Komplikasyonlar

Şeker hastalığının son evresi olarak kabul edilebilecek bir aşama bulunmamaktadır. Ancak, hastalığın ilerleyişine bağlı olarak ortaya çıkabilecek bazı komplikasyonlar şunlardır: Kalp ve damar hastalıkları. Böbrek yetmezliği. Sinir hasarı (diyabetik nöropati). Diyabet tedavisi, hastalığın türüne ve şiddetine bağlı olarak değişir.

Sezaryen sonrası hastanın yalnız bırakılmaması, olası komplikasyonların zamanında fark edilmesi ve müdahale edilmesi amacıyla önemlidir. Sezaryen sonrası enfeksiyon, kanama veya ağrının şiddetlenmesi gibi durumlar acil tıbbi müdahale gerektirebilir. Ayrıca, sezaryen sonrası iyileşme süreci duygusal olarak da zorlayıcı olabilir.

Çölyak hastalığı, erken teşhis edilmez veya uygun şekilde tedavi edilmezse ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Tehlikeli olabilecek bazı komplikasyonlar: Otoimmün hastalıklar. Osteoporoz ve kemik hastalıkları. Maligniteler. Diğer sağlık sorunları. Ancak, glutensiz diyete ömür boyu uyum sağlayan hastalarda prognoz genellikle iyidir.

Sistemik hastalıklar, doğru yönetilmediğinde ölümcül sonuçlara yol açabilecek kadar tehlikeli olabilir. Sistemik hastalıkların bazı tehlikeleri: Organ tutulumu: Sistemik skleroz gibi hastalıklar, ciltle sınırlı kalmayıp kalp, akciğerler, böbrekler ve sindirim sistemi gibi iç organları etkileyerek ciddi sorunlara yol açabilir. Komplikasyonlar: Akciğer tutulumundan kaynaklanan pulmoner hipertansiyon veya böbrek krizi gibi komplikasyonlar hayatı tehdit edici olabilir. Diğer etkiler: Cushing sendromu gibi hastalıklar, hipertansiyon, kas ve kemik zayıflaması, böbrek taşı oluşumu ve depresyon gibi çeşitli komplikasyonlara neden olabilir. Ancak, erken tanı ve uygun tedavi ile riskler azaltılabilir.

Aspirasyonun bazı komplikasyonları: Aspirasyon pnömonisi. Kronik bronşit. Akciğer absesi. Akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS). Doku hasarı ve enfeksiyon. Solunum yetmezliği. Hidrasyon ve beslenme bozuklukları. Aspirasyon belirtileri veya riski olan kişilerin derhal tıbbi yardım alması önemlidir.

Hiperosmolar nonketotik koma, diabetes mellitusun akut metabolik bir komplikasyonudur. Başlıca özellikleri: belirgin bir ketoasidoz yokluğu; şiddetli hiperglisemi (plazma glukozu ≥ 600 mg/dL); hiperosmolarite (serum osmolaritesi ≥ 320 mOsm/kg); ağır dehidratasyon; kan pH'ı > 7.3; serum bikarbonatı > 15 meq/L; anyon açığı normal (≤ 12-14 meq/L). Belirtiler arasında mental durum değişikliği, nöbetler, görme bozuklukları ve bacak krampları bulunabilir. Tedavi, sıvı ve elektrolit dengesini düzeltmeye odaklanır. Hiperosmolar nonketotik koma, genellikle tip 2 diyabet hastalarında görülür.

