Komünizm

Komünist Birliği (Komünistler Birliği), Karl Marx ve Friedrich Engels kurmuştur. Birliğin temelleri, 1834 yılında Theodore Schuster ve Wilhelm Weitling gibi Alman sürgünleri tarafından Paris’te kurulan Haklılar Birliği’ne dayanır. Haziran 1847 tarihinde Londra’da düzenlenen kuruluş kongresinde, Haklılar Birliği’nin adı Komünistler Birliği olarak değiştirilmiştir.

Fatih Mehmet Maçoğlu'nun "komünist belediye başkanı" olarak anılmasının sebebi, 2014 ve 2019 yerel seçimlerinde Türkiye Komünist Partisi (TKP) listesinden aday olarak seçilmiş olmasıdır. Maçoğlu, 2014 yerel seçimlerinde Tunceli'nin Ovacık ilçesi belediye başkanlığına seçilmiş ve Türkiye'nin ilk TKP'li belediye başkanı olmuştur.

Halkın Kurtuluş Partisi (HKP), komünizm, Marksizm-Leninizm ve sosyalist vatanseverlik ideolojilerine sahiptir. Parti, Hikmet Kıvılcımlı'yı teorik ve pratik önder olarak kabul etmekte ve 1920'de kurulan, 1952'de dağılan ilk Türkiye Komünist Partisi (TKP) ile 1954'te Hikmet Kıvılcımlı tarafından kurulan Vatan Partisi'nin siyasi mirasçısı olduğunu iddia etmektedir.

Ulusal Sorun ve Sömürgeler Sorunu Üzerine Tezler, Komünist Enternasyonal'in ikinci kongresinde kabul edilen ve ulusal sorun ile sömürgeciliğe dair görüşleri içeren belgedir. Tezlerin bazı temel mesajları: Burjuvazi ve eşitlik: Burjuvazi, eşitliği soyut ve biçimsel bir şekilde ele alır; bu, ezilen sınıfları aldatmak için kullanılır. Proleter mücadelesi: Komünist Partisi, burjuva demokrasisine karşı mücadele etmeli ve ezilen sınıfların çıkarlarını savunmalıdır. Ekonomik değerlendirme: Ulusal politikada, tarihsel durum ve ekonomik koşullar dikkate alınmalıdır. Sömürgecilik ve emperyalizm: Zengin ülkelerin, büyük çoğunluğu sömürge ve finans köleliği altında tuttuğu gerçeğine dikkat çekilmelidir. Devrimci birlik: Tüm ulusların proleterlerinin, burjuvaziyi devirmek için ortak devrimci mücadelede birliği, kapitalizme karşı zaferi sağlar.

Doğu Almanya bayrağındaki semboller, ülkenin siyasi ve sosyal yapısını temsil ediyordu. Çekiç: Fabrikalardaki işçileri simgeliyordu. Pergel: Entelektüel sınıfı temsil ediyordu. Çavdar halkası: Çiftçileri ifade ediyordu. Ayrıca, bu semboller Doğu Almanya'nın komünist bir "İşçi ve Çiftçi devleti" (Arbeiter- und Bauernstaat) olduğunu vurguluyordu.

Komünizmin renginin kırmızı olmasının birkaç nedeni vardır: 1871 Paris Komünü: Komünizmin simgesi olan bayrak, 1871 Paris Komünü'nün kırmızı bayrağından gelmektedir. Sembolizm: Kırmızı renk, devrimi temsil eder. Tarihsel Olaylar: Örneğin, 1831 yılında Güney Galler'deki Merthyr Tydfil kasabasında kömür madeni işçilerinin başlattığı ayaklanmanın sembolü olarak kanlı bir gömlek kullanılmış ve bu gömlek "Kızıl Bayrak" olarak komünizmin simgesi haline gelmiştir.

Bulgar Çarı III. Boris'in mezarının nerede olduğu bilinmemektedir. 1944 yılında, Komünist hükûmet tarafından naaşı mezardan çıkarılmış ve gizlice taşınmıştır.

Fatih Mehmet Maçoğlu, Tunceli'nin Ovacık ilçesinin komünist başkanıdır. Maçoğlu, 2014 yerel seçimlerinde Türkiye Komünist Partisi'nden (TKP) aday olarak seçilmiş ve %36,1 oy oranıyla Türkiye'nin ilk TKP'li belediye başkanı olmuştur.

Yunanistan Komünist Partisi (KKE), aşağıdaki görüşleri savunmaktadır: Sosyalizm ve halk iktidarı. Emperyalist savaşlara karşı çıkış. Halkın yaşam haklarının korunması. Yabancı askeri üslerin kapatılması. İşçi haklarının savunulması. KKE ayrıca, İsrail'in eylemlerine destek vererek ülkeyi belirsiz bir savaşa sürüklediği gerekçesiyle Yunan hükümetini eleştirmektedir.

Abidin Dino, Türkiye Komünist Partisi (TKP) üyesi olması nedeniyle 1941 yılında siyasi sebeplerle önce Çorum'a (Mecitözü), ardından Adana'ya sürgüne gönderilmiştir.

Komünist Manifesto'yu okuması önerilen bazı gruplar: İşçi sınıfı ve emekçiler. Siyasete ilgi duyanlar. Zenginliğin birikim nedenlerini merak edenler. Manifesto, ideolojik bir metin olduğu için kişisel ilgi ve inançlara göre farklı tepkiler doğurabilir.

Lenin'in sendikaları eleştirmesinin bazı nedenleri: Sendikaların politik tarafsızlığı: Lenin, sendikaların politik sorunlarda tarafsız olmaları fikrine karşı çıkmıştır. Bürokratik yapı: Lenin, sendikaların bürokratik bir yapı kazandığını ve emekçiler kitlesinin çıkarlarını koruyamadığını düşünmüştür. Yanlış politikalar: Troçki ve Buharin gibi isimlerin sendikalarla ilgili tezlerini, sendikaları bürokratça hırpalama politikası olarak değerlendirmiş ve politik olarak zararlı bulmuştur. Sovyet iktidarına tehdit: Sendikaların, Sovyet aygıtının bürokratik kamburlarına karşı mücadele etmesi durumunda, bu durumun Sovyet iktidarına tehdit oluşturabileceğini belirtmiştir. Lenin, sendikaların, proletarya diktatörlüğünün gerçekleşmesinde ve işçi sınıfının iktidara gelmesinde önemli bir rol oynadığını savunmuştur.

Mao Zedong 1949 filmi, 1949 yılında Çin Komünist Partisi Merkez Komitesi üyelerinin, Çin Halk Cumhuriyeti'ni kurmak için hazırlıklarını konu alır. Film, özellikle Mao Zedong'un ve diğer devrimci liderlerin, Pekin'deki Kokulu Tepeler'deki bir villada, yeni devletin kuruluş planlarını yaptıkları süreci anlatır. Ayrıca, devletin kuruluş töreninin görüntüleri, 1949'dan kalma siyah-beyaz tarihi video materyallerinin restore edilip renklendirilmesiyle sunulmuştur.

Anarko-komünist, anarko-komünizm ideolojisine inanan kişidir. Anarko-komünizm, aynı zamanda anarşist komünizm olarak da bilinir. Anarko-komünizmin temel özellikleri şunlardır: Devletsiz toplum. Sınıfsız toplum. Kolektif mülkiyet. Özyönetim. Para ve ticaretin ortadan kaldırılması.

Türkiye Komünist Partisi (TKP 1920)'nin kuruluşuna katkı sağlayan bazı oluşumlar: Türkiye İşçi ve Çiftçi Sosyalist Fırkası (TİÇSF). Sürgündeki asker ve gruplar. TKP'nin kuruluş bildirgesinde, partinin işçilerin ve köylülerin partisi olduğu ve bir burjuva cumhuriyetin kuruluşu için değil, "halkçılığın en yüksek biçimi olan işçi ve köylü şuraları (sovyetleri) cumhuriyetinin kurulması için" mücadele edeceği ilan edilmiştir.

Çekiç sembolü, genellikle çekiç ve kazma emojisi (⚒) ile temsil edilir. Ayrıca, Orak ve çekiç (☭) sembolü de bir çekiç içerir ve komünizmin simgesi olarak kullanılır.

2025 yılı itibarıyla Türkiye'de aktif olan bazı komünist parti ve örgütler şunlardır: Türkiye Komünist Partisi (TKP); Türkiye Komünist Hareketi (TKH); Halkın Kurtuluş Partisi (HKP); Emek Partisi (EMEP); Devrimci İşçi Partisi (DİP); Ezilenlerin Sosyalist Partisi (ESP); Özgürlük ve Sosyalizm Partisi (ÖSP); Sosyalist Yeniden Kuruluş Partisi (SYKP). Ayrıca, yasa dışı olan bazı komünist parti ve örgütler de bulunmaktadır, örneğin Devrimci Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi (DHKP-C). Bu liste, tüm komünist hareketleri içermemektedir.

Sovyet komünist posterlerinin yapılma nedenleri arasında şunlar bulunmaktadır: Propaganda: Posterler, Lenin ve Stalin gibi liderlerin yüceltilmesi ve Komünizm ideolojisinin kitlelere benimsetilmesi amacıyla yapılmıştır. Toplumsal kimlik inşası: Sınıf temelli bir kolektif kimlik oluşturulması hedeflenmiştir. Yeni kurum ve statülerin meşrulaştırılması: Yeni siyasi yapıların tarih içinde "doğal" ve "kaçınılmaz" bir gelişme olarak gösterilmesi sağlanmıştır. Toplumsal değerlerin ve inançların sosyalleştirilmesi: Yeni kuşaklara Sovyet ideallerinin benimsetilmesi amaçlanmıştır. Teknolojik ve bilimsel başarıların vurgulanması: Özellikle uzay alanında, Sovyetler Birliği'nin teknolojik gücü ve dünyadaki önemi vurgulanmıştır. Ayrıca, 1920’lerden başlayarak, özellikle II. Dünya Savaşı döneminde, posterlerin etkili bir propaganda aracı olarak kullanıldığı belirtilmiştir.

Komünistlerin yeşil parka giymesinin bazı nedenleri: Tarihsel bağlam: 20. yüzyılın ikinci yarısında, Soğuk Savaş döneminde, Doğu Bloku ülkelerinde üretilen askeri parkalar, dayanıklı ve uygun fiyatlı olmaları nedeniyle sol görüşlü kişiler arasında yaygınlaştı. Pratik nedenler: Yeşil parkalar, sade ve gösterişsiz görünümleriyle kapitalist tüketim kültürüne karşı bir duruş sergiler. Sembolik anlam: Yeşil renk, bazı sol gruplar için umudu, doğayı ve devrimi simgeleyebilir. Komünistlerin yeşil parka giymesi, ideolojik bir zorunluluk değildir.

Devrimci proletarya ve komünist proletarya arasındaki fark, genellikle devrimci proletaryanın daha geniş bir kavramı, komünist proletaryanın ise onun bir alt kümesini ifade etmesiyle açıklanır. Devrimci proletarya, işçi sınıfının (proletaryanın) genel olarak kapitalist sisteme karşı verdiği mücadeleyi ve bu mücadelede üstlendiği devrimci rolü tanımlar. Komünist proletarya ise, özellikle Marksist-Leninist teoride, proletaryanın sosyalist ve komünist devrimleri gerçekleştirme aşamasındaki rolünü belirtir. Bu, proletaryanın devlet iktidarını ele geçirdiği ve üretim araçlarını kolektifleştirdiği bir aşamayı ifade eder. Özetle, devrimci proletarya genel bir kavramı, komünist proletarya ise bu sürecin belirli bir aşamasını tanımlar.