Kübizm

Pablo Picasso'nun en ünlü kübist eseri, 1907 yılında yaptığı "Les Demoiselles d'Avignon" adlı tablosudur. Bu eser, beş çıplak seks işçisini tasvir eder ve keskin geometrik özellikleri ile sert mavi, yeşil ve gri tonlarıyla dikkat çeker.

Harlekin portresi, Kübizm akımına aittir. Bu tür eserler, nesneleri ve figürleri geometrik formlara indirgeyen ve üç boyutlu bir derinlik yaratmak yerine farklı açılardan aynı anda görülebilen bir yapı geliştiren Kübizm'in özelliklerini taşır. Harlekin portreleri arasında, Pablo Picasso'nun 1915 yılında yaptığı "Arlequin" adlı eser bulunur.

Kübizme tepki olarak ortaya çıkan sanatçılar arasında Le Corbusier ve Amedee Ozenfant bulunmaktadır. Pürizm akımının diğer temsilcileri arasında Joseph Csaky ve Franciska Clausen yer almaktadır. Ayrıca, kübizme tepki gösteren sanatçılar arasında Juan Gris, Fernand Léger ve Piet Mondrian gibi isimler de bulunmaktadır.

Hayır, Avignonlu Kızlar ve Hamamdaki Kızlar aynı değildir. Avignonlu Kızlar, Pablo Picasso'nun 1907 yılında yaptığı, kübizm akımını başlatan yağlı boya tablosudur. Hamamdaki Kızlar hakkında ise bilgi bulunmamaktadır. Bu nedenle, iki eserin aynı olup olmadığı konusunda kesin bir bilgi mevcut değildir.

Pablo Picasso'nun "Güvercin Tutan Çocuk" tablosu, mavi dönem olarak bilinen ve fakirlik, yalnızlık ile üzüntünün hakim olduğu bir dönemde yapılmıştır. Tablodaki çocuk, elinde güvercin tuttuğu için barışı temsil eder. Ayrıca, eserin soyut bir ifade ve renk üzerine bir eleştiri içerdiği de düşünülmektedir. "Güvercin Tutan Çocuk" tablosu, bu nedenlerle sanat dünyasında önemli bir yere sahiptir.

Pablo Picasso'nun "Şapkalı ve Kürk Yakalı Kadın" tablosu, sanatçının metresi ve kızı Maya'nın annesi Marie-Thérèse Walter'ı tasvir eder. Tablodaki kadın, hem önden profilden hem de önden görünüşle tasvir edilmiştir; bu, Picasso'nun evrensel insani duyguları ifade etme biçimidir. "Şapkalı ve Kürk Yakalı Kadın", Picasso'nun kübist yaklaşımını ve sembolik anlatım gücünü yansıtır.

Cumhuriyet'in ilk yıllarında insan figürünün soyutlanmasının birkaç nedeni vardır: Batı etkisi: Cumhuriyet dönemi sanatçıları, batıdaki soyut sanat akımlarından etkilenmiştir. Yerel arayışlar: Bazı sanatçılar, Anadolu kültüründen ve geleneksel motiflerden ilham alarak yerel bir üslup geliştirmeye çalışmıştır. Dini ve kültürel tavırlar: İslam'da insan ve hayvan tasvirlerine yönelik katı tutumlar, bazı sanatçıları figürden uzaklaştırmış ve soyutlamaya itmiştir. Bu dönemde figür resminin duraklama yaşadığı ve genel olarak figür resmine bir katkı sağlanamadığı belirtilmiştir.

Pablo Picasso'nun 1919 tarihli "Uyuyan Köylüler" adlı eseri, Kübizm akımına aittir.

Kübizme tepki olarak pürizm (arıtıcılık) akımı ortaya çıkmıştır. Pürizm, 1918 yılında mimar Le Corbusier ve ressam Amedee Ozenfant tarafından "Kübizm Sonrası" (After Cubism) adlı kitapta tanıtılmıştır.

Kübizm çalışmalarının bazı örnekleri şunlardır: Pablo Picasso'nun eserleri: "Avignonlu Kızlar" (1907); "Ağlayan Kadın" (1937); "Guernica" (1937). Georges Braque'ın eserleri: "Gitar ve Akordeon" (1910); "The Viaduct at L’Estaque" (1908). Piet Mondrian'ın eserleri: 1911'den sonra kübizm etkisiyle yaptığı natürmort ve figüratif kompozisyonlar. Fernand Leger'in eserleri: "Üç Kadın". Juan Gris'in eserleri: "Açık Pencere Önünde Natürmort, Rue Ravignan". Kübizm, 1907-1914 yılları arasında Pablo Picasso ve Georges Braque tarafından geliştirilen, nesneleri geometrik formlara indirgeyip farklı açılardan bir araya getirerek resmeden bir sanat akımıdır.

Kübizm, 20. yüzyılın başlarında, özellikle I. Dünya Savaşı öncesi Paris'te ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Kübizmin temel özellikleri: Geometrik şekiller: Nesneler, küp, silindir ve koni gibi temel geometrik şekillerle ifade edilir. Parçalara ayırma ve yeniden birleştirme: Nesneler farklı açılardan parçalara ayrılır ve bu parçalar aynı eserde bir araya getirilir. Çoklu bakış açıları: Nesneler, tek bir bakış açısıyla değil, birden fazla açıdan gösterilir. İçsel dünya betimlemesi: Eserde dış görünüşle birlikte iç dünya da betimlenir. Kübizmin iki ana kolu: 1. Analitik kübizm: Nesneler analiz edilerek parçalara ayrılır. 2. Sentetik kübizm: Güçlü renkler ve renk uyumları ön plandadır. Kübizmin temsilcileri: Pablo Picasso ve Georges Braque, kübizmin en bilinen temsilcileridir.

"Kuenzimzm" kelimesi, belgelerde geçen "komünizm" veya "kübizm" akımlarından hiçbirine ait değildir. Komünizm, üretim araçlarının ortak mülkiyeti üzerine kurulu sınıfsız, parasız ve devletsiz bir toplumsal düzeni amaçlayan bir ideoloji ve harekettir. Kübizm ise, 20. yüzyılın başında empresyonizme tepki olarak ortaya çıkmış bir sanat akımıdır. Eğer başka bir akım veya terim kastediliyorsa, daha fazla bilgi sağlanması gerekebilir.

Paul Cézanne, modern sanatın gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. Cézanne'ın önemli olmasının bazı nedenleri: Empresyonizm ve kübizm arasında köprü olması. Sanatsal yaklaşımı. Etkisi. Yenilikçi yöntemleri.

Pablo Picasso, sanatında çeşitli örneklerden ve akımlardan esinlenmiştir: Velázquez, Goya ve El Greco: İspanyol ressamların eserlerinden ilham almış ve bu eserleri yorumlamıştır. Afrika Maskeleri: Paris'te tanıştığı Afrika maskeleri, özellikle Kübizm akımına yönelmesinde etkili olmuştur. Henri Matisse: Matisse'in çalışmaları, Picasso'nun sanat anlayışını derinden etkilemiştir. Picasso'nun eserlerindeki bazı dönemler ve bu dönemlerde esinlendiği konular şu şekildedir: Mavi Dönem (1901-1904): Arkadaşının ölümü ve yaşadığı zorluklar gibi kişisel olaylardan etkilenerek, acıyı, ölümü ve yoksulluğu yansıtan eserler üretmiştir. Gül Dönemi (1904-1906): Sirk insanlarını konu alan eserler yapmıştır. Kübizm (1907-1914): Georges Braque ile birlikte Kübizm akımının temellerini atmış, geometrik formlar ve çoklu perspektifler kullanmıştır.

Aleksandr V. Kuprin, kübizm akımına mensuptur. Ayrıca, 1910 yılında kurucu üyelerinden olduğu "Diamond Knave" (Elmas Papaz) adlı sanat grubuyla da anılmaktadır.

Pablo Picasso'nun kübist dönemi, 1907 ile 1914 yılları arasında gerçekleşmiştir. Bu dönemde Picasso, Georges Braque ile birlikte kübizm akımının temellerini atmış ve nesneleri geometrik şekillerle temsil eden eserler üretmiştir.

20. yüzyılda Türk sanatında etkili olan bazı akımlar şunlardır: İzlenimcilik (Empresyonizm). D Grubu. On’lar Grubu. Yeniler Grubu (Liman Ressamları). Ayrıca, 1940’lardan itibaren geleneksel Türk sanat örneklerinin etkisi de Türk resminde önemli bir yer tutmuştur.

Avignonlu Kızlar tablosu, kübizm akımına aittir. Bu eser, Pablo Picasso tarafından 1907 yılında yapılmıştır.

Kübist ressamların en ünlüsü Pablo Picasso'dur. Picasso'nun yanı sıra, Kübizm akımının öncülerinden biri de Fransız ressam Georges Braque'tır.

Nurullah Berk, kübizm ve konstrüktivizm akımlarının Türkiye’deki önemli temsilcilerinden biridir. Ayrıca, Berk'in eserlerinde kübizm etkilenmeleri de mevcuttur. Nurullah Berk, aynı zamanda geleneksel Türk sanatını modern tekniklerle harmanlayarak yeni bir üslup geliştirmeye çalışmıştır.