Mezarlar

Höyük ve tümülüsler, mezar soyguncularına karşı bir önlem olarak uzak yerlere yapılırdı.

Mezar taşlarına "baş taşı" ve "ayak taşı" denmesinin nedeni, bu taşların mezarın baş ve ayak taraflarına dikilmesidir.

Büyük oyma işareti, define işaretlerinde genellikle kuyu veya tek mezar anlamına gelir. Ayrıca, 1-3-5 gibi tek sayılarla ifade edildiğinde, bu işaretlerin anıt mezarları, yani kral mezarı gibi yerleri gösterdiği de düşünülmektedir.

Roma'da ölüler, kent dışındaki nekropollere gömülürdü. Ayrıca, fakirlerin cesetleri için şehir dışında "puticuli" adı verilen çukurlar açılır ve cesetler bu çukurlara yığılırdı.

Mezarlarda iskelet bulunmasının birkaç nedeni vardır: 1. Ölü Gömme Gelenekleri: İnsan toplumları, ölülerini gömerken yanlarına kendilerine lazım olacaklarını düşündükleri eşyaları koyarlardı. 2. Kültürel ve Dini İnançlar: Mezarlarda bulunan iskeletler, ölen kişinin ruhuyla birlikte gittiğine inanılan değerli eşyaların konulduğu yerler olarak da değerlendirilirdi. 3. Arkeolojik Buluntular: İskeletler, antik dönemlere ait mezarlarda, o toplumun yaşam tarzı, sağlık durumu ve akrabalık ilişkileri gibi konularda bilgi edinmek için arkeolojik buluntular olarak incelenir.

Tümülüslerde bulunan toprak kandiller, mezar odasına yerleştirilen mezar hediyeleri arasında yer alır ve genellikle aydınlatma amacıyla kullanılır.

Eski Roma'da tapınak planlı mezarlar, ölen kişinin tanrılaştırılması, yüceltilmesi ve ölümsüzleştirilmesi amacıyla yapılmıştır. Ayrıca, tapınak mezarların mimari özelliklerinin dönemin mimari anlayışını yansıttığı ve esnek, kişiye özgü bir yapım tarzına sahip olduğu düşünülmektedir.

Kaya odalarının içinde genellikle dini ayinler ve mezar ritüelleri için kullanılan unsurlar bulunur. Roma dönemine ait kaya odalarında şunlar görülebilir: - Aedikula: Kaya odalarının içinde yer alan nişler. - Sunak ve kilise kalıntıları: Dini ayinlerin yapıldığı alanlar. - Mezar hediyeleri: Kaya mezarlarında ölülerin yanına konulan eşyalar. Ayrıca, kaya odaları antik yerleşim yerlerinin yakınlarında, nekropol alanlarında da bulunabilir.

Kral mezarları, Kleopatra için özel olarak yapılmamış olabilir. Antik yazarların iddialarına göre, Kleopatra ve Romalı general Marcus Antonius, MÖ 30 yılında intihar ettikten sonra bir anıt mezara gömülmüşlerdir. Ancak, bu mezarın yeri kesin olarak belirlenememiştir. Bazı uzmanlar, mezarın Mısır'ın İskenderiye kentindeki Taposiris Magna tapınağının altındaki tünellerde olabileceğini düşünmektedir. Ayrıca, mezarın antik zamanlarda soyulmuş veya modern şehir gelişimi altında kalmış olabileceği de öne sürülmektedir.

Antik dönemde mezarların derin kazılmasının birkaç nedeni vardır: Ölen kişinin statüsü: Zengin ve önemli kişilere ait mezarlar daha derin olabilir. Coğrafi yapı: Kazı işleminin kolaylığı veya zorluğu, mezar derinliğini etkileyebilir. Gömü gelenekleri: Ölülerin yakılması durumunda, cesedin küllerini veya kalıntılarını koymak için daha derin mezarlar gerekebilir. Ayrıca, mezarların derinliğinin standart bir ölçüsü yoktur ve coğrafi koşullara göre değişiklik gösterebilir.

Vefat eden ünlülerin mezarları çeşitli yerlerde bulunmaktadır: 1. Türkiye'de: - İstanbul: Mehmet Emin Tokadi HZ Türbesi, Kanuni Sultan Süleyman Türbesi, Yuşâ Tepesi, Mimar Sinan Türbesi gibi yerlerde ünlü kişilerin mezarları bulunmaktadır. - Ankara: Muhsin Yazıcıoğlu'nun mezarı Altındağ ilçesinde, Alparslan Türkeş'in kabri ise Yenimahalle'de yer almaktadır. - Diğer iller: Bolu'da Hayreddin-i Tokadi Türbesi, Göynük'te Akşemseddin, Trabzon'da Şehit Eren Bülbül Kabristanı gibi yerlerde de ünlülerin mezarları mevcuttur. 2. Yurtdışında: - Fransa, Paris: Le Pere Lachaise Mezarlığı'nda Yılmaz Güney ve Ahmet Kaya'nın mezarları bulunmaktadır.