Ekzoftalmi, tedavi edilmediğinde ciddi komplikasyonlara yol açabilecek tehlikeli bir durumdur. Ekzoftalminin yol açabileceği başlıca tehlikeler şunlardır: Kornea hasarı. Optik sinir sıkışması. Kalıcı çift görme. Ciddi kozmetik ve psikososyal sorunlar. Ekzoftalmi belirtileri fark edildiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Periferik nöropati ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir, ancak doğrudan yaşamı tehdit eden komplikasyonlar her zaman görülmeyebilir. Tehlikeli olabilecek bazı durumlar: Yanıklar ve cilt travmaları. Düşmeler. Otonom sinir sistemi etkilendiğinde ortaya çıkan semptomlar. Periferik nöropati belirtileri fark edildiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Özofagusta (yemek borusu) sorun olması durumunda çeşitli sağlık problemleri ortaya çıkabilir: Yutma güçlüğü (disfaji). Göğüste yanma (reflü). Kilo kaybı. Öksürük ve ses kısıklığı. Kanama. Özofagus sorunlarının teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Pelvis kırıklarında görülebilecek bazı komplikasyonlar: Kanama: Kırık bölgesinden veya yırtılan küçük arter ve venlerden olan kanama hayatı tehdit edebilir. Organ yaralanmaları: Ürogenital ve gastrointestinal sistem yaralanmaları, özellikle üretra ve mesane yaralanmaları sıkça görülür. Nörolojik hasar: Motor, duyusal, cinsel fonksiyonlarda ve bağırsak-mesane kontrolünde bozukluklar oluşabilir. Derin ven trombozu: Pelvis kırıkları sonrası tromboembolik olaylar sık görülür. Kronik ağrı: Erken ve anatomik rekonstrüksiyon, kronik ağrı komplikasyonunu azaltabilir. Enfeksiyonlar: Cerrahi alan enfeksiyonları sıkça görülebilir. Yanlış kaynama ve kaynamama: Tespit yetmezliğine bağlı olarak redüksiyon kayıpları ve kötü kaynama oluşabilir. Pelvis kırıkları, ciddi ve hayati tehlike oluşturabilecek komplikasyonlara yol açabileceğinden, derhal tıbbi yardım alınmalıdır.

Torakoplasti işleminin bazı komplikasyonları: İç organ yaralanmaları. Kanama. Solunum fonksiyon bozuklukları. Enfeksiyon. Diğer komplikasyonlar. Pnömoni, atelektazi, hipovolemi, kalp-damar yetmezliği, sinir sistemi yan etkileri, omuz düşüklüğü ve el fonksiyon bozuklukları görülebilir. Modern tıpta torakoplasti, genellikle akciğer tüberkülozu ve plevral ampiyem gibi durumlarda tercih edilmemektedir.

Ekstravazasyon, intravenöz (IV) uygulama sırasında bir ilacın istemsiz olarak perivasküler ve subkütan dokuya sızmasıdır. Ekstravazasyonun bazı nedenleri: ilacın çok hızlı uygulanması; ilacın asidik veya bazik olması; intravenöz hatta tıkanıklık olması. Ekstravazasyonun belirtileri: damar yolu çevresinde ağrılı batma veya yanma hissi; şişme; ciltte renk değişikliği. Ekstravazasyonun şiddeti, çevre dokuya sızan ilaç miktarına ve dokunun ilaca verdiği tepkiye bağlı olarak değişir.

Ulna kırığı, özellikle ciddi veya tedavi edilmemiş durumlarda tehlikeli olabilir. Ulna kırığı, genellikle travma veya düşme sonucu oluşur ve ağrı, ödem, önkol ve elin fonksiyon kaybı gibi semptomlara yol açabilir. Tehlikeli durumlar: Sinir sıkışması: Ulnar sinir sıkışması, el ve bileğe kadar yayılan ağrıya neden olabilir. Yanlış kaynama: İyileşme sürecinde yanlış kaynama meydana gelirse, elin fonksiyonlarında ciddi kayıplar yaşanabilir. Enfeksiyon: Cerrahi müdahale gerektiren durumlarda enfeksiyon riski vardır. Ulna kırığı şüphesi durumunda, bir ortopedi uzmanına danışılması önerilir.

Apandisin şişmesi, apandisit olarak bilinen duruma yol açar. Apandisit belirtileri şunlardır: sağ alt karın bölgesine yayılan ve şiddetlenen ağrı; mide bulantısı ve kusma; iştah kaybı; gaz çıkarmakta zorlanma; karında şişkinlik; kabızlık veya ishal; ateş; öksürme, hapşırma veya yürüme gibi sarsıcı hareketlerde ağrının kötüleşmesi; halsizlik; daha sık idrara çıkma. Apandisit, acil tıbbi müdahale gerektiren ciddi bir enfeksiyondur.

Kardiyak kateterizasyon sonrası görülebilecek bazı komplikasyonlar şunlardır: Kanama ve morarma. Alerjik reaksiyonlar. Ritim bozuklukları (aritmi). Damar tıkanıklığı. Enfeksiyon. Böbrek hasarı. Hayati risk. Bu komplikasyonlar genellikle nadir ve hafiftir, ancak deneyimli uzmanlar tarafından yapıldığında risk azalır.

Mastoiditin bazı komplikasyonları: İşitme kaybı; Kan pıhtısı; Menenjit; Beyin apsesi; Fasiyal sinir felci; Subperiosteal abse; Boyun apsesi; Sinüs trombozu. Tedavi edilmeyen veya yeterince tedavi edilmeyen mastoidit, ciddi ve yaşamı tehdit eden komplikasyonlara yol açabilir. Mastoidit şüphesi veya teşhisi durumunda, vakit kaybetmeden uzman bir doktora başvurulması önemlidir.

DISH (Diffüz İdiyopatik İskelet Hiperostozu) hastalığı genellikle ölümcül değildir, ancak ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. DISH hastalığının bazı tehlikeli komplikasyonları: Yutma güçlüğü veya kısık ses. Omurga kırıkları. Solunum problemleri. Kalp hastalıkları. DISH hastalığının ciddiyeti, kemik büyümesinin derecesine, omurganın etkilenen bölgelerine ve diğer sağlık koşullarının varlığına bağlı olarak değişebilir. Önemli olan, DISH hastalığının erken teşhisi ve uygun tıbbi bakımın alınmasıdır.

Sickling krizi, homozigot orak hücre hastalığında, kırmızı kan hücrelerinin büyük bir kısmının parçalandığı ve yaygın şiddetli ağrının yaşandığı bir akut atağı ifade eder. Sickling krizinin bazı sonuçları: Organ hasarı: Akciğer, karaciğer veya beyin gibi organlarda ciddi nefes darlığı, göğüs ağrısı veya inme gibi durumlara yol açabilir. Anemi: Kırmızı kan hücrelerinin erken yıkılması nedeniyle vücutta yetersiz kırmızı kan hücresi kalmasına ve kansızlığa neden olabilir. Ağrı: Ağrı, genellikle göğüs, sırt, kollar ve bacaklarda görülür ve birkaç saatten birkaç haftaya kadar sürebilir. Olası tetikleyiciler: Yüksek rakım; Sıcaklık değişiklikleri; Enfeksiyonlar; Dehidrasyon; Stres. Tedavi, ağrı yönetimi, sıvı alımı ve bazı ilaçlar (örneğin, L-glutamin, hidroksiüre) ile yapılabilir.

Graves hastalığı, tedavi edilmediğinde ciddi sağlık sorunlarına yol açabilecek kadar tehlikeli bir hastalıktır. Graves hastalığının yol açabileceği bazı komplikasyonlar şunlardır: Kalp problemleri. Kemik erimesi. Tiroid fırtınası. Göz problemleri. Graves hastalığı belirtileri fark edildiğinde bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Hiperkalseminin en tehlikeli komplikasyonları arasında şunlar yer alır: Böbrek yetmezliği. Kalp ritim bozuklukları (aritmi). Bilinç bulanıklığı, koma. Kemik erimesi nedeniyle basit kazalarda bile ciddi kırıklar. Hiperkalsemi tedavi edilmediğinde, kalsiyum seviyesinin sürekli olarak yüksek seyretmesi hayati tehlike oluşturabilecek durumlara yol açabilir. Hiperkalsemi şüphesi durumunda, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık kuruluşuna başvurulması önerilir.