği ile seri algoritmalar kullanarak programlama yapar. - Kullanım kolaylığı: Windows tabanlı kontrol programı ile birlikte gelir, hot keys ve on-line yardım desteği sunar. - Ücretsiz yazılım güncellemeleri: İnternetten indirilerek yapılabilir.

Mikrodenetleyici final sınavı genellikle teorik ve uygulamalı sorulardan oluşur. Teorik sınavda katılımcılar, mikrodenetleyicilerin yapısı, çalışma prensipleri, programlama dilleri ve sensör/aktüatör entegrasyonu gibi konuları kapsayan soruları yanıtlarlar. Uygulamalı sınavda ise katılımcılar, mikrodenetleyici ile ilgili bir projeyi geliştirip sunarlar. Sınavın detayları ve formatı, kursu sunan eğitim kurumuna göre değişiklik gösterebilir.

PIC programlamaya başlamak için aşağıdaki adımları izlemek önerilir: 1. Temel Elektronik Bilgisi: Pic programlamaya başlamadan önce temel elektronik devre elemanları ve dijital elektronik konuları (sayı sistemleri, kapılar vb.) hakkında bilgi sahibi olunmalıdır. 2. Uygun Model Seçimi: Yeni başlayanlar için 16F628 veya 16F628A modelleri uygundur, çünkü bu modellerde dahili osilatör bulunur ve harici osilatör bağlamak gerekmez. 3. Donanım ve Yazılım Gereçleri: Bir PIC mikrodenetleyicisi, PIC programlama cihazı ve bilgisayar gereklidir. 4. Derleyici Seçimi: CCS C, PIC C, Pic Basic gibi programlama dillerini destekleyen bir derleyici seçilmelidir. 5. Simülasyon Programları: Yazılan kodları denemek için Proteus gibi simülasyon programları kullanılabilir. Bu süreçte, bol bol örnek incelemek ve programlama mantığını kavramak önemlidir.

ESP32, Espressif Systems tarafından geliştirilen düşük maliyetli ve yüksek performanslı bir çift çekirdekli Wi-Fi ve Bluetooth mikrodenetleyicisidir.

Cortex-M7 ve Cortex-A7 arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Konumlandırma: - Cortex-M7, düşük güç tüketimi ve yüksek performans gerektiren mikrodenetleyici ve gömülü sistemler için tasarlanmıştır. - Cortex-A7, mobil bilgi işlem, akıllı telefonlar, sunucular gibi yüksek performanslı uygulamalar için uygundur. 2. Mimari: - Cortex-M7, Armv7E-M mimarisine dayanır ve 6 aşamalı superscalar boru hattına sahiptir. - Cortex-A7, Armv7-A veya Armv8-A mimarisini kullanır ve daha derin bir boru hattına sahiptir. 3. Performans ve Güç Tüketimi: - Cortex-M7, maksimum saat frekansı genellikle 200-600 MHz arasında olup, 2.14 DMIPS veya 5.01 CoreMark performansına ulaşabilir. - Cortex-A7, genellikle 1 GHz'in üzerinde bir maksimum saat frekansına sahiptir ve çoklu DMIPS veya CoreMark performansı sunar.

AHT10 sıcaklık ve nem sensörü, Arduino ve Raspberry Pi gibi çeşitli mikrodenetleyicilerle çalışır.

ESP8266 ve ESP-12F arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Anten Tasarımı: ESP-12F, daha iyi sinyal stabilitesi ve anti-jamming yeteneği sunan geliştirilmiş bir anten tasarımına sahiptir. 2. Performans ve Güç: ESP-12F, daha yüksek çıkış gücü ve daha düşük güç tüketimi ile daha iyi RF performansı sağlar. 3. Ek Özellikler: ESP-12F, entegre 10-bit ADC, Smart Link desteği ve metal shielding gibi ek özellikler sunar. 4. Sertifikasyonlar: ESP-12F, FCC, CE ve RoHS sertifikalarına sahiptir, bu da uluslararası güvenlik ve çevre standartlarına uygun olduğunu gösterir. Genel olarak, ESP-12F, ESP-12E'nin daha gelişmiş ve güncellenmiş bir versiyonudur.

PIC mikrodenetleyicilerde giriş ve çıkış işlemleri, portlar aracılığıyla gerçekleştirilir. Giriş (INPUT) işlemleri için, TRIS kaydedicisi kullanılarak portların giriş olarak ayarlanması gereklidir. Çıkış (OUTPUT) işlemleri için ise, LAT kaydedicisi kullanılır. PIC mikrodenetleyicilerinin farklı modellerinde port sayısı ve isimleri değişiklik gösterebilir.

ISD1820 ses kayıt modülü, projelerinize ses kaydı ve oynatma özelliği eklemek için kullanılır. İşte çalışma prensibi: 1. Güç Kaynağı: Modülü 3V-5V DC güç kaynağına bağlayın. 2. Kayıt: Yerleşik mikrofonu kullanarak sesi kaydetmek için REC tuşuna basılı tutun. 3. Oynatma: Kayıt tamamlandığında, RLAYE veya PLAYL butonları ile sesi oynatabilirsiniz. 4. Mikrodenetleyici Kontrolü: Dijital pinler aracılığıyla mikrodenetleyici kullanarak da oynatma kontrolü sağlayabilirsiniz. Modül, güç kesildiğinde bile kayıtlı sesi korur.

Dişi GPIO bağlantısı, mikrodenetleyici veya elektronik cihaza harici bileşenleri bağlamak için kullanılır. STM32 mikrodenetleyicisinde dişi GPIO bağlantısı için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Kütüphanelerin eklenmesi: Proje oluşturulurken GPIO kütüphanesinin eklenmesi gereklidir. 2. Pinin tanımlanması: Hangi pinin kullanılacağının ve bu pinin hangi modda çalışacağının belirlenmesi gerekir. 3. GPIO saatinin etkinleştirilmesi: İlgili GPIO portunun saatinin etkinleştirilmesi için RCC_APB2ENR register'ının kullanılması gereklidir. 4. Pinin çıkış veya giriş olarak ayarlanması: GPIO_Init fonksiyonu ile pinin kullanıma hazır hale getirilmesi ve gerekli ayarların yapılması gerekir. 5. Bağlantının tamamlanması: Tanımlanan pin, dişi GPIO konnektörü aracılığıyla harici cihaza bağlanır. Raspberry Pi'de dişi GPIO bağlantısı için ise aşağıdaki adımlar takip edilir: 1. İşletim sisteminin güncellenmesi: En son Raspberry Pi işletim sisteminin yüklendiğinden emin olunur. 2. GPIO kütüphanesinin yüklenmesi: RPI.GPIO kütüphanesi, PIP kullanılarak yüklenir. 3. Bileşenlerin bağlanması: LED, direnç, pushbutton ve jumper telleri gibi bileşenlerin doğru şekilde bağlanması gereklidir. 4. Python kodunun yazılması: GPIO pinlerinin kontrolünü sağlayan Python betiğinin yazılması ve kaydedilmesi gerekir. 5. Kodun çalıştırılması: Python betiğinin çalıştırılması için komut satırında ilgili komutun kullanılması gereklidir.

Arduino dijital pinleri, mikrodenetleyici kartının giriş ve çıkış işlemlerini gerçekleştirmek için kullanılır. Temel işlevleri: 1. Çıkış (Output): LED'ler, motorlar veya buzzer'lar gibi cihazları çalıştırmak için kullanılır. 2. Giriş (Input): Buton veya sensörlerden veri almak için kullanılır. Ayrıca, bazı dijital pinlerin özel fonksiyonları da vardır: - Harici kesmeler (2 ve 3): Bu pinler bir kesmeyi tetiklemek için kullanılabilir. - PWM (Pulse Width Modulation) pinleri: LED parlaklığını ayarlamak veya servo motorun açısını kontrol etmek gibi analog sinyallerin dijital olarak kullanılmasını sağlar.

Arduino'nun temel çalışma prensibi, kullanıcıların programladığı talimatları mikrodenetleyici üzerinde yürütmesine dayanır. Bu süreç şu adımlarla gerçekleşir: 1. Kod Yazma: Arduino'nun kendi yazılım geliştirme ortamı olan Arduino IDE'de C++ tabanlı bir dil olan Arduino dilinde kod yazılır. 2. Derleme: Yazılan program, Arduino için özgü bir format haline getirilerek derlenir ve makine koduna dönüştürülür. 3. Yükleme: Derlenmiş program, Arduino kartına yüklenmek üzere bilgisayara bağlanır ve yükleme işlemi başlatılır. 4. Yürütme: Program yüklendikten sonra, Arduino kartı kodu çalıştırarak belirli işlevleri yerine getirir; örneğin, sensörlerden veri okur, motorları kontrol eder veya LED'leri yakar. 5. Geri Bildirim: Arduino, çalışma sırasında onboard LED'lerin yanması veya seri monitörde mesajların görüntülenmesi gibi geri bildirimler sağlar.

GPTM-09 ifadesi, iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Tiva C Serisi TM4C129x Mikrodenetleyiciler: Bu bağlamda, GPTM-09, Genel Amaçlı Zamanlayıcı (General-Purpose Timer) modülünün bir revizyon kodunu ifade eder. 2. "Ryuseiger" Anime Serisi: Bu seride, GPTM-09, Yeni Yıldız Birimi Ryuseiger'in bir üyesi olan bir karakteri ifade edebilir.

Kayan yazı devrelerinde farklı entegreler kullanılabilir, bunlar arasında: 1. CD 4017 Entegresi: Yazıların kayması ve karakterlerin oluşturulması için kullanılır. 2. 74HC595 Entegresi: 5x7 dot matrix displayleri sürmek için kullanılır. 3. ULN2003 Entegresi: Akımı karşılamak ve daha uzun sütunlu devrelerde kullanmak için tercih edilir. 4. PIC Mikrodenetleyiciler: Kayan yazı içeriğini kontrol etmek ve programlamak için kullanılır. Ayrıca, Arduino gibi mikrodenetleyici kartları da kayan yazı devrelerinde yaygın olarak kullanılır.

Arduino'da en iyi çip seçimi, projenin gereksinimlerine bağlı olarak değişir. İşte bazı popüler Arduino çipleri ve özellikleri: 1. Arduino Uno: ATmega328P mikrodenetleyicisini kullanır ve geniş giriş/çıkış seçenekleri sunar. 2. Arduino Nano: Aynı mikrodenetleyiciyi kullanmasına rağmen daha kompakt bir form faktörüne sahiptir. 3. ESP32: Hem ESP-IDF hem de Arduino IDE ile geliştirme imkanı sunar, yerleşik Wi-Fi ve Bluetooth özelliklerine sahiptir.

STM32 mikrodenetleyicisinin 7 zamanlayıcısı vardır ve her PWM çıkışı, 4 zamanlayıcıya bağlı bir kanal tarafından sağlanır.

Mikrodenetleyici ve mikroçip terimleri genellikle karıştırılsa da, aralarında önemli farklar vardır: 1. Mikrodenetleyici: Bir bilgisayarın tüm bileşenlerini (CPU, bellek, giriş/çıkış portları vb.) tek bir entegre devre üzerinde birleştiren ve belirli bir görevi yerine getirmek için optimize edilmiş bir sistemdir. 2. Mikroçip: Genel olarak, mikroişlemci (CPU) anlamına gelir ve dijital sinyaller üzerinde aritmetik ve mantık işlevlerini yerine getiren entegre bir devreyi ifade eder.

Pic Basic Pro, PIC mikrodenetleyicileri için kullanılır.

Arduino 21 kartı ifadesi, Arduino'nun belirli bir modelini veya serisini belirtmiyor olabilir. Ancak, Arduino genel olarak açık kaynaklı bir elektronik platform olarak bilinir ve çeşitli modelleri bulunmaktadır. Bazı popüler Arduino modelleri: - Arduino Uno: En yaygın kullanılan modellerden biridir, ATmega328 mikrodenetleyiciye sahiptir. - Arduino Mega: Daha fazla dijital ve analog pinlere sahip genişletilmiş bir versiyondur. - Arduino Nano: Kompakt bir form faktörüne sahip olup, küçük boyutlu projeler için tercih edilir. - Arduino Leonardo: USB üzerinden doğrudan bilgisayarla iletişim kurabilir ve HID (İnsan Arayüz Cihazları) projeleri için idealdir. - Arduino Due: ARM tabanlı bir mikrodenetleyiciye sahiptir ve daha yüksek performans gerektiren projeler için kullanılır.