Nernst lambası, 1897 yılında Alman fizikçi ve kimyager Walther Nernst tarafından geliştirilen, akkor lambanın erken bir formudur. Özellikleri: Yapısı: Nernst lambaları, tungsten filaman yerine, seramik bir çubuk kullanır. Avantajları: Karbon filaman lambalara göre yaklaşık iki kat daha verimlidir ve daha "doğal" bir ışık yayar (gün ışığına daha benzer bir spektrumda). Dezavantajları: Seramik çubuk, oda sıcaklığında elektriksel olarak iletken değildir, bu nedenle lambanın ayrı bir ısıtıcı filamana ihtiyacı vardır. Kullanım Alanları: Sıradan elektrik aydınlatması. 1902'de profesör Arthur Korn tarafından tasarlanan ilk pratik uzun mesafe fotoelektrik faksimile (faks) sistemleri. Allvar Gullstrand'ın 1911'de geliştirdiği ve oftalmolojide kullanılan yarık lambası. Nernst lambaları, metal filamanlı lambalar yaygınlaşana kadar popülerdi